မြကျွှန်းညိုညို ကွန်းခုိရာ တက္ကသိုလ်မှာဆို _ ၂

အိကေ၊ ဝေ၊ အေးသက်၊ စန်းထွန်း၊ ခိုင်ဇာ၊ သစ်သစ်၊ မြတ်မွန်။

တတိယနှစ် ကျောင်းတက်တဲ့ ပထမဆုံးနေ့ မင်္ဂလာဒုံစစ်သင်္ချိုင်းမှာ

တတိယနှစ်ရောက်တော့ Dipတွေနဲ့ အတူတူတက်ရတယ်။ CS (Software) နဲ့CT (Hardware) ခွဲပြီ။ Dipတွေက တို့တွေလို ဝေလေလေ လုပ်လို့မရဘူး။ ညနေ သုံးနာရီကနေ ခြောက်နာရီအထိ နှစ်နှစ်ကျောင်းတက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ဂုဏ်ထူးတွေနဲ့ အောင်မှာ လာjoinရတာ။ ဒါပေမယ့်လည်း သိတယ်မလား ဘယ်နေရာမှာမဆို Dipတွေက အနှိမ်ခံရတာပဲ။ တို့အုပ်စုက ကျောင်းတက်ရင် ဘယ်တော့မှ စောစောမအပ်ဘူး။ ဒီတန်းလောက်ရောက်မှ ၃၀၀ ကျော်နေပြီဆိုမှ အပ်တာ။ အေတန်းက စာလုပ်တဲ့သူတွေနေတဲ့ အခန်း။ အမြဲနေရာလုကြတာ။ နေရာလုစရာမလိုတဲ့ စာမလုပ်တဲ့ စီ၊ ဒီအတန်းက တို့တွေအကြိ ုက်။ အလယ်ရိုး ရှေ့နှစ်ခုံကို အမြဲဦးထားတဲ့ တို့အဖွဲ့ပါ။ တတိယနှစ်ရောက်တော့ roll call ကျပ်လာပြီ။ အရင်လို ခိုးထိုးပေးလို့ မရတာ့ဘူး။ မိုးတွေတအားသဲတဲ့တနေ့ ကျောင်းကားရောက်ရင်ပဲ ရေကြီးနေတဲ့ ကျောင်းကြီးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျောင်းထဲမှာလဲ ရေက ဒူးကျော်တယ်။ ကျောင်းကားပေါ်ကတောင် ဘယ်လိုဆင်းရမလဲ မသိ။ ကျောင်းကားပေါ်ကတောင် မဆင်းလိုက်ရပါဘူး။ ကျောင်းပိတ်လိုက်တယ်ဆိုလို့ ပျော်လိုက်တာ။ roll call ကို လက်ဗွေနှိပ်ပြီး ယူမယ်ဆိုလို့ တန်းစီပြီး တိုးလိုက်ရတာ ချွေးပြိ ုက်ပြိ ုက်ကျပြီ း စာသင်ချိန်နှစ်ချိန်လောက်လွှတ်တယ်။ lab ခန်းထဲ တကြိမ်ဝင်ဖူးတယ်။ စက်တွေမကောင်းလို့ ဟိုပြောင်းဒီပြောင်းနဲ့ပဲ အချိန်ကုန်သွားတယ်။ ဗီဒီယို လာရိုက်တော့ ဖွင့်လို့မရတဲ့ ကွန်ပျူတာရှေ့မှာ ထိုင်ပေးရဖူးတယ်။ ဟော့ဟော့လေးတွေများလာလို့ ဘောင်းဘီရှည်၊ စကတ်တို မဝတ်ရလို့သတ်မှတ်လိုက်တယ်။ တို့နှစ်ရဲ့ အလန်းလေးက ကေခိုင်နှင်း အရပ်ရှည်ရှည် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ကုလားမလေး။ လိုလိမ်းကြော်ငြာမှာတောင် တွေ့လိုက်သေးတယ်။

နှစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ လှော်ကားကျောင်းကို ရွှေ့ရတယ်။ ကျောင်းသားတွေ များလာပြီးကိုး။ ကျောင်းမဆံ့တော့ဘူးလေ။ လှော်ကားကျောင်းကို ပြောင်းတဲ့နေ့က ရွှေပြည်သာကျောင်းကို အရင်လာ။ ပြီးမှ လှော်ကားကျောင်းကို သွား။ ကားသမားတွေတောင် ဘယ်နေရာမှန်း မသိဘူး။ ကျောင်းရောက်တော့ ကိုယ့်ဘာသာ အခန်းသတ်မှတ်ကြတယ်။ ရောက်ပြီး တပတ်မပြည့်ခင် ဘီတန်းက မိုးယိုလို့ အောက်ထပ်ဆင်းသွားတယ်။ ရွှေကျားပျံဆောက်လုပ်ရေးက ကန်ထရိုက်ယူပြီး ဆောက်တာ။ ဘာအပင်မှ မရှိလို့ သစ်ပင်စိုက်ပွဲလုပ်ကြတယ်။ ကွင်းလယ်ခေါင်ကြီးမှာ ရှိလို့ မိုးရွာလို့ လေတိုက်ရင် ထီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထား။ နို့မို့ ဟိုဖက်အဆောင်ကနေ ဒီဖက်အဆောင်ထိ လွှင့်သွားမယ်။

အဝင်ဝကနေ ကျောင်းထဲကို တော်တော်လေးဝင်ရလို့ ကျောင်းဝင်လမ်းမကြီးကို တော်ဝင်လမ်းလို့ ခေါ်ကြတယ်။ လမ်းမတလျှောက် ဘာပင်မှ မရှိဘဲ ကုက္ကိုပင်ကြီး ရှိတယ်။ ကုက္ကိုပင်မှာ “ကျောင်းခေါ်ချိန် ၇၅% မပြည့်လျှင် စာမေးပွဲ ဖြေဆိုခွင့်ပြ ုမည် မဟုတ်ပါ။” ဆိုတယ့် ဆိုင်းဘုတ်ကြီးက အရင် ဆီးကြိ ုနေတယ်။ တကယ်လည်း ကျောင်းတက်တဲ့ သူတွေက ဖြေခွင့် မရဘဲ ကျောင်းမတက်တဲ့သူတွေက ဖြေခွင့်ရလို့ မကျေနပ်တဲ့ ကျောင်းသားတွေက တော်ဝင်လမ်းကို ခုံတွေနဲ့ ပိတ်ပြီး ဆန္ဒပြတာ ညခြောက်နာရီလောက်မှ ပြေလည်သွားလို့ ကျောင်းကားတွေ ကျောင်းကထွက်ရတယ်။

ကျောင်းကားစီးရင် ၄၅၊တနာရီလောက်ပဲ စီးရပေမယ့် ကျောင်းကနေလမ်းထိပ်အထိ လမ်းလျှောက် ကားစောင့်နဲ့ မြိ ု့ထဲရောက်ဖို့နှစ်နာရီလောက်ကြာတယ်။ အတန်းကြီးလာတော့ စာအုပ်တွေက ပိုထူလာတယ်။ Operation System ၊Software Engineering ၊ Database စာအုပ်တွေဆို အထူကြီး။ ခေါင်းအုံးလုပ်ပြီး အိပ်ဖို့အတော်ပဲ။ တနေ့တနေ့ ဒီစာအုပ်တွေ သယ်နေရလို့ အရပ်မထွက်တော့ဘူး။ နေ့လည် လက်ချာချိန်မရှိလို့ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်မယ်ဆိုရင်တောင် စာအုပ်တွေ၊ ထမင်းချိုင့်တွေနဲ့ တခါမှ စတိုင်တွေ မလိုင်တွေနဲ့ ရှိုးမထုတ်ရပါဘူး။ စာအုပ်တွေ၊ ထမင်းချိုင့်တွေနဲ့တနာရီလောက် မတ်တပ်ရပ်ရလို့ ညောင်းညာနေတဲ့ လေတိုးလို့ရှုပ်ပွနေတဲ့ ဆံပင်နဲ့ သရဲရုပ်ပေါက်ရော။ ကျောင်းကပြန်လာရင်လည်း ပင်ပန်းလို့။

တို့စီခန်းမှာ အဆိုတော်ကျားပေါက်မိန်းမတို့ အုပ်စု ရှိတယ်။ သူတို့အုပ်စုက ၁၀ယောက်ကျော်လောက်ရှိတယ်။ ကျောင်းအပ်ရင် ယောက်ျားလေးတယောက်ပြီးရင် မိန်းကလေးတယောက် နေရာချပြီး အပ်တယ်။ ဒါမှ စာမေးပွဲဖြေရင် ယောက်ျားလေး၊မိန်းကလေး အစီအတိုင်းကျမှာကိုး။ မိန်းကလေးကတော့ ယောက်ျားလေးထက် စာလုပ်တာကိုး။ ဒီနှစ်တော့ ပါချုပ်ကြီးက စာမေးပွဲခန်းမှာ ခုံနံပါတ်တွေကို အစီအစဉ်အတိုင်း နေရာ မချဘဲ တယောက်ကျော်ပြီး နေရာချတော့ ယောက်ျားလေးတွေက တစုသတ်သတ်၊ မိန်းကလေးတွေက တစုကျတော့ ကွိသွားတာပေါ့။ Black & White လို့ခေါ်တဲ့ အတွဲ ရှိတယ်။ အဆင့်လိုက်မဟုတ်ဘဲ စောစောအပ်ရင် ခုံနံပါတ်တွေ ရတဲ့အချိန်မှာ ညိုညိုရိမ်ကတော့ နှစ်တိုင်း roll 1။ ကျောင်းဖွင့်ပြီဆိုတာနဲ့ညိုညိုရိမ် အပ်ပြီးနေပြီ။

လိပ်စာစာအုပ်ထုတ်တော့ မြတ်မွန်က “အဓိပတိလမ်း မရှိပေမဲ့ တော်ဝင်လမ်း ရှိတယ်။ သစ်ပုတ်ပင် မရှိပေမဲ့ ကုက္ကိုပင်ရှိတယ်။ အင်းလျားမရှိပေမဲ့ သာဓုကန်ရှိတယ်။ ဦးချစ်ဆိုင် မရှိပေမဲ့ အောင်ရှိတယ်။ ကဲ ဘာလိုသေးလဲတဲ့။” နောက်ဆုံးနှစ်ဆိုတော့ အမှတ်တရအင်္ကျီတွေ ထုတ်ကြတယ်။

အေးသက်၊ ခိုင်ဇာ၊ သစ်သစ်၊ ဝေ၊ မြတ်မွန်၊ သဇင်၊ စန်းထွန်း၊ အိကေ။

တတိယနှစ် Project Presentation နေ့၊ အောင်လင်းတို့ထုတ်တဲ့ ကျောင်းအင်္ကျီနဲ့ဆင်တူနဲ့

တတိယနှစ်ပြီးတော့ ရှမ်းပြည်ဖက်ကို ကျောင်းက ခရီးထွက်ကြတယ်။ အင်းလေး၊ ပင်းတယ၊ တောင်ကြီး၊ ကလော။ ရှမ်းပြည်က တကယ့်ကို သာယာလှပတယ် ။ ရာသီဥတုကလေး အေးအေးလေး။ ပင်းတယလက်ဖက်၊ ရှမ်းအစားအစာတွေက တကယ်ကောင်းတယ်။ အပြန်လမ်းမှာ ကျောင်းသီချင်းတွေ တလျှောက်လုံး ဖွင့်တယ်။


၂၀၀၃ ခုနှစ် သီတင်းကျွှတ်လပြည့်နေ့ အင်းလေးမှာ

တတိယနှစ်မှာ ကလေးပီပီ ကစားနည်းပေါင်းစုံ ကစားဖြစ်တယ်။ ရုပ်ရှင်နာမည်ဖွတ်တမ်း။ အမူအရာလုပ်ပြီး ရုပ်ရှင်နာမည်တွေကို ဖော်ရတာ။ ရုပ်ရှင်နာမည်တွေကို စာအုပ်နဲ့ စာရင်းသေသေချာချာ ပြ ုစုထားတာ။ ဟိုတနေ့ကတောင် ကျော်သူနဲ့စိုးသူပါပြီး စိုးသူအကယ်ဒမီရတဲ့ရုပ်ရှင်လို့ ပြောလိုက်တာနဲ့ ဒိုးဆိုလို့ ချက်ချင်းဖြေနိုင်တာ ရုပ်ရှင်နာမည်ဖွတ်တမ်း ဆော့ခဲ့တဲ့ ကျေးဇူးတွေ။ “မြံ ုး” ၊ “ပခြ ုပ်” ဆိုတဲ့ ရုပ်ရှင်နာမည်တွေ ရှိသေးတယ်။ ဘယ်လိုလုပ် အမူအရာ လုပ်မလဲ :) ။ ဇယ်ခုပ်တယ်။ အိကေနဲ့ ဝေက ဇယ်ခုတ်ကောင်းတယ်။ စိန်ပြေးတမ်း ဆော့သေးတယ်။ ဝေက အပြေးသန်တယ်။


သာဓုကန်မှာ

သာဓုကန်အနီးမှာ ကျောင်းတက်ပြီး သာဓုကန်မှ မရောက်ဖူးရင် ခေတ်နောက်ကျပေမပေါ့။ ခေတ်မနောက်ကျရလေအောင် တခေါက်ရောက်ပါတယ်။ အပြန်မှာ မြင်းလှည်းစီးပြီး ပြန်ခဲ့ကြတယ်။ ကျောင်းနားက တောင်ပေါ်မှာ စေတီတဆူရှိတယ်။ တောင်ပေါ်ကနေ သာဓုကန်ကို မြင်ရတယ်။

အီးစီ အရည်အချင်း အပြည့်အဝရှိတဲ့ သစ်သစ်။ တစ်ရှူး၊ ချိတ်၊ ကျွှတ်ကျွှတ်အိတ် ဘာပဲလိုအပ်အပ် သစ်သစ်ရဲ့အိတ်မှာ အကုန်ရှိတယ်။ ဘာပဲလိုလို ရန်ကုန်လမ်းညွှန် အဲလေ သစ်သစ်ရှိတယ်လို့ ဆိုကြတယ်။ မချက်ပြုတ်တတ်ပေမယ့် သူငယ်ချင်းတွေကို ဆေးဘဲဥသုပ်ကျွှေးတတ်သေးတာ။ ပိန်ပိန်ရှည်ရှည် အိကေက စာတော်တယ်။ ဆေးကို နှစ်မှတ်တည်းနဲ့ ကပ်ပြုတ်တာ။ ပထမနှစ်မှာ ဂုဏ်ထူးသုံးလုံး။ ဒုတိယနှစ်မှာ ဂုဏ်ထူးနှစ်လုံး ။ တတိယနှစ်မှာ စန်းထွန်းတို့တွေနဲ့ တကယ်ပေါင်းလို့ ဂုဏ်ထူးတလုံးမှ မထွက်တဲ့ အိကေ။ စိတ်ပူတတ်တဲ့ အိကေက စာမေးပွဲနီးလို့ စာကျက်ဖို့သတိပေးတိုင်း ဝေနဲ့ စန်းထွန်းက အင်း အဲနဲ့ ဟိုရွှေ့ ဒီရွှေ့။ Account သင်တန်းတွေတက်နေတဲ့ ခိုင်ဇာက စာမေးပွဲနီးမှ ရောက်လာတတ်တယ်။ ခိုင်ဇာက တင်မိုးလွင်နဲ့ တူတယ်။ ခုတော့ သြစတေးလျမှာ အခြေကျနေပြီ။ B.E တက်နေတဲ့ သဇင်က ကျောင်းကို မအားတဲ့ကြားထဲက လာတတ်တယ်။ အေးဆေးပြီး စကားနည်းတဲ့ သဇင်က စာမေးပွဲခန်းမှာ မဖြေနိုင်တိုင်း သကြားလုံးတွေ လိမ့်စားလေ့ရှိတယ်။ ခုတော့ သူ့တို့တမိသားစုလုံး ထိုင်ဝမ်မှာ။ ခေါင်းမြီးခြုံသွားတဲ့ သီရိဝေလှိုင်ကတော့ တိုက်ကြီးမှာ အထည်ဆိုင်ကို ဦးစီးပြီး ထောနေလောက်ပြီ။ ဝေက “ဆည်းဆာရင်ခုန်သံ” ကိုရီးယားကားထဲက ဟိုယွန်မီနဲ့တူတယ်။ ဒီယွန်မီလို့ ခေါ်တယ်။ မော်လမြိုင်သူ အသားဝါဝါလေးနဲ့ အေးသက်လှိုင်က အမကြီးတယောက်လို စိတ်ရှည်ပြီး စာရှင်းကောင်းတယ်။ အုပ်စုထဲမှာ M3လို့ခေါ်တဲ့ မြတ်မွန်ကို တကျောင်းလုံးက သိတယ်။ ရည်းစားနဲ့ စာသင်တဲ့ ဂိုက်အလုပ်နဲ့တောင် Roll 7 ရအောင် လုပ်နိုင်တဲ့ မြတ်မွန်ပါ။

စန်းထွန်း
‌မေ ၁၂၊ ၂၀၁၁။