ချီကာဂိုသွား ‌တောလား - ၁

ဇူလှိုင် ၄ လွတ်လပ်ရေးနေ့ ရုံးပိတ်ရက် ဘယ်ကိုသွားလည်ရင် ကောင်းမလဲစဥ◌်းစားတော့ ချီကာဂိုကို သတိရသွားတယ်။ စတိတ်ကိုလာတုန်းက ပထမဆုံးခြေချတဲ့နေရာက ချီကာဂို ကျောင်းကနေဆိုရင် ၄ နာရီလောက်ပဲဝေးတယ်။ ကျောင်းသားတိုင်း အားရင်ချီကာဂို သွားလည်ကြတယ်။ ကိုယ်တို့အုပ်စုရဲ့ကားက မကောင်း ပိုက်ဆံလည်းမရှိကြတော့ နီးရဲ့သားနဲ့ သွားမလည်ဖြစ်ဘူး။ စတိတ်ကို ပထမဆုံးခြေချတုန်းကတခါ၊ နောက်တတန်းစောင့်ဖို့ အင်ဒီယားနားပြည်နယ် ဖို့ဝိန်းမြို့ကိုသွားတုန်းနှစ်ခါ၊ ကျောင်းပြီးတော့ အလုပ်ရှာဖို့ မိုင်းဖန်၊ ဆူနမ်တို့နေတဲ့ အိုဟိုင်းရိုးပြည်နယ် စင်စင်နာတီကို သွားတုန်းကတခါ၊ သုံးလအတွင်း အလုပ်မရလို့ ကျောင်းမှာပရောဂျက်မန့်နေမန့်ဘာသာ တလတက်ဖို့ ကျောင်းကိုပြန်ရတုန်းတခါ ငါးခါတိတိ ချီကာဂိုကို ဖြတ်ရဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ လေဆိပ်၊ ဘတ်စ်ကားဂိတ်မှာပဲ အချိန်ကုန်ခဲ့တယ်။ ဘတ်စ်ကားဂိတ်မှာ နောက်ကားကို အကြာကြီးစောင့်ရလို့ မြို့ထဲထွက်လည်ဖို့ အချိန်ရှိတယ်ဆိုပေမဲ့ ရောက်တဲ့အချိန်က ညဖက်ဆိုတော့ ထွက်မလည်ဖြစ်ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ချီကာဂိုကို ကပ်ကျော်ဖြစ်နေတယ်။ ဇူလှိုင် ၄ ရက်နေ့က ကြသပတေးနေ့ဆိုတော့ သောကြာနေ့ခွင့်ယူပြီး ခရီးထွက်မလို့ စီစဥ◌်ထားတာ ရုံးဟောင်းမှာ တလနို့တစ်ပေးတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ခွင့်ယူလို့မရဘူး။ ဟယ်လင့်ကို သွားပြောကြည့်တော့ ခွင့်ပေးလိုက်တယ် ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောနဲ့တဲ့။ ဝိုင်းက စေ◌ျးသက်သာတဲ့ လေယာဥ◌်လတ်မှတ်၊ ဟိုတယ်ရှာတဲ့နေရာမှာ တော်တယ်။ ဟိုတယ်ကို အတူတူဘွတ်တယ်ဆိုရင်တောင် မကြာခဏခရီးသွားသူမို့လို့ ဝိုင်းက ကိုယ့်ထက် ပိုသက်သာတဲ့စေ◌ျးနဲ့ရတယ်။ ကိုယ်က ခရီးလမ်းကြောင်း၊ တိုးတွေ ရှာဖွေတဲ့အပိုင်း တာဝန်ယူတယ်။ မြေပုံကြည့်တာ ကျွှမ်းကျင်တဲ့သူမို့လို့ ဘယ်ကနေဘယ်ကို ဘယ်လိုသွားမယ်ဆိုတာ ကိုယ့်တာဝန်။ ဇူလှိုင် ၃ ရက် သူများရုံးတွေ စောစောဆင်းကြပေမဲ့ ကိုယ်တို့ရုံးက ဆင်းမပေးဘူး။ ရုံးဆင်းတာနဲ့ အိမ်ကိုပြေး အထုပ်ယူ ဂျက်ဆင်ဟိုက်ကို ချိန်းထားတဲ့အချိန်ထက် ၁၅ မိနစ်နောက်ကျပြီးမှရောက်လို့ ဝိုင်းကဆူတယ်။ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ TSA မှာ တန်းစီရတာ အကြာကြီးဆိုရင် မလွယ်ဘူး။ ဝိုင်းဆို တရုတ်ပြည်မှာ ၃ နာရီလောက် တန်းစီရဖူးတယ်။ ဂျက်ဆင်ဟိုက်ကနေ လာဂွာရီရာလေဆိပ်ဆီ သွားတဲ့ဘတ်စ်ကားကလည်း ကြာလိုက်တာ။ မြန်ချင်ပါတယ်ဆိုမှ အရာအားလုံး နှေးစိစိနဲ့။ ချက်ကင်ဝင်ပြီးတော့ TSA မှာမြန်လို့ တော်သေးတယ်။ နယူးယောက်ကနေ ချီကာဂိုကို နှစ်နာရီပဲ စီးရတယ်။

ချီကာဂိုကို ည ၁၁ နာရီရောက်တယ်။ လေဆိပ်ကနေ မြို့လယ်ကောင် ယူနီယမ်ဘူတာကို ၄၅ မိနစ် ရထားစီးရတယ်။ ဘူတာကနေ ဟိုင်းချီကာဂိုဟိုစတယ်ကို မိနစ် ၂၀ လောက် လမ်းလျှောက်ရတယ်။ လမ်းမှာတွေ့ရတဲ့လူတွေက တမျိုးတွေ၊ လုံခြုံစိတ်ချမှု မရှိဘူးလို့ခံစားရလို့ ဝိုင်းကိုအနားကပ်ခိုင်း လမ်းမြန်မြန်လျှောက်ကြတယ်။ ဇှုလှိုင် ၄ ကြသပတေးနေ့ မနက်စာကို ဟိုစတယ်မှာစားတယ်၊ မစ်ချီကန်မလမ်းမကြီးအတိုင်း လမ်းလျှောက်ပြီး The Art Institute of Chicago ပြတိုက်ရှေ့မှာ ဓာတ်ပုံရိုက်တယ်။ အဲ့ဒီပြတိုက်က နာမည်ကြီးတယ်။ ပြတိုက်ဘေးပန်းခြံထဲက ပန်းပုရုပ်တွေ အကြောင်းသိချင်ရင် အွန်လိုင်းကနေ နားထောင်လို့ရတယ်။ ပန်းခြံထဲ သေနတ်မယူရဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်တွေ့တယ်။ သေနတ်ပစ်မှု ဖြစ်ပွားမှုများတဲ့ မြို့ထဲမှာ ချီကာဂိုက နာမည်ကြီးပဲ။ နာမည်ကြီးမီလန်နီးယမ်းပန်းခြံထဲက Cloud Gate နဲ့ ဓာတ်ပုံမရိုက်လို့ကတော့ ချီကာဂိုရောက်တယ်လို့ ဘယ်ဆိုနိုင်ပါ့မလဲ။ အပြန်ကျတော့ မစ်ချီကန်ရေကန်ဘေး ပန်းခြံထဲကနေ ပြန်ခဲ့ကြတယ်။ အတော်ပူတာပဲ ၉၀ ဒီဂရီဖာရင်ဟိုက်ကျော်မယ်။ မစ်ချီကန်ရေကန်နားမှာမို့လို့ အေးမယ်ထင်နေတာ နယူးယောက်ထက်တောင် ပူနေသေးတယ်။ ဆူနမ်တို့ ဘာလုပ်နေလဲလို့ မေးကြည့်တော့ ပူလွန်းလို့ ဘယ်မှမသွားဘူးတဲ့ ထင်သားပဲ။ ပူလွန်းလို့ ချွှေးပြိုက်ပြိုက်ကျတယ်။ နေ့လည် ၁၁ နာရီ ဟိုစတယ်က စီစဥ◌်ပေးတဲ့ ၃ နာရီလမ်းလျှောက်တိုးမှာ လိုက်ပါတယ်။ တိုးဂိုက်က အသက် ၇၀ ကျော် သွက်လက်ကျန်းမာတယ်။ လမ်းတလျှောက်က အထင်ကရနေရာတွေကို စိတ်ဝင်စားဖွယ် ရှင်းပြတယ်။ ချီကာဂိုမြစ်ဘေးအတိုင်း လမ်းလျှောက်ကြတယ်။ မြစ်ထဲမှာ ခရူသဘေင်္ာ၊ စပိဘုတ်တွေ တွေ့တယ်။ တံတားကိုဖြတ်ကျော်ပြီး ပြတိုက်တခုမှာ အိမ်သာအတွက် ရပ်ပေးတယ်။ ပထမဆုံးဆယ်ဖီပုံ၊ ပန်းချီလက်ရာကောင်းကောင်း တွေ့ခဲ့တယ်။ မနက်ကရောက်ခဲ့တဲ့ ပြတိုက်နားကပန်းခြံထဲမှာ ၃ နာရီလမ်းလျှောက်တိုး ပြီးဆုံးတယ်။ တိုးဂိုက်ကို သဘောကျလို့ တစ်ဖ်ပေးမလို့ကို ဘယ်သူမှမပေးတာနဲ့ မပေးဖြစ်တော့ဘူး။ လုံခြုံစိတ်ချမှုမရှိလို့ ဖြစ်နိုင်ရင် မစ်ချီကန်လမ်းမကြီးမှာပဲ လမ်းလျှောက် အူဘာစီးပါတဲ့။ အေးရှန်းဆိုင်ရှာတာ ပတ်ချာလည် ဆိုင်တွေအားလုံးနီးပါး ပိတ်ထားတယ်။ ဖွင့်တဲ့ဆိုင်တွေထဲမှာ အကောင်းဆုံးလို့ ထင်တဲ့ဆိုင်မှာ ဝင်စားတော့ ခြေကုန်လက်ပန်းကျနေပြီ။

The Art Institute of Chicago

ဘိုစာဆိုတော့ ဗိုက်ကမဝချင်ဘူး ထမင်း၊ ခေါက်ဆွဲစားရမှ ဗိုက်ဝတယ်လို့ ထင်တာကိုး။ 711 မှာ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ဝင်ဝယ်ပြီးတော့မှ Panda Express ဆိုင်တွေ့တယ်။ တရုတ်တွေများ အဲ့ဒီလိုစီးပွားရှာတာ ဆိုင်အားလုံးနီးပါး ပိတ်တာကိုတောင် မပိတ်ဘူး။ သူမပိတ်လို့ တော်သေးတယ် နို့မို့တို့များ ထမင်းငတ်မယ်။ လမ်းလျှောက်တိုးနဲ့ ကိုယ်တို့မနက်က သွားခဲ့တဲ့နေရာတွေ မတူတာ ကောင်းလိုက်တာ။ ခုဆို ချီကာဂိုမြို့လယ်ကောင်တခွင် အနှံ့လည်ခဲ့တယ်လို့ ပြောလို့ရပြီ။ ခဏနားပြီးတော့ ဟိုစတယ်ကစီစဥ◌်ပေးတဲ့ မီးရှူးမီးပန်းကြည့်တဲ့တိုးမှာ လိုက်ပါတယ်။ လွတ်လပ်ရေးနေ့ မီးရှူးမီးပန်းက ည ၉ နာရီမှစတင်တာမို့လို့ တိုးက ည ၈ နာရီခွဲမှာ စတင်တယ်။ နာမည်ကျော်နေဗီပီရာမှာ လူတအားကျပ်လို့ ဟိုစတယ်ရှေ ့ဖက် မီချီကန်ရေကန်ဘေးက ဂရန်းပန်းခြံကနေပဲ သွားကြည့်မှာတဲ့။ လူတွေက ကြိတ်ကြိတ်တိုး မြစ်ကမ်းဘေးနား လမ်းမတဖက်ခြမ်း ပန်းခြံနားက လှေကားထစ်လေးမှာ နေရာရလို့ထိုင်တယ်။ မီးရှူးမီးပန်းဖောက်တော့ မြင်ကွင်းမကောင်းလို့ ကားတွေအတော်ထူထပ်တဲ့ ကားလမ်းမကို ဖြတ်ကျော်ပြီး ရေကန်ဘေးနားကနေ သွားကြည့်ကြတယ်။ ကန်တက်ကီပြည်နယ် လူဝီဗီလ်မြို့က Thunder over Louisville သန်ဒါအိုဗာလူဝီဗီလ်ကို ကြည့်ထားပြီးတဲ့သူမို့လို့ ချီကာဂိုမီးရှူးမီးပန်းက အမွှားလေး။ ဝိုင်းကတောင် ပြောနေသေးတယ် ချီကာဂိုမြို့က မြို့ကြီးဖြစ်ပြီး မီးရှူးမီးပန်းက သူ့ဇာတိဗီယက်နမ်မြောက်ပိုင်းက တောမြို့လေးက မီးရှူးမီးပန်းလောက်တောင် မကြီးကျယ်ဘူးတဲ့။ ကဲ …. ပြောကုန်ကြပြီ ချီကာဂိုရေ။ အဲ့ဒီနေ့က ၈ မိုင်ကျော် လမ်းလျှောက်ရလို့ အတော်ပင်ပန်းတယ်။ အိပ်ယာစောစောဝင်တယ် မနက်အထိ တရေးထဲ။ နောက်နေ့မှာတော့ အင်ဒီယားနားပြည်နယ် ဒုဆန်းအမျိုးသားဥယျာဥ◌်ကို သွားလည်းတဲ့အကြောင်းကတော့ နောက်ပို့စ်မှပဲ တင်ပါတော့မယ်။

Happy Traveling!
စန်းထွန်း
‌အောက်တိုဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၉။

Cloud Gate

Millenium Park

Chicago River

Grant Park

Firework at Navy Pier from Grant Park