မျိုးရိုးထဲမှ ဆိုးပေကြီးများ - ၆

ဘွဲ့နှင်းသဘင်တက်ဖို့အတွက် ကိုယ့်မိဘတွေ ယူအက်စ်ဗီဇာလျှောက်ဖို့ ပြင်ဆင်ရတဲ့အခါ တင်ရတဲ့ ဖောင်စာရွက်တွေက အများသား။ ၂၀၁၀ F1 ကျောင်းသားဗီဇာကို စင်္ကာပူမှာ ကိုယ်လျှောက်တုန်းက အွန်လိုင်းမှာ ဖောင်ဖြည့်၊ အပွိုင့်မန့်ယူ၊ အင်တာဗျူးနေ့မှာ လိုအပ်တဲ့စာရွက်စာတမ်းတွေ အကုန်ယူသွားရုံပဲ။ မြန်မာပြည်မှာကျတော့ အွန်လိုင်းမှာဖောင်ဖြည့်၊ အပွိုင့်မန့်ယူ၊ အင်တာဗျူးမဖြေခင် တပတ်အလိုမှာ သံရုံးကစာတိုက်သေတ္တာပုံးမှာ စာရွက်စာတမ်းတွေ သွားထည့်။ ဘွဲ့နှင်းသဘင်တက်ဖို့ ကျောင်းက ဖိတ်ခေါ်စာ၊ ကိုယ့်ဖိတ်ခေါ်စာ၊ I134 Affidavit ဖိတ်ခေါ်စာ၊ ကိုယ့်ပတ်စ်စပို့အဟောင်းနဲ့အသစ်၊ ကိုယ့် F1 ကျောင်းသားဗီဇာ၊ I 94 ယူအက်စ်ကို ဝင်တုန်းက ဖြည့်ရတဲ့ ဝိုက်ကဒ်၊ I20 ကျောင်းကခေါ်စာ၊ SSN (Social Security Number) ကဒ်၊ ကိုယ့်လက်ရှိအိတ်ချ်ဝမ်းဘီဗီဇာ၊ ၃ လ ကိုယ့်လခစာရွက် paystubs ၊ IRS (Internal Revenue Service) မှာ အခွန် ၃ နှစ်စာ ဆောင်ထားတဲ့စာရွက်၊ ရုံးက Employment Verification letter ၊ ဘဏ် statement ၃ လ၊ ကိုယ့်မွေးစာရင်း၊ နိုင်ငံသားကဒ် နိုထရီပြန်ထားတဲ့စာရွက်၊ နယူးယောက်ဒရိုင်ဘာလိုင်စင်၊ ပို့အသော်ရတီဝန်ထမ်းကဒ်၊ SWACC ( Secure Worker Access Consortium) ကဒ်၊ ကိုယ့်မှာရှိတဲ့ ကဒ်အကုန် ဒီစာရွက်စာတမ်းတွေကတင် လက်တစ်ဆစ်နီးပါး ထူနေပြီ။ အဖေတို့ဖက်က သန်းခေါင်စာရင်း၊ ပိုင်ဆိုင်မှုစာရွက်တွေကို အစီအစဉ်အတိုင်း စီရတော့ မောင်မောင်တစ်ယောက် ခေါင်းတောက်နေတော့တာပေါ့။ ကိုယ်တို့ကိုမေးလိုက် စီလိုက်၊ ဟိုဟာပရင့်မထုတ်ရသေးဘူး၊ အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူးနဲ့ စာရွက်စီတာလေးကိုများ အဖေက သူ့သားကို ကြည့်ရတာ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတာပဲတဲ့။ ကိုယ်တို့ကလည်း အယ်မလေး ဒီစာရွက်စီတာလေးကိုများ အဖြစ်ရှိအောင် မလုပ်နိုင်ဘူး ဒါနဲ့ ဘယ်လိုလုပ် စီးပွားရေးလုပ်စားမတုန်းလို့ ငေါ့ကြတာပေါ့။

နိုထရီပြန်တော့ ပတ်စ်စပို့ထဲမှာ သာထွန်း၊ နိုထရီပြန်တော့ ဦးသာထွန်း ဖြစ်နေလို့ မကြီးက ငါတော့ သေသာသေလိုက်ချင်တာပဲတဲ့။ ဟဲ့ မောင်မောင် နာမည်တွေကို သေချာစစ်ပါဟဲ့လို့ပြောတော့ သူလည်း စစ်တာပဲတဲ့။ နင် သေသေချာချာစစ်တာ သေချာလားလို့မေးတော့ သူ့အမှားပါ၊ သူ့မှာလည်း တခြားအလုပ်တွေ ရှိသေးလို့ သေသေချာချာ မစစ်ဖြစ်ဘူးတဲ့။ ၂၀၀၉  စင်္ကာပူကို ပထမဆုံးလာတဲ့အခါက်တုန်းက လေယာဉ်လက်မှတ်မှာ အမေ့နာမည်က ခင်ညွှန့်အစား ခင်မြင့်ဖြစ်နေလို့ လေယာဉ်ပေါ်မတက်ရဘူး။ နောက်တော့ လေယာဉ်လက်မှတ်ရောင်းတဲ့ရုံးကို ဖုန်းခေါ်၊ အကောက်ခွန်ဝန်ထမ်းတွေကို ၄ သောင်းပေးလိုက်တော့မှ လေယာဉ်ပေါ်တက်ခွင့် ရသွားတယ်။ လေယာဉ်ရုံးကတော့ မှားမှာပေါ့ စစ်ရမှာက နင့်တာဝန်မဟုတ်ဘူးလား  လေယာဉ်လက်မှတ်မှာ နာမည်၊ ပတ်စပို့နံပါတ်၊ မွေးသက္ကရာဇ် ဒီ၃ခုပဲ စစ်ရတာကို။ လူဆိုတာ မမှားဘူးဆိုတာမရှိဘူး တစ်ခေါက် မသိလို့မှားတယ် အိုကေ အမှားထဲက သင်ခန်းစာယူ နောက်တစ်ခေါက် မမှားအောင်ပြင်ဆင်။ ဒုတိယတစ်ခေါက် မှားပြန်ပြီဆိုရင်တော့ အဲဒါအသုံးမကျတာဘဲ။ ကိုယ်ဆူတော့လည်း ငြိမ်ကုပ်နေတာပဲ။ အဖေ့သားကိုချည်း အားကိုးမနေနဲ့ အဖေ့သားက စိတ်ချရတာမဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ဘာသာစစ်ဦး အင်္ဂလိပ်လိုရေးထားပေမဲ့ အဖေ့နာမည်၊ ပတ်စပို့နံပါတ်၊ မွေးသက္ကရာဇ်လောက်တော့ အဖေသိတာပဲလို့ မှာရသေးတယ်။ သင်္ကြန်ပိတ်ရက် ၁၀ ရက် ခံသွားတော့ သင်္ကြန်မတိုင်ခင် စာရွက်စာတမ်းတွေ စာတိုက်သေတ္တာပုံးထဲ လာချပါဆိုလာတော့ မောင်မောင်က အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး၊ ပရင့်မထုတ်ရသေးဘူး၊ မစီရသေးဘူး ၊အင်တာဗျူးအပွိုင့်မန့် ချိန်းပေးပါ ဖြစ်ပါလေရော။

မကြီးက အင်တာဗျူးအပွိုင့်မန့်ကို ချိန်းဖို့ကြိုးစားတာ မရဘူး။ နောက်ဆုံးတော့ စာရွက်စာတမ်း မပြည့်စုံလည်း ရှိစေတော့ ရှိတာနဲ့ပဲ တင်လိုက်တော့လို့ ပြောလိုက်ရတယ်။ ကိုယ်တို့ညီအစ်မတွေက မစေ့စပ်မသေချာတဲ့ မောင်မောင်ကို ဒေါသပုန်ထကြတာပေါ့။ စန်းထွန်းရေ နင် စင်္ကာပူကို မသွားခင်တုန်းက ပြောတာလေ မောင်မောင်နဲ့ အဝေးကြီးဆိုတော့ ဒေါသထွက်စရာ မလိုတော့ဘူးဆိုတာလေ မှန်လိုက်တာ ဒင်းနဲ့ဝေးဝေးနေတာပဲကောင်းတယ်။ ဒါလည်း မလွတ်ပါဘူး ကိုယ်အမေ့ကို ကန်တော့တဲ့ ငွေ ၂ သိန်းကို ဒင်းက ကြားထဲကနေ ဘုန်းလိုက်တာ၊ ကိုယ်အဖေ့ကိုပေးတဲ့ ကင်ဒယ်၊ ကင်မရာကို ဖျောက်ပစ်တာတွေကို ကိုယ်တို့ညီအစ်မ အခဲမကြေနိုင်သေးဘူး။ သတိရလာရင် ဟဲ့ကောင် အဲဒီပိုက်ဆံတွေ ပြန်ပေးလို့ အော်ဟစ်တတ်တယ်။ ၁ လသားအရွယ်ရှိနေပြီဖြစ်တဲ့ ကိုယ့်တူတော်မောင် ဆေးရုံတက်ရတယ် လေနာဖြစ်လို့ မအိပ်ဘူး ငိုတာများ တက်မတတ်ပဲတဲ့။ ကိုယ့်ယောက်မက အမေ့ကို လာတွေ့တာ မျက်တွင်းဟောက်ပက်လေးနဲ့ တညလုံးငိုလို့ မအိပ်ရဘူးတဲ့။ မောင်မောင်က ကလေးငိုနေလည်း အိပ်ပျော်တာပဲတဲ့ အမေက ကိုယ်တို့အဖေလည်း ဒီအတိုင်းပဲတဲ့။ ကလေးက ငိုတာများ တခုခုဖြစ်သွားမလားတောင် အမေက စိုးရိမ်မိတယ်တဲ့။ မကြီးက မကြာသေးခင်ကမှ ကလေးမွေးထားတဲ့ သူ့အိမ်ရှင်မကို မေးမြန်းပြီး ကိုယ့်ယောက်မကို ဗိုင်ဘာကနေ ပြောပြ။ မိခင်နို့က အာဟာရမရှိလို့ နို့မှုန့်တိုက်ခိုင်း၊ လေနာပါတဲ့ကလေးတွေကို အစာစားပြီးရင် ချက်ချင်းမအိပ်ခိုင်းဘဲ ခုံပေါ်မှာတည့်တည့် ထိုင်ခိုင်းရတယ်၊ ပုခက်ကိုလည်း ဘောင်ပါတဲ့ဟာနဲ့ သိပ်ရတယ်တဲ့။ မကြီးက ကိုယ့်ယောက်မကို ကြက်ဥစားခိုင်း၊ နွားနို့သောက်ခိုင်းတော့ သူက အစားရှောင်တယ် ဟိုဟာမစား၊ ဒီဟာမစား။

အမေက ကလေးပုခက်ဝယ်ပြီး မနက်အစောကြီး သွားပို့တာကို သူ့သားတော်မောင်က သူ့ဇနီးက စိန်ဂေဟာက ရှစ်သောင်းတန်ကို ဝယ်ချင်တာလို့ ပြောတယ်တဲ့။ လာပေးတာကို ကျေးဇူးမတင်ဘဲ အပြစ်ပြောချင်သေးတယ် အဲဒီရှစ်သောင်းတန်ကို သူတို့ဝယ်နိုင်တာကျလို့။ ကိုယ့်ယောက်မက  ထမင်းနဲ့ငါးကြော်နှစ်ဖတ် စားနေတာကို အမေတွေ့ခဲ့တယ်တဲ့။ ဟင်... ထမင်းနှစ်ပန်ကန်၊ ငါးကြော်နှစ်ဖတ်ပဲစားလို့ ဘယ်လိုလုပ် အာဟာရပြည့်မှာတုန်း။ အမေက အာဟာရမရှိတော့ ကလေးက ဘယ်လိုလုပ် အာဟာရပြည့်မှာလဲ။ ထမင်းနည်းနည်း၊ အသားများများ၊ အသီးအရွက်များများ၊ အသီးအနှံတွေ များများစားရမှာ။ မကြီးက များများစားလို့ပြောရင် ကိုယ့်ယောက်မက စားပါတယ်လို့ ညာတယ်။ ကြည့် ... အမေ့မျက်စိနဲ့ တက်အပ်မြင်ခဲ့လို့သာပေါ့။ ကိုယ့်ယောက်မတို့မိသားစုက အစားရှောင်ကြတယ် ၉၆၉  ကို စိတ်ပါတော့ ကုလားဆိုင်ကဟာဆို မစားဘူးလေး ဘာလေးနဲ့ ဘယ်လိုဟာတွေလဲမသိ။ အမဲသားမစားချင်ရင် ပဲစားပါလားဆိုတော့ ပဲလည်းမစားဘူးတဲ့။ ဘာလဲ... ပဲက ကုလားစားလို့ မစားတာလားလို့ မကြီးကိုပြောတော့ စန်းထွန်းကလည်း ပြောရော့မယ် ပဲကိုလည်း မကြိုက်လို့တဲ့။ မောင်မောင့်ကို ပြောရင်းလည်း ဒါက မြန်မာပြည်လို့ ပြန်ပြောတတ်တယ်။ ကိုယ်တို့ညီအစ်မတွေကပဲ ကယ်လိုရီ၊ Nutrition တွေဆိုပြီး အနောက်တိုင်းဆန်နေတာလား ကိုယ့်ယောက်မနဲ့ မောင်မောင်က ကျန်းမာရေး ဗဟုသုတ မရှိတာလား။ ကလေးက ၁ သားဆို ၃ ပေါင်ကနေ ၆ ပေါင်အထိ ရှိရမှာ ကိုယ့်တူတော်မောင်က ၃ ပေါင် ကျော်ကျော်လေးပဲ ရှိတယ် သေးသေးညှက်ညှက်လေး။ မကြီးအိမ်ရှင်မသားလည်း တလသားအရွယ် တပုံတခဲကြီး မြင်လိုက်တာနဲ့တင် ကျန်းမာသန်စွမ်းတဲ့ ကလေးမှန်း သိသာတယ်။ ကလေးတွေ ဖွံ့ဖြိုးရာမှာ မိခင်ဖြစ်သူက တော်တော်အရေးပါတယ်။

ဆေးရုံတက်ရတဲ့ တူတော်မောင် ပိစိကွေး

ကလေးကို ဘောင်နဲ့သိပ်ရမှန်း ကိုယ့်ယောက်မက မသိတာထားပါတော့ သူ့အမေက ကလေးနှစ်ယောက်မွေးခဲ့ဖူးတာ မသိဘူးလား အေးလေ။ နင့်မှာ ကလေးမွေးထားတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ မရှိဘူးလား သူတို့ကို မမေးဘူးလားလို့ အမေကမေးတော့ ကိုယ့်ယောက်မက ဘာမှပြန်မပြောဘူးတဲ့။ ကြည့်ရတာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတာမရှိ၊ အမေနဲ့မခွဲနိုင်၊ အိမ်ကိုတညမှမခွဲဘူး၊ ရန်ကုန်မှာမွေး ရန်ကုန်မှာကြီးပြီး မြို့ထဲကို မသွားတတ်၊ အိမ်တွင်းအောင်း၊ အခေါင်းထဲကမထွက်၊ လူတောမတိုးတဲ့ဟာတွေ။ ဘယ်နှစ်ပတ်ဆို ကလေးက ဘာတွေဖွံ့ဖြိုးလာတယ်၊ မိခင်ဖြစ်သူက ဘာတွေခံစားရမယ်၊ ဘာတွေစားသောက်ရမယ်၊ ဘယ်လိုလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရမယ်ဆိုတာ စာအုပ်ထဲမှာ အကုန်ရှိတယ်၊ အင်တာနက်မှာလည်း ရှာဖတ်လို့ရတယ်။ ဗိုက်ကြီးတုန်းက စာမဖတ်ဘူးလားမေးတော့ ကိုယ့်ယောက်မက ဖတ်ပါတယ်တဲ့ မောင်မောင့်ကိုမေးတော့ မဖတ်ဘူးတဲ့။ စာဖတ်ရမှန်း၊ ကလေးမွေးပြီးတဲ့သူတွေကို မေးရမှန်းတောင် သိရဲ့လားမသိ။ အဲဒါ ကိုယ့်ယောက်မက ကွန်ပျူတာတက္ကသိုလ်က ဘွဲ့နှစ်ဘွဲ့ရထားတာတဲ့။ ဘွဲ့နဲ့မဆိုင်ပါဘူး လူ့ရဲ့အကျင့်စရိုက်နဲ့သာ ဆိုင်တယ်လို့ထင်တယ်။ ကိုယ်တို့အစ်မဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ကို အတန်းပညာက လေးတန်းလောက်ပဲတတ်တယ်။ မလေးရှားက စက်ရုံမှာအလုပ်လုပ်တာ ဝလာလို့ ညဖက်ဆို အသီးအနှံတွေစားပြီး ဝိတ်လျော့တယ်၊ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တယ်။ ဘယ်လိုစားသောက်ရတယ်ဆိုတာ အင်တာနက်မှာ ရှာဖတ်တယ်။ ကိုယ်တို့အိမ်မှာတော့ မကြီးက ဒေါ်မျိုးချစ် သူပဲ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ဗိုင်ဘာကနေ ကိုယ့်ယောက်မကိုပြောပြ မောင်မောင့်ကို ဖုန်းခေါ်ပြီးပြောနဲ့။ ဟိုက ကျေးဇူးမတင်တဲ့အပြင် အပြစ်တောင်မြင်လိုက်သေးတယ်။ ကိုယ်က အဝေးကြီးမှာဆိုတော့ သူ့လောက် စိတ်တိုဒေါသမထွက်ရဘူး။ ကိုယ်သာ အနီးမှာဆိုရင်လည်း အော်ဟစ်နေရမှာပဲ။

ဒူးမတ်နို့မှုန့်ကို မကြီးကဝယ်ပြီး လူကြုံရှိတော့ ထည့်ပေးလိုက်တယ် သင်္ကြန်တွင်းဆိုတော့ ရန်ကုန်ကို ပို့ပေးမဲ့ဆိုင်တွေက ပိတ်တာကိုး။ အဲတာကို မောင်မောင်က တကျီကျီ အမြန်ဆုံးဝယ်ပို့ပေးပါ ကျသလောက် ပေးပါမယ်တဲ့။ အဖေကပါ သမီးရယ် ဝယ်ပို့ပေးလိုက်ပါ မောင်မောင်လည်း ပင်ပန်းရှာတယ်တဲ့။ ဘာ...သူ့သားကပဲ ပင်ပန်းတယ် ငါတို့က မပင်ပန်းတာ ကျနေတယ်။ သူကမှ ယောက္ခမ ချက်‌ကျွှေးတာစား၊ အမေ့အိမ်မှာကပ်စား၊ ကားလေးမောင်းပြီး အဖေခိုင်းတာ လုပ်ရတာကိုများ ပင်ပန်းတယ်။ ငါတို့ကမှ ကိုယ်စားဖို့ ကိုယ့်ဘာသာ ချက်ပြုတ်ရတယ်၊ နိုင်ငံခြားမှာ လုပ်ရတာ ဘယ်လောက်စိတ်ဖိစီးလဲ ဒင်းထက် ၃ ဆ ပင်ပန်းတယ်။ အဖေ့ကိုပြောတော့ အဖေက အကုန်လုံး ပင်ပန်းကြပါတယ်ဆိုပြီး လေပြေလေးနဲ့ ချော့တယ်။ အဖေနော် အဖေ့သားကို ပိုက်ဆံတွေ ခိုးပေးမနေနဲ့ အဖေ့သားက သူများဆီမှာ အလုပ်မလုပ်ဘူးတော့ အလုပ်ကို အလုပ်နဲ့တူအောင် လက်ကြောတင်းအောင် လုပ်တာမဟုတ်ဘူး။ အဖေ့သားကို တစက်မှ မယုံဘူး စာရင်းဇယားလည်း မနိုင် စီးပွားရေး အမြင်လည်းမရှိ။ ချွှေးမကိုလည်း သိပ်ချစ်မနေနဲ့ ချွှေးမဆိုတာ သမီးတွေလောက် ကောင်းနိုင်တာ မဟုတ်ဘူး။ ဟိုဟာမစား ဒီဟာမစားနဲ့ အမေက အာဟာရမပြည့်တော့ ကလေးက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အာဟာရပြည့်မှာတုန်း၊ အခေါင်းထဲကမထွက်၊ လူတောမတိုးတဲ့ဟာတွေလို့ ကိုယ်ပြောတော့ အဖေက မကြိုက်ချင်ဘူး ဘာမှပြန်မပြောဘူး ငြိမ်နေတယ်။  အဖေပြောတော့ သူ့ခမက်က မိန်းမ သိပ်ပီတာတာတဲ့။ မိန်းမပီသတယ်ဆိုတာ အိမ်ကိုပြောင်လက်နေအောင်တိုက်၊ အမှိုက်တစမှ မကျစေရ၊ ခြံထဲမှာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေကို စိုက်တာ၊ မီးဖိုချောင်လုံတာကို ဆိုချင်တာလား။ ဒီခေတ်ကြီးမှာ မိန်းမပီသဖို့ထက် ယောကျ်ားတွေနဲ့ ရင်ဘောင်တန်းပြီး အလုပ်လုပ်နိုင်၊ ယောက်ျားကို အားမကိုးဘဲ ကိုယ့်ဘာသာ ရပ်တည်နိုင်ဖို့က အရေးကြီးတာ။

အင်္ကီျရင်ဘတ်ကို စိနေအောင်ဝတ်၊ မြို့ထဲကို မသွားတတ် မလာတတ်တာ ဂုဏ်ယူစရာမဟုတ်ဘူး။ မကြီးပို့ပေးလိုက်တဲ့ နို့မှုန့်သောက်ပြီးတာနဲ့ ကလေးက အိပ်တော့တာပဲတဲ့။ အယ်မလေး... မောင်မောင့်သားလို့မပြောရဘူး နိုင်ငံခြားကဟာကိုမှ ကြိုက်တယ်။ မဟုတ်ဘူးဟေ့... ကလေးက ဗိုက်မဝ အာဟာရမပြည့်လို့ မအိပ်တာ လေနာထိုးတာလည်း ပါတာပေါ့။ လူကြီးတွေတောင် ဗိုက်ဆာနေရင် ဘယ်လိုလုပ်မှ မအိပ်နိုင်တာ။ ကိုယ့်ယောက်မက မကြီးကို ကျေးဇူးတင်လို့တဲ့။ မကြီးက ကလေးက ဗိုက်မဝ၊ အာဟာရမပြည့်လို့မအိပ်တာ၊ နို့ဘူးတိုက်လို့ အစောကြီးက ပြောသားပဲ။ မောင်မောင်က နိုင်ငံခြားကဟာကမှ ကောင်းတယ်ပြောလို့။ နိုင်ငံခြားကဟာက အမြဲဝယ်ထည့်ပေးနေရမှာ လူကြုံမရှိရင် ပို့ပေးခ တဘူးကို ၁၀ ၊ ၄ ခါဆိုရင် နို့ဘူးတဘူးစာ ရနေပြီ။ မြန်မာပြည်မှာလည်း ဒီတံဆိပ် ဒီအမျိုးအစား မရှိပေမဲ့ ဒီထက် အရည်အသွေးကောင်းတာ၊ ဒီထက် အရည်အသွး နိမ့်တဲ့ဟာတွေ ရှိတာပဲ။ မောင်မောင်က သွားမဝယ်ပေးလို့တဲ့။ မောင်မောင် မဝယ်ပေးရင် သူ့ဘာသာ သွားမဝယ်တတ်ဘူးလား ခြေထောက်မပါတာ ကျနေတာပဲ။ ကလေးကို သူ့အမေက ကြည့်ပေးထားလို့ ရတာပဲ။ အေးလေ .... ကြည့်ရတာ ငါ ဝယ်ပေးမှ နို့ဘူး တိုက်တော့မှာလား ငါ မဝယ်ပေးရင် မတိုက်တော့ဘူးလား။ ငါ့ကို မဝယ်ပေးချင်လို့ ထင်နေတယ်။ ကိုယ့်ဘာသာ လုပ်လို့ရတဲ့အလုပ်ကို ကိုယ့်ဘာသာ လုပ်ကြတာမဟုတ်ဘူး သူများကို အားကိုးနေတယ်။ သူတို့အိမ်နားက စင်္ကာပူမှာနေတဲ့တစ်ယောက်ကို ဝယ်ခိုင်းမယ်လို့ ပြောနေတယ်။ အယ်မလေး.... ဘယ်သူက တကူးတက အချိန်ကုန်ခံပြီး သွားဝယ်ပေး၊ ပို့ပေးမှာလည်း အလုပ်ရှုပ်ပါဘိနဲ့။ အေးလေ ငါတို့တောင် ကိုယ့်မောင်နှမတွေမို့လို့ လုပ်ပေးတာ။

ကိုယ့်ယောက်မကလည်း မောင်မောင်လိုပဲ ပြန်မပြော နားမထောင်၊ ဗဟုသုတမရှာ၊ ငပျင်း၊ လူတောမတိုးတဲ့ ဟာမလေး။ အမေ့ညီမ အငယ်ဆုံးကမွေးတဲ့ ကိုယ့်ညီမဝမ်းကွဲလေးက ဒီနှစ်ဆယ်တန်းဖြေမှာ ဆယ်တန်းရောက်နေပြီ ခုထိ ဘာမှမသိဘူး ဗွီဒီယိုကြည့်ဖို့ပဲ သိတယ်တဲ့။ အမေက သူ့သမီးတွေဆို ဒီအရွယ်မှာ အားလုံး လုပ်တတ်ကိုင်တတ် ဖြစ်နေပြီ။ အမေ့ညီမသမီး ကိုယ့်ညီမဝမ်းကွဲ မင်္ဂလာဆောင်တော့ အဖေက တသိန်းလက်ဖွဲ့မယ်ပြောနေလို့ အမေ့ကို ပြန်မေးကြည့်လို့ နင့်အမေက တသိန်းတောင် လက်မဖွဲ့ချင်ဘူးလို့ ပြောနေတယ်တဲ့။ ကြည့် ...ကိုယ့်အမေက သူ့အမျိုးဆိုပြီး ပိုပေးမယ်၊ မျက်နှာသာပေးမယ် မထင်နဲ့ သူ့သားတောင် မျက်နှာသာမပေးဘူး။ အမေ့အစ်ကိုကြီးသမီး ကိုယ်တို့အစ်မဝမ်းကွဲက အမေ့ကို ကြီးကြီးက အမျိုးတွေထဲက ဘယ်သူ့မင်္ဂလာဆောင်ကိုတော့ ငါးသိန်း လက်ဖွဲ့တယ်၊ ဘယ်သူ့မင်္ဂလာဆောင်ကိုတော့ သုံးသိန်းလက်ဖွဲ့တယ်လို့ ဝေဖန်တဲ့အခါ အမေက ညည်း သန်းဇော်ကို (ကိုယ့်မောင်ဝမ်းကွဲ) မင်္ဂလာဆောင်ရင် ငါးသိန်းလက်ဖွဲ့မှာလားလို့ တခွန်းတည်းမေးလိုက်တာနဲ့ ပါးစပ်ကိုပိတ်ရော။ မောင်မောင် မင်းကွန်းကျောင်းတိုက်မှာ မင်္ဂလာဆွမ်း‌ကျွှေးတော့ ပိုတဲ့ထမင်းဟင်းတွေကို အမျိုးတွေကို ဝေမျှတော့ နင့်အဒေါ် အမေ့ညီမလေ တစ်သောင်းလက်ဖွဲ့ပြီး  သုံးသောင်းဖိုးလောက် ပြန်မသွားတယ်လို့ အဖေက ဟာသနှောတော့ ကိုယ်တို့မှာ ရယ်လိုက်ရတာ။ လွှတ်တော်မှာတင် အမာဂိုဏ်းနဲ့ အပျော့ဂိုဏ်းရှိတာ မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ်တို့အိမ်မှာလည်း အဖေ၊ မောင်မောင်က သဘောထား ပျော့ပျောင်းသူတွေဖြစ်ပြီး အမေ၊ မကြီးနဲ့ ကိုယ်ကတော့ သဘောထား တင်းမာသူတွေပါ။ ကိုယ်တို့က မောင်မောင်နဲ့ ကိုယ့်ယောက်မကို ခပ်ဆိုးဆိုးလေးတွေလို့ ပြောကြသလို ကိုယ့်ယောက်မကလည်း တွေးမှာပဲနော် မောင်မောင့်အစ်မ၊ ကိုယ်တို့ညီအစ်မတွေက ခပ်ဆိုးဆိုးတွေလို့။

စန်းထွန်း
ဧပြီ ၂၆၊ ၂၀၁၅။

ရေးခဲ့ပြီးတာက
မျိုးရိုးထဲမှ ဆိုးပေကြီးများ - ၁
မျိုးရိုးထဲမှ ဆိုးပေကြီးများ - ၂
မျိုးရိုးထဲမှ ဆိုးပေကြီးများ - ၃
မျိုးရိုးထဲမှ ဆိုးပေကြီးများ - ၄
မျိုးရိုးထဲမှ ဆိုးပေကြီးများ - ၅