ငါမှားတာရှိရင်...

အလုပ်သာ လုပ်ခဲ့ရမယ်ဆိုရင် သူတို့ကို ကျွှေးနိုင်မှာ။ မနေ့ကတော့ ဆူနမ်နဲ့ ရာမား ချက်ပြုတ်တာကို မိုင်းနဲ့တို့က ဘေးကနေ ဝင်ရှုပ်။ ကိုယ့်မှာ ရှိတဲ့ဟင်းနဲ့ သူ့မှာ ရှိတဲ့ဟင်းတွေ လဲစားဖို့ ထမင်းပေါင်းအိုးကိုယ်ဆီဆွဲပြီး ချီတက်သွားတာက ဆူနမ့်အခန်းကို။ စကားတပြောပြောနဲ့ တီးလိုက်ကြတာ ထမင်းက တက်တက်ပြောင်။ အခန်းတွင်း ပစ်ကနစ်ဆိုပါတော့။ နောင် ဘယ်အချိန်မှ ဒီလိုမျိုး ပြန်ဆုံရမယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှ မသိပါဘူး။ ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေ ပြောကြရင်း ကိုယ့်အတွက် သူတို့တွေက ပရော်ဖက်ဆာကို သွားပြောပေးတော့ ဘာတွေပြောလည်းဆိုတာကို သတင်းနှိုက်ရတာပေါ့။

စီနီယာ နီပေါ၊ ပါကစ္စတန်၊ တရုတ်သုံးယောက်လည်း အမှတ်နည်းသွားပေမဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ သွားပြောလို့ ကျောင်းမှာ နေပြီး ဆက်တက်လို့ရတယ်။ ကိုယ့်အလှည့်ကျမှ ဘယ်လိုဖြစ်တာပါလိမ့်။ ကျောင်းကနေ ထွက်ခွာခိုင်းမယ်လို့ မထင်ထားတာပါ။ သူငယ်ချင်းတွေက တော်တော့်ကို ကြိုးစားပန်းစား ကျောင်းကနေ မထွက်ရအောင် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားပေးတာပါ။ ဒါပေမဲ့ အကြောင်းပြချက်က အမှတ်ကြောင့် မဟုတ်ပဲ စည်းကမ်းလျော့နည်းလို့တဲ့။

တို့ကလည်း တို့။ သူတို့ရဲ့ တရားထိုင်တာကို ကွန်ပလိမ်း သွားတက်ထားတာကိုး။ မြန်မာပြည်မှာ နေတုန်းကတော့ ကွန်ပလိမ်းဆိုတာကို မသိတာပါ။ စင်္ကာပူမှာ သုံးနှစ်လောက် နေပြီးချိန်မှာ ကွန်ပလိမ်းဂဲလ် ဖြစ်နေပါရောလား။ ကဲ ခုတော့ မှတ်ပြီလား ကွန်ပလိမ်းတက်တဲ့ အကျိုးကျေးဇူးတွေ။

ပရော်ဖက်ဆာက ဘယ်လိုတောင် ပြောလဲဆိုတော့ ဒီကျောင်းနဲ့ တို့နဲ့ မသင့်တော်ဘူးတဲ့။ တလ တဘာသာ သင်တဲ့ကျောင်းမို့လို့ တိုးတက်မှုနည်းတဲ့ တို့နဲ့ မကိုက်ညီဘူးတဲ့။ အကောင်းဆုံး အကြံညဏ်က တခြားကျောင်းပြောင်းပါတဲ့။ တို့က အမေရိကားမှာ မအောင်မြင်နိုင်ပါဘူးတဲ့။ တသက်နဲ့တကိုယ် တခါမှ ဒီလို ဆရာမျိုးမကြုံဖူးပါဘူး။

NUS မှာ ကျောင်းတက်တုန်းကလည်း အမှတ်နည်းသွားလို့ ဘွဲ့မရတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ရှိပေမဲ့ နင်တို့ ဒီကျောင်းနဲ့ မကိုက်ညီဘူး၊ ကျောင်းပြောင်း၊ နင်တို့ စင်္ကာပူမှာ အောင်မြင်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့အပြောခံရတယ်လို့ မကြားမိပါဘူး။

တို့ကိုယ်တင် အဲဒီလို ပြောတာ မဟုတ်ဘဲ သူငယ်ချင်းတွေကိုလည်း ဒီလိုပြောတာတဲ့။ သဘောကောင်းတဲ့ ပရော်ဖက်ဆာက ဒီလို စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးပြောတော့ သူငယ်ချင်းတွေတောင် အံ့သြသွားတယ်။ အခန်းထဲမှာလည်း သူ့ကို ဘာမှ မဆန့်ကျင်ပါဘူး။ အချိန်မှန်မှန်လည်း အတန်းတက်ပါတယ်။ အခန်းထဲက ဘော်ဘော်တွေနဲ့လည်း အဆင်ပြေပါတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ မှတ်ချက်ကတော့ တို့ရဲ့ အပြုအမူ တခုခု၊ စကားတခွန်းက သူ့ကို စိတ်ဆိုးစေလို့ ဖြစ်မှာပေါ့တဲ့။ လူတယောက်ကို နင် အောင်မြင်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောထွက်လောက်ရအောင် ဘာတွေကများ သူ့ကို နာကြည်းစေတာပါလိမ့်။ ဘာကြောင့် ဖြစ်သွားရတယ်ဆိုတာ မသိပေမဲ့ကိုယ်ကတော့ မမုန်းပါဘူး။ စိတ်မကောင်းဘဲ ဖြစ်တာပါ။ လူတယောက်ရဲ့ အနာဂတ်ကို ဘယ်သူသိနိုင်တာမို့လို့ နင်မအောင်မြင်နိုင်ဘူးလို့ ပြောတာတော့ နည်းနည်းလေးများ မလွန်ဘူးလား။ နည်းနည်းလေး မဟုတ်ဘူး။ အများကြီး လွန်တာပါ။

သူပြောသလို ကျောင်းပြောင်းဖို့ ကြိ ုးစားကြည့်ဖူးပါတယ်။ ကျောင်းပြောင်းဖို့ဆိုတာ ငှက်ပျောသီးအခွံနွှာသလို မလွယ်လှပါဘူး။ သူတို့သက်မှတ်ထားတဲ့ စံညွှန်းတွေရှိမှ ကျောင်းလျှောက်။ Grading၊ Transcript၊ Tofel၊ Gmat လိုတယ်။ နောင်နှစ်တက်ဖို့ကို ဒီနှစ်လောက်က လျှောက်မှ။ ဟိုဖက်ကျောင်းရပြီဆိုရင် ဒီဖက်ကျောင်းဟောင်းက အကြွှေးတွေ ရှင်း၊ ကျောင်းအသစ်ကို ပိုက်ဆံသွင်း။ နောက်တကြိမ် ပြန်လာလို့လည်း လက်မခံဘူးလို့ ပြောလို့ မရတာ။ ကဲ ခုတော့ ဘာတတ်နိုင်သေးလဲ ပရော်ဖက်ဆာ။ ဒုက္ခသည်တွေကို ကူညီတဲ့ အဖွဲ့အစည်းရဲ့ websiteကို ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးရင်း တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့အတွေ့အကြုံကောင်းတွေ ရခဲ့တယ်လို့ ဆိုရင် အားလုံးက ဝမ်းသာအားရ ကြိုဆိုပြီး ကိုယ့်အတွက် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ဖြစ်ကြပေမဲ့ မုဒိတာမပွားနိုင်တဲ့ ပရော်ဖက်ဆာကို မြင်ရတော့လည်း သူအမြင်မပြောင်းသေးပါလား။ လစာကောင်းကောင်း၊ ရာထူးကြီးကြီးရပြီး အောင်မြင်တာကို မြင်သွားတဲ့အထိ ပရော်ဖက်ဆာကို အသက်ရှည်စေချင်ပါတယ်။ သူပြောတာတွေ လုံးဝမှားတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း သက်သေပြချင်ပါတယ်။ ပရော်ဖက်ဆာကို ကြည့်ပြီး အရမ်းကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ သူတို့ရဲ့ transcendental meditation ဆိုတာကို ယုံမှားသံသယ ဝင်မိတယ်။

ကိုယ်ကလည်း ကိုယ်။ ကိုယ်မကြိုက်ရင်၊ နားကြားကတ်ရင် နှက်တတ်ပါတယ်။ တခါက အမ်ဘီအေတယောက် လစာကလည်း သာမန် အမ်ဘီအေ၊ အမ်ဘီအေနဲ့ မာန်တက်နေတာ။ မြန်မာပြည်ကဘွဲ့က ဘာမှ သုံးစားလို့မှ မရတာ။ နိုင်ငံခြားက ဘွဲ့ကမှ အထင်ကြီးစရာပါ။ နိုင်ငံခြားက ဘွဲ့ရ၊ လစာတွေအများကြီးရတဲ့ သူက ကြွှားရင် သြော် ကြွှားမှာပေါ့ ကြွှားသင့်တာကိုးလို့ လက်ခံနိုင်သေးတယ်။ တနေ့NUS Business School က အမ်ဘီအေ တက်ပါလား မကြီး။ ဝင်ခွင့်ကလည်း အရမ်းခက်တာ။ ကျောင်းပြီးရင်လည်း လစာသောင်းချီရတယ်လို့ ကြားအောင် ပြောလိုက်တော့မှ တခါတည်း အမြီးကုပ်။ နောက်ဆို အမ်ဘီအေလို့ ယောင်လို့တောင် မဟတော့ဘူး။ အဲ နောင်လမ်းတွေ့ရင်တော့ နှုတ်မဆက်တော့ဘူး။ အနှက်ကောင်းလို့ သူငယ်ချင်းရမဲ့အစား ရန်သူရသွားတယ် :D ။

ရန်ကုန်ကွန်ပျူတာတက္ကသိုလ်နဲ့ ယှဉ်ရင် ဒီကျောင်းက ကောင်းပါတယ်။ NUSနဲ့ ယှဉ်ရင်တော့ NUSက အများကြီး သာပါတယ်။ ဒီကျောင်းကို စရောက်ကတည်းက မကြိုက်တာတွေ အတော်များပါတယ်။ မကြိုက်ဘူးဆိုတာ ဖွင့်မပြောပေမဲ့ ကိုယ့်ရဲ့အမူအရာ၊ ကိုယ့်စကားတွေက ဖော်ပြပေးနေပါလိမ့်မယ်။ ကိုယ်က သတိမထားမိလို့သာ။ စမိပြီဆိုတော့လည်း နောက်မဆုတ်ချင်တော့ပါဘူး။ ပိုက်ဆံတွေ အများကြီး ကုန်ပြီးပြီကိုး။ တို့လိုမျိုး နောင်တမရ ရအောင် သေသေချာချာ စဉ်းစားပြီးမှ ရွေးချယ်စေချင်ပါတယ်။ အချိန်ကုန်၊ လူကုန်၊ ပိုက်ဆံကုန်။ ကိုယ်နဲ့ အဆင်မပြေပေမဲ့ တခြားသူနဲ့ အဆင်ပြေချင် ပြေမှာလေ။

ကိုယ်နဲ့ အဆင်ပြေရင် ကောင်းတယ်လို့ ပြောပြီး အဆင်မပြေရင် မကောင်းဘူးလို့ ပြောကြတဲ့ လောကကြီးမှာ ဒီလို ဖြစ်တော့လည်း လူသားဆန်စွာနဲ့ဒီကျောင်း မကောင်းဘူးလို့ ပြောရင် အားလုံးနားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးကြမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

ပြောလိုက်တဲ့ စကား၊ အမူအရာတွေက ပြောတဲ့သူမှာ ဘာမှ မခံစားရပေနဲ့ အပြောခံရသူက တော်တော်ကို့ ထိခိုက်သွားပါတယ်။ အမ်ဘီအေကိုပဲ ကြည့်။ တမင်တကာရည်ရွယ်၍သော်၎င်း၊ မရည်ရွယ်၍သော်၎င်း အမူအရာအားဖြင့်၊ စကားအားဖြင့်၊ စိတ်အားဖြင့် စော်ကားခဲ့တာများရှိရင်၊ ထိခိုက်နာကျဉ်စေတာများရှိရင် မလိမ်မိုး မလိမ္မာ အမိုက်အမဲလေးမို့ ခွင့်လွှတ်ပါလို့ တောင်းပန်ပါတယ်။ ဝမ်းနည်းမှုတွေ၊ သိမ်ငယ်မှုတွေ၊ အားငယ်မှုတွေ၊ မသေချာမရေရာမှုတွေ၊ ယုံကြည်ချက်၊ မျှော်လင့်ချက်တွေ ပျောက်ဆုံးကာ ဘဝနဲ့ရင်းပြီး၊တန်ဖိုးကြီးကြီး ပေးဆပ်ခံစားပြီးမှ ရလာတဲ့ ဘဝအသိကတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ ကိုယ့်ကြောင့် စိတ်မထိခိုက်စေပါနဲ့။ နှုတ်ချိုပြီး ယဉ်ကျေးလိမ္မာပါ။

စန်းထွန်း
ဇှုလှိုင် ၁၅၊ ၂၀၁၁။