ဂျီစီ ခရီးကြမ်း - ၂

ကိုယ်လာတဲ့ ၂၀၀၈ ကျမှပဲ စင်္ကာပူမှာ ကျောင်းလခတွေ ဈေးတက်သွားတာ မာစတာက ၆ ထောင်၊ ကိုယ်တက်တဲ့ ဘွဲ့လွန်ဒီပလိုမာက ၁၆၀၀၀ လား ၁၈၀၀၀ လား မမှတ်မိတော့ဘူး။ ဘဏ်က ကျောင်းသားအကြွေး ၆၀၀၀ ချေးတယ်။ ကျောင်းပြီးရင် ပြန်ဆပ်ရတယ် အတိုးနှုန်းက အင်မတန်သက်သာတယ်။ ကိုယ်တို့သူငယ်ချင်းတွေ တယောက်ကိုတယောက် လက်မှတ်ထိုးပြီး ဘဏ်ကချေးတယ်။ ကံကောင်းတာက ကိုယ့်သူငယ်ချင်းတွေအားလုံး ကျောင်းပြီးအလုပ်ရလို့ အကြွေးတွေ အကုန်ဆပ်နိုင်ကြတာပဲ။ ကျောင်းမပြီး အကြွေးမဆပ်နိုင်တဲ့ သူငယ်ချင်းကို လက်မှတ်ထိုးပေးမိလို့ ကျောင်းအကြွေးတွေ စိုက်ဆပ်ရတဲ့သတင်းတွေကို ကြားဖူးကြမယ် ထင်ပါတယ်။ အစိုးရက ၆၀၀၀ ချေးတယ်။ စင်္ကာပူမှာ ဒါမှမဟုတ် နိုင်ငံခြားမှာရှိတဲ့ စင်္ကာပူကုမ္ဗဏီမှာ ၃ နှစ်အလုပ်လုပ်ရင် ပြန်ဆပ်စရာမလို။ Service Obligation ထိုးတယ်လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ၆၀၀၀ ရမယ်ဆိုတော့ လက်မှတ်ထိုးကြတာပေါ့။ တရုတ်ကျောင်းသားတချို့Service Obligation မထိုးဘူးလို့ကြားတယ်။ ကျန်တာအဖေစိုက်၊ စင်္ကာပူမှာ နေစရိတ်၊ စားစရိတ် မကြီးက ထောက်ပံ့ပေး ခြိုးခြံ‌ချွှေတာရတဲ့ ကျောင်းသူဘဝ။ NUS မှာ ကျောင်းတက်ရတာ ပင်ပန်းပေမဲ့ ပျော်ဖို့ကောင်းတယ်။ စာမေးပွဲက open book ကြိုက်တဲ့စာအုပ် ကြိုက်သလောက် သယ်လာလို့ရတယ်။ အဲ့ဒါက closed book ထက် ပိုခက်တယ်လို့ ထင်တာပဲ။

ကိုယ်ဟာ စာတော်တဲ့ကျောင်းသား မဟုတ်သလို စာကြိုးစားတဲ့ ကျောင်းသားလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဘာသာရပ်တိုင်းကို အောင်မှတ်နဲ့ကပ်အောင်ရုံတင်လေး ကပ်အောင်တာ။ ကျောင်းမှာ ပရောဂျက်တွေ လုပ်တုန်းကတော့ အော်ဟစ်ငြင်းခုန် ရန်ဖြစ်ကြပေမဲ့ အလုပ်ရှာတဲ့အခါ ကျောင်းသားအချင်းချင်း ရိုင်းပင်းကူညီသလို စီနီယာတွေကလည်း ကူညီပေးတယ်။ စင်္ကာပူရုံးကအလုပ်က ရေးဖြေးစာမေးပွဲဖြေ ပရောဂျက်သေးလေး ရေးခိုင်းတယ်။ ကိုကြီးကျော်က ဒီဇိုင်းကူညီပေး ဘလို့ချစ်စနိုးခေါ်ကြတဲ့ သင်္ဂီဘကို အကူအညီတောင်း ပရိုဂရမ်ကူရေးခိုင်း၊ လူတွေ့စာမေးပွဲဖြေ။ ကိုယ့်ကျောင်းနေဖက်ကောင်လေးကို အော်ဖာအရင်ကမ်းတာ သူက တခြားအော်ဖာလက်ခံပြီးပြီမို့ ကိုယ့်ကို အော်ဖာကမ်းလာခဲ့တယ်။ ကိုကြီးကျော်၊ ဘ သူငယ်ချင်းကောင်းတွေရဲ့ အကူအညီနဲ့ အလုပ်ရခဲ့တယ် ဆိုပါတော့။ အဲဒီတုန်းက ကိုယ်က ပရိုဂရမ်းမင်း မကျွှမ်းသေးတော့ စူပါဗိုက်ဆာက သိပ်သဘောမကျဘူး။ တစ်နှစ်ပြည့်တာနဲ့ အလုပ်ပြောင်းဖို့ အလုပ်တွေလျှောက်ရင်း စတိတ်ကျောင်းကို မထင်မှတ်ဘဲ လျှောက်မိလို့ စတိတ်ကို သွားရဖို့ဖန်လာပြန်ရော။ ၂၀၁၀ ဒီဇင်ဘာ ရန်ကုန်ကိုပြန် သူငယ်ချင်းတွေကို နှုတ်ဆက်တယ်။ အဖေက ကိုယ် စတိတ်ကိုသွားမယ်ဆိုတော့ မသွားစေချင်ဘူး။ မင်း... သမီး အဝေးကြီးကို သွားဖို့လုပ်နေပြန်ပြီ မသွားအောင်ပြောဦးလို့ အဖေက အမေ့ကို ပြောပေမဲ့ အမေက စတိတ်ကိုမသွားဖို့ နားမချတဲ့အပြင် မြင့်မြင့် ပျံနိုင်သမျှ ပျံလိုက်စမ်းသမီးတဲ့။

နိုင်ငံရပ်ခြားမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ကျောင်းသားတွေအကြောင်း ဘီဘီစီ၊ ဗွီအိုအေ ရေဒီယိုမှာ နားထောင်ရတိုင်း အမေက သူ့သားသမီးတွေကို နိုင်ငံရပ်ခြားမှာ ပညာတော်သင် ဖြစ်စေချင်တာတဲ့။ သူတို့ပညာမတတ်လို့ သားသမီးတွေကို ပညာအမွေပေးမယ်ဆိုပြီး ပညာရေးကို အလေးထားတဲ့ မိဘမျိုးကိုရထားတာ  တကယ်ကံကောင်းတာပဲ။ စတိတ်မှာ တက္ကသိုလ်တွေက အများကြီး။ ဟားဗတ်၊ အမ်အိုင်တီ၊ ယေးလ်၊ ပရင်စတန် Invy League တက္ကသိုလ်တွေက ဝင်ခွင့်ခက်သလို ကျောင်းလခလည်း ဈေးများတယ်။ ယေးလ်တက္ကသိုလ်သွားလည်တုန်းက ယေးလ်တက္ကသိုလ်တက်နေတဲ့ တိုးဂိုက်မလေးပြောတာ ကျောင်းလခက တနှစ် ၆ သောင်းတဲ့။ ရိုက်စားကျောင်းတွေလည်း ရှိတယ် တချို့ကျောင်းတွေဆို ပိတ်လိုက်လို့ ကျောင်းသားတွေခမျာ  ပိုက်ဆံလည်းဆုံး၊ ဘွဲ့လည်းမရ ဒုက္ခတွေရောက်လိုက်တာ။ စတိတ်ကိုမလာခင် အဲဒီကျောင်းမှာ ကျောင်းတက်နေတဲ့ ကျောင်းသူကိုမေးကြည့်တယ်။ သူက ကိုယ်တို့ကွန်ပျူတာကျောင်းထွက် ဂျူနီယာ အဆင်ပြေမှာပါ အစ်မရဲ့ လာခဲ့ပါတဲ့။ စတိတ်ကိုလာဖို့ ပိုက်ဆံစု ရုံးကိုတလနို့တစ်ပေး စတိတ်ကိုမလာခင် ၂ ရက်အလိုမှာ ရုံးက farewell လုပ်ပေးတယ်။ ၂၀၁၁ ဖေဖေါ်ဝါရီ ၁၉  စင်္ကာပူကနေ စတိတ်ကိုလာတဲ့ခရီးကတော့ တသက်မမေ့နိုင်တဲ့ခရီးပဲ။ ဖေဖေါ်ဝါရီဆိုတော့ သစ်ပင်တွေက အရွှက်မရှိ  ရိုးတံကျဲကျဲ မည်းခြောက်ခြောက်နဲ့ ရုပ်ဆိုးလိုက်တာ။

Fall foliage hiking at Bear Mountain State Park, New York

ရာသီဥတုကအေး သူငယ်ချင်းမရှိတော့ အတော်ဝမ်းနည်းတာ။ အာဂျီရိုဆောင်က အစားအသောက်တွေကလည်း ကမ္ဘာပေါ်မှာ အဆိုးရွားဆုံး အစားအသောက်တွေ။ ချိုလွန်းငန်လွန်းတဲ့ အမေရိကန်စာ၊ အာဂျီရိုဆောင်က အစားအသောက်တွေကို မစားနိုင်လို့ တသက်လုံး ဘယ်တော့မှ မပိန်တဲ့ကိုယ် လေးပေါင်ကျတယ်။ နေရာဒေသသစ်မှာ ရာသီဥတုသစ်၊ လူအသစ်၊ ယဉ်ကျေးမှုအသစ်နဲ့ နေသားကျဖို့ အတော်ကြိုးစားရတယ်။ ရောက်ပြီးတပတ်အကြာ ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲ ဖြေရတယ်။ ရမှတ်တွေ မူတည်ပြီး အတန်းတွေ ခွဲတယ်။ အမှတ်နည်းတဲ့သူက FPP  အမှတ်များတဲ့သူက MPP တက်ရတယ်။ ကိုယ်နဲ့ပါကစ္စတန်ကောင်လေးက ဘီ ၇၀ မှတ်ထက် နည်းလို့ နောက်ထပ်စာမေးပွဲ ထပ်ဖြေရတယ်။ ဆူနမ်နဲ့ရာမားက လေ့ကျင့်ဖို့ မေးခွန်းတွေ လာပေးတယ်။ ဆူနမ်တို့မှာ homework ၊ practice တွေ အကုန်ရှိတယ်။ အဲဒီစာမေးပွဲက အိမ်ပြန်ခရီးကို အဆုံးအဖြတ်ပေးမဲ့ စာမေးပွဲဆိုတော့ တညလုံးအိပ်မပျော်ဘဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့တယ်။ ကိုယ့်အမှတ်က ၇၀ ထက် နည်းပေမဲ့ ပရော်ဖက်ဆာက FPP တက်ခွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ပါကစ္စတန်ကောင်လေးကတော့ ပြန်သွားရတယ်။ စတိတ်ကျောင်းက ပရိုက်ဗိုက်ကျောင်းပေမဲ့ အမြတ်အစွန်းမယူတဲ့ non profit ကျောင်း။ ကျောင်းတည်ထောင်သူ အိန္ဒိယယောဂီ မဟာရီချီရဲ့ Transcental Meditation နဲ့သင်တဲ့ကျောင်း။ TM ဆိုတာ တရားမှတ်နည်းတမျိုးပါပဲ။ The Beatles အဖွဲ့ဝင်တယောက်၊ အော်ဖရာဝင်းရေး တရားလာထိုင်လို့ TM ကို လူသိများတယ် ဆိုပါတော့။

မလေးရှားက HP မှာ အလုပ်လုပ်တဲ့ ဗီယက်နမ်မလေး မိုင်းဖန်က TM ကို မလေးရင်းဂစ် ၁၀၀ ပေးပြီး တက်လာတယ်။ ဆူနမ်တို့လည်း နီပေါမှာ တက်လာတယ်။ စတိတ်မှာတက်ရင် ၈၀၀ ကျော် ပေးရတယ် ဈေးကြီးတယ်ဆိုတာ နင်မသိဘူးလား အေး ငါမသိဘူး။ ကျောင်းက သက်သက်လွတ်‌ကျွှေးတယ်ဆိုတာကော သိလား အဲဒါတော့သိတယ်။ နေ့လည်စာမစားခင် ၁၅ မိနစ် တရားထိုင်ရတယ်။ ကိုယ်တို့ကျောင်းသားတွေကတော့ Close your eyes. Do u feel the quietness ? လို့ နောက်ကြတယ်။ တရားထိုင်ရင်း အိပ်ပျော်သွားရင် မနှောင့်ယှက်နဲ့ sign of good meditation တဲ့။ ကုလားဆို အမြင်ကပ်ပေမဲ့ ကိုယ့်ရဲ တက္ကသိုလ်ဒုတိယနှစ် အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းတယောက်က ခေါင်းမြီးခြံခြုံ ကုလားမ။ စတိတ်မှာ လာတက်တာက ကုလားကျောင်း၊ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းတွေက ကုလားမ နီပေါမလေးတွေ။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်း ခေါင်းမြီးခြုံမလေးက မလေးရှားမှာ ကျောင်းသွားတက်ဖို့ ကြိုးစားနေတာ။ ကိုယ် စင်္ကာပူမသွားခင်အထိတော့ မလေးရှားမှာ ဆရာမဖြစ်နေတယ် ကြားတယ်။ သူ ရန်ကုန်အလည်ပြန်ရောက်တယ်ကြားလို့ ဖုန်းဆက်သေးတယ် ဒင်းကို ဘယ်လိုမှ ဖမ်းလို့မမိဘူး။ တခါတလေ ခေါင်းမြီးခြုံမလေးတွေတွေ့ရင် ဟေ့ကောင် မင်းလို့ ပြောတတ်၊ အားရပါးရရယ်တတ်၊ အရင်တုန်းက ဆရာတော်ဦးဇောတိက စာအုပ်တွေ ဖတ်တယ်ဆိုတဲ့၊ ကိုယ့်ပခုံးကို မနာအောင် လက်သီးနဲ့ ဖွဖွလေး ထိုးတတ်တဲ့ သူငယ်ချင်းကို သတိရတယ်။ သူနဲ့ကိုယ် တွဲရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံမရှိပေမဲ့ သူ့မျက်နှာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြတ်ပြတ်သားသား မြင်နေတုန်းပဲ။ ကိုယ်တို့မတွေ့တာ ၁၅ နှစ်ကျော်ပြီ။

၂၀၁၁ စတိတ်ကျောင်းမှာ ကျောင်းလခ ၆၀၀၀ သွင်းရတယ်။ အဆောင်ခ၊ စားစရိတ်၊ ကျောင်းလခတွေကို အကြွေးထဲ ပေါင်းထည့်သွားပြီး ၈ လပြီးလို့ အင်တန်းရှစ်ဆင်း အလုပ်ရတဲ့အခါ ပြန်ဆပ်ရတယ်။ ကျောင်းကြွေးယူတဲ့အခါ ဂရင်းကဒ် ဒါမှမဟုတ် စီတီဇင် ၂ ယောက် လက်မှတ်ထိုးဖို့လိုပေမဲ့ ကျောင်းကအားလုံးလုပ်ပေးတယ်။ ဂျီစီ၊ စီတီဇင်တွေက ၁ သောင်းပဲ ပေးရပြီ ၁ နှစ်တက် အင်တန်းရှစ် ၂ နှစ်ခွဲ ဆင်းရတယ်။ အဆောင်မှာနေရင် ပိုက်ဆံမပေးရ ကျောင်းကြွေးထဲ ထည့်သွားတာဆိုတော့ ဈေးကြီးပေမဲ့ ချက်ချင်းပိုက်ဆံပေးစရာမလိုတော့ အဆောင်မှာနေတယ်။ အိမ်ထောင်ရှိသူတွေကတော့ mobile park ကား ကားအိမ်လေးတွေမှာ ငှားနေကြတယ်။ အဆောင်မှာ ချက်ပြုတ်စားခွင့်မရှိတော့ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုရင် သူငယ်ချင်းတွေစုပြီး အဲဒီအိမ်မှာ မီးဖိုချောင်သုံးခ ပိုက်ဆံနည်းနည်း ပေးပြီးတော့ ချက်ပြုတ်စားကြတယ်။ အစားအသောက် မကောင်းဘူး၊ ထိုင်ခုံက ထိုင်လို့မကောင်းဘူးနဲ့ ဘာမဆို ကွန်ပလိမ်းလွန်းတဲ့ကိုယ့်ကို ကွန်ပလိမ်းဂဲလ်လို့ နာမည်ပေးထားတယ်။ စန်းစန်းဟာ ဘာလို့ဒီလောက်တောင် ကွန်ပလိမ်းရတာလဲလို့ အဖြေရှာကြတော့ မလေးရှားမှာနေဖူးတဲ့ ဗီယက်နမ်မလေးမိုင်းဖန်က စင်္ကာပူမှာနေလို့ဖြစ်မယ် စင်္ကာပူရန်းတွေ သိပ်ကွန်ပလိမ်းတာ။ ကျောင်းမှာဘယ်လို ရုန်းကန်ခဲ့ရလဲ၊ အလုပ်ဘယ်လို ရှာခဲ့ရလဲ ဆိုတာ‌တွေကိုတော့ နောက်အပိုင်းကျမှ ဆက်ပါဦးမယ်။

စန်းထွန်း
နိုဝင်ဘာ ၁၊ ၂၀၁၇။

3 comments:

Iora said...

စိတ္ဝင္စားစရာပါ
ဘာဘဲဖတ္ရဖတ္ရ မညီးေငြ႕ဘူး
စန္းထြန္းေလး ေနေကာင္းတယ္ေနာ္
ခုတေလာသတိရရေနတယ္
မမအိုင္အိုရာ

Lorem Ipsum said...

ေကာင္းခန္းေရာက္ေတာ႔မယ္ ေကာင္းခန္းေ၇ာက္ေတာ႔မယ္..မုိင္းတို႔ ဆူနမ္တုိ႔ ရာမားတုိ႔... မ်က္လံုးျပာျပာနဲ႔ပေရာ္ဖက္ဆာတုိ႔...အကုန္ဖတ္ျပီးသားဆိုေပမယ္႔ ဖတ္တိုင္း ဖတ္လို႔ေကာင္းေနတာပဲ ။ .ေမွ်ာ္ေနတယ္ အမစန္းထြန္း....

San San Htun said...

Iora said...
စိတ်ဝင်စားစရာပါ
ဘာဘဲဖတ်ရဖတ်ရ မညီးငွေ့ဘူး
စန်းထွန်းလေး နေကောင်းတယ်နော်
ခုတလောသတိရရနေတယ်
မမအိုင်အိုရာ
November 1, 2017 at 11:47 AM
ဆုမြတ်မိုး said...
ကောင်းခန်းရောက်တော့မယ် ကောင်းခန်းရောက်တော့မယ်..မိုင်းတို့ ဆူနမ်တို့ ရာမားတို့... မျက်လုံးပြာပြာနဲ့ပရော်ဖက်ဆာတို့...အကုန်ဖတ်ပြီးသားဆိုပေမယ့် ဖတ်တိုင်း ဖတ်လို့ကောင်းနေတာပဲ ။ .မျှော်နေတယ် အမစန်းထွန်း....
November 1, 2017 at 11:09 PM