အိမ်ရှေ့ကနေ ဟက်ဆန်မြစ်၊ West Point စစ်သင်တန်းကျောင်းကို မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းက အတော်လေးလှတယ်။ West Point ကျောင်းက အတော်နာမည်ကြီးတယ် တနေ့သွားလည်ဥ◌ီးမယ်။ အဝင်ဝမှာစောင့်နေတဲ့ ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ကို မေးကြည့်တော့ သူတို့လည်း ထရော်လီစောင့်နေတာတဲ့။ Farmer Market ကိုသွားပြီး တပတ်ပတ်ကြည့် ဝိုင်းက ရွှေဖရုံသီး pie cake ကိုယ်က ဘလူးဘယ်ရီ pie ccake ဝယ်တယ်။ အဝင်ဝရောက်တော့ ထရော်လီအကြောင်း မေးမြန်းထားဖူးတဲ့ မြက်ရိတ်သမားက လာပြောတယ် ထရော်လီခုပဲ ပြန်ထွက်သွားတယ်တဲ့။ မှီလိုမှီငြား လမ်းမဖက်ထွက်ကြည့်တော့ ထရော်လီအရိပ်အယောင် မတွေ့ဘူး။ ထရော်လီက အချိန်မမှန်ဘူး ဒီတော့ အူဘာခေါ်လိုက်တယ် အူဘာက မိနစ် ၂၀ လောက် စောင့်ရတယ်။ စောနေသေးတာနဲ့ ကိုးစပရင်းမြို့လယ်ကောင်က antique ဆိုင်တိုင်းကို ဝင်ကြည့်တယ်။ အဟောင်းဆိုင်ဆိုပေမဲ့ ဒီဇိုင်းလက်ရာလေးတွေ မဆိုးဘူး။ မြစ်ကမ်းဘေးနားတလျှောက် လမ်းလျှောက်ကြတယ်။ အရင်လာတုန်းက ဟိုင်းဝေးလမ်းမကြီးကိုဖြတ်ပြီး ဟိုက်ကင်းထရေးလမ်းဆီ သွားတာ။ အမေ၊ မကြီးလာတုန်းက အဲ့ဒီကိုသွားခဲ့ပေမဲ့ ဟိုက်ကင်းထရေးတွေဆီ မသွားခဲ့ဘူး။ အမေ၊ မကြီးတို့နဲ့ ပါလာတဲ့မုန့်တွေစား မြစ်ကမ်းဘေးက သဲသောင်စပ်မှာ ဖျာခင်းပြီး အိပ်ကြတယ်။ ဟက်ဆန်မြစ်ကမ်းဘေးက ပန်းခြံဘေးမှာ ခဏထိုင်နားကြတယ်။ ကိုယ်က အဲ့လိုမြစ်ကမ်းဘေးမှာ အရိပ်အာဝါသကောင်းတဲ့ သစ်ပင်တွေ့ရင် ဖျာလေးခင်းပြီး အိပ်ချင်မိတော့တာပဲ။ စာအုပ်ဖတ်လိုက် အိပ်လိုက် စကားပြောလိုက် စားလိုက် ပစ်ကနစ်ထွက်ချင်တာ။ မြစ်ကမ်းဘေးနားက နာမည်ကြီးမိုမိုရေခဲမုန့်စားတယ်။ ဘော့စ်ကိုဘယ်အိမ်ထက် ဟိုက်ကင်းထွက်ရတာ ပိုကြိုက်တယ်။ အပြန်လမ်းမှာတော့ ပင်ပန်းလို့ ရထားပေါ်မှာ အိပ်ပျော်သွားတယ်။
Happy Traveling !
စန်းထွန်း
နိုဝင်ဘာ ၆၊ ၂၀၁၉။
Boscobel အိမ်ရှေ့ကနေမြင်ရတဲ့ ဟက်ဆန်မြစ် ညာဖက်ခြမ်းက နာမည်ကြီး West Point စစ်သင်တန်းကျောင်း |
ကိုးစပရင်း မြို့လယ်ကောင်က အိမ်ကလေး |
ကိုးစပရင်းလမ်ဘေးမှာ အလေ့ကျပေါက်နေတဲ့ ပန်းလေးတွ အင်မတန်လှတယ် |
Bascobel အိမ် |
No comments:
Post a Comment