အမေရိကားကျောင်းကို ရှာဖွေတွေ့ရှိပုံက ...

ComPro လို့အတိုကောက် ခေါ်ကြတဲ့ computer professionals မာစတာမှာ မိန်းကလေးဦးရေက နည်းနည်းလေး။ ကျောင်းသား ၄၀၊ ၅၀ ကျော်မှာ မိန်းကလေးက ၁၀ယောက်တောင် မပြည့်တာပါ။ ဒီလို ရှားပါးတဲ့ စီနီယာနဲ့ ဂျူနီယာ မိန်းကလေးတွေကို ဖိတ်ပြီး lady night party လုပ်ပေးပါတယ်။

ပါတီမှာ ကိုယ့်နိုင်ငံအကြောင်း၊ မိသားစုအကြောင်း၊ အလုပ်အတွေ့အကြုံ၊ ဒီကျောင်းကို ဘယ်လိုသိတာ၊ ကျောင်းရောက်တော့ ဘယ်လိုခံစားရတာ၊ ဒီကျောင်းကို ကြိုက်တဲ့အချက်၊ မကြိုက်တဲ့အချက်တွေကို ပြောပြီး မိတ်ဆက်ရပါတယ်။ အများစုက စီနီယာတွေဆီက သိတာ၊ သူတို့တိုင်းပြည်မှာ seminar လာပေးလို့သိတာ၊ အီးမေးထဲကို ကျောင်းကြေညာရောက်လို့ သိတာ၊ ကိုလံဘီယာနိုင်ငံသူကတော့ သူ့ပရော်ဖက်ဆာက ညွှန်းလို့သိတာ။ စန်းထွန်း ရှာဖွေတွေ့ရှိပုံလေးကို ပြောပြလိုက်ရင် အားလုံးက ပြုံးစိစိဖြစ်ကြတယ်။

စင်္ကာပူမှာတော့ တနှစ်တခါလောက် အလုပ်ပြောင်းကြပါတယ်။ လစာတိုးရင်တိုး၊ မတိုးရင် ကုမ္ပဏီအရမ်းကောင်းမှ မပြောင်းကြတာပါ။ ဒီဇင်ဘာ၊ တရုတ်နှစ်သစ်ကူး ဖေဖေါ်ဝါရီဆို အပြောင်းအရွှေ့များတဲ့လတွေပေါ့။ မကြီးကတော့ စံချိန်သစ် ၂နှစ်မှာ အလုပ်လေးခါပြောင်းတယ်။ စင်္ကာပူရောက်ရင် စင်္ကာပူလို ကျင့်တဲ့ စန်းထွန်းလည်း တနှစ်ပြည့်တော့ အလုပ်အသစ်ပြောင်းဖို့ ကြံစည်ပါတယ်။ jobsdb၊ jobcentral၊ jobstreet တို့မှာ တနေ့နေ့ တက်လာလိုက်တဲ့ အလုပ်တွေ။ တနေ့တနေ့ အလျင်မှီအောင် မနည်းလျှောက်နေရတယ်။ ဒါတောင် အသေးစိတ်ဖတ်တာမဟုတ်သေးဘူး။ ကိုယ်သိတာတွေ၊ ကိုယ်လုပ်နိုင်တာတွေ၊ ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ကုမ္ပဏီတွေကို တွေ့လို့ကတော့ submit button ကို နှိပ်ပြီး အကုန်ပစ်တင်တာ။

ကျောင်းပြီးလို့ အလုပ်ရှာတဲ့ တလကျော်အတွင်း အင်တာဗျူး အခု ၂၀ လောက်ရတယ် (ကြုံတုန်း ကြွှားဦးမှ)။ တပတ်မှာ အင်တာဗျုး ၁ခု၊ ၂ခု အမြဲ ရှိတယ်။ အလုပ်လည်း ရရော အင်တာဗျူးပါးလည်းဝ လူကလည်း ငဖြီးကြီးကိုဖြစ်လို့ :)။ SingTel၊ KPMG ၊ Hitachi၊ NUS Engineering School၊ Singapore Polythenic တို့မှာ အင်တာဗျူးဖူးပါတယ်။ SingTel ဆို ၃ခါတောင် အင်တာဗျူးပြီး offer မပေးလို့ အမြင်ကတ်လိုက်တာ။ ဒီလိုနဲ့ mc ဆေးခွင့်ယူပြီး အင်တာဗျုးတွေ သွား၊ နေ့လည် ထမင်းစားချိန်မှာ အသာလစ်ပြီး အင်တာဗျူးကို ပြေးနဲ့ ။ online ကနေ test ဖြေရတော့လည်း ဖြေလိုက်တာပဲ။ resume ပို့ဆိုတော့လည်း ပို့ပေါ့။ grading၊ trasncript ပို့ဆိုတော့လည်း ပို့တာပေါ့။ နောက်တော့ first test အောင်တယ်တဲ့။

ကိုယ်တက်ခဲ့တဲ့ တက္ကသိုလ်တွေကနေ grading၊ trasncript တွေ ပို့ဆိုလို့ NUS ကို ပြေး ဘွဲ့လတ်မှတ် မိတ္တူကို သူတို့ကို တံဆိပ်တုံးထုခိုင်း၊ စာအိတ်ကို ချိတ်ပိတ်ပြီးပို့။ ရန်ကုန်ကွန်ပျူတာတက္ကသိုလ်က တံဆိပ်တုံးထုပေး၊ စာအိတ်ကို ချိတ်ပိတ်ပေးဖို့ ပိုက်ဆံလေးသောင်း ပေးလိုက်ရပါတယ်။ အင်္ဂလန်က NCC ကိုတော့ စကန်ဖတ်ပြီး ပို့ဖို့ပြော။ ကိုယ့်စပွန်ဆာက ရှေ့နေတယောက်ရဲ့ ရှေ့မှာ လတ်မှတ်ထိုးထားတဲ့ ဖောင်ကို ပို့ပေးပါလို့ ဆိုလာပါတယ်။ စင်္ကာပူမှာ ရှေ့နေခက ဈေးကြီးပါဘိနဲ့။ မကြီးလတ်မှတ်ထိုးထားတဲ့ဖောင်ကို ရန်ကုန်ပို့။ ရှေ့နေက လတ်မှတ်ထိုးပေး။ ရှေ့နေလက်မှတ်ထိုးတဲ့နေ့စွဲနဲ့ မကြီးလတ်မှတ်ထိုးတဲ့နေ့စွဲ လွဲသွားလို့ ပြန်လုပ်တာ ၁သောင်းထပ်ပေးရတယ်။

ရုံးက မန်နေဂျာကိုလည်း recommendation ပေးဖို့ တိတ်တိတ်လေးပြောရ။ မန်နေဂျာ ဖိလစ်ပိုင်ကြီးက သဘောကောင်းလို့ တော်သေးရဲ့။ အဲဒါတွေ ရတာ့မှ ည၁၂နာရီလောက်မှာ ဖုန်းနဲ့ အင်တာဗျူးပြန်တယ်။ စင်္ကာပူမှာ ညဆို အမေရိကားမှာ နေ့လည်ကိုး။ မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ဖြေလိုက်တာ နောက်နေ့မှာတော့ final offer ရပါတယ်။

အဲဒီတော့မှ သိတယ် အမေရိကားကို လွှတ်မဲ့အလုပ်မှတ်ပြီး လျှောက်လိုက်တာ ကျောင်းဖြစ်နေလို့ :D ။

စန်းထွန်း
ဇူလှိုင် ၁၉၊ ၂၀၁၁။