အလာစကာသွား ‌တောလား - ၁၅

ဂျူလှိုင် ၁၆ တနင်္လာနေ့ အလာစကာခရီးစဉ် နောက်ဆုံးနေ့ဟိုတယ်အများစုက မနက် ၁၀ နာရီမှာ ချက်ကောက်လုပ်ရပါတယ်။ သဘောကောင်းတဲ့ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်း ဦးလေးကြီးက နေ့လည် ၁၂ နာရီမှ ချက်ကောက်လုပ်ချင် လုပ်နိုင်တယ်လို့ ပြောပေမဲ့ ကိုယ်တို့က မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ အမ့်ကာ့ရေ့မြို့ထဲ သွားလည်မှာ။ ည ၇ နာရီမှ ပြန်လာပြီး ဟိုတယ်ကြိုပို့ရှယ်တယ်ဘတ်စ်နဲ့ လေဆိပ်ကိုသွားမှာဆိုတော့ မနက်အစောကြီးကတည်းက ချက်ကောက်လုပ်လိုက်တယ်။ ဟိုတယ်က ကိုယ်တို့လက်ကေ့စ်အိတ်တွေကို စတိုခန်းမှာ သိမ်းပေးထားတယ်။ ဟိုတယ်နဲ့ အလာစကာပြတိုက်နဲ့က နီးနီးလေး ပြတိုက်ထက် အမ့်ကာ့ရေ့မြို့ထဲ လည်ချင်တာ။ အမှတ်ငါးလမ်းမကြီးအတိုင်း မိနစ် ၂၀လောက် လျှောက်ပြီးတော့ အမ်တိုနီထရေးလမ်းမှာ လမ်းသွားလျှောက်တယ်။ မြို့လယ်ကောင်က ပန်းခြံထဲမှာ ပန်းတွေအတော်လှတယ်။ Planet Walk ဆိုင်းဘုတ်တွေဖတ်ပြီး နေစကြာဝဋ္ဌာထဲက ဂြိုလ်တွေအကြောင်းသိရတယ်။ အမ့်ကာ့ရေ့ကို စရောက်တုန်းက အမ်တိုနီထရေးလမ်းကို လျှောက်ခဲ့တယ်။ ဒီတခါတော့ အတော်ဝေးဝေး လျှောက်ဖြစ်တယ် ရေကန်တွေအထိရောက်တယ်။ ချောင်းသေးသေးလေးဘေးမှာထိုင်ပြီး ငါးရှာနေတဲ့ ဇင်ယော်တစ်ကောင်တွေ့ခဲ့တယ်။ လမ်းလျှောက်လာတဲ့ ခွေးတွေတွေ့တယ်။ ဟန်က မြို့ထဲကို တခြားလမ်းဖက်က သွားချင်ပေမဲ့ ဂူဂယ်မတ်ညွှန်တဲ့အတိုင်း လာလမ်းအတိုင်းပြန်တာ အကောင်းဆုံး တော်ကြာ လမ်းမှားသွားမှ ဒုက္ခ။ အမှတ်လေးလမ်းမအတိုင်း လမ်းလျှောက်ပြီး ဂျပန်ဆိုင်မှာ နေ့လည်စာစားတယ် စားကောင်းတယ်။ လျှော့ပင်းမောလ်မှာ Coach နဲ့ Michael Korrs သွားကြည့်တော့ Coach မှာ 50% ဈေးလျှော့လို့ ဘေးလွယ်အိတ်အနီရောင် ဝယ်တယ်။ Sales Tax မပေးရလို့ အင်မတန်တန်တယ်။ အိတ်ကို သိပ်အကြိုက်ကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ တန်လို့ဝယ်ခဲ့တယ်။ ကိုယ့်မှာ အိတ်သေးသေးတွေပဲ ရှိတယ်။ ကိုယ်က စလွယ်သိုင်းအိတ်နဲ့ ကျောပိုးအိတ်ပဲကြိုက်တယ်။ အောက်ထပ်မှာ ဖိနပ်တွေ လျှော့ဈေးနဲ့ ရောင်းနေလို့ ဝင်ကြည့်ကြတယ်။ ဝိုင်းတို့ညီအစ်မ ဆိုဒ် ၅၊ ၅.၅ ။ ကိုယ်က ၇.၅ ခြေထောက်ဗျက်ကျယ်လို့ Wide နဲ့မှရတော့ ကိုယ့်အတွက် ဖိနပ်ရှာရတာ အင်မတန်ခက်တယ်။ ဝိုင်း ယူထားတဲ့ ဟိုက်ကင်းဖိနပ်ကို ကိုယ်ကြိုက်ပေမဲ့ ကိုယ့်ဆိုဒ်မရှိ။ ကိုယ်ယူထားတဲ့ ဘွတ်ဖိနပ်ကို ဝိုင်းကြိုက်ပေမဲ့ ဝိုင်းရဲ့ဆိုဒ်မရှိ။ သြော် ... လူဆိုတာ သူများဆီမှာရှိတဲ့ဟာက ပိုလှတယ်လို့ထင်တယ်။

50% ဈေးချတဲ့အပြင် Sales Tax မရှိတော့ အတော်တန်တာ။ ဟိုက်ကင်းထွက်ရင် ဝိုင်းဟာ လည်ရှည်ဘွတ်ဖိနပ် စီးလာတတ်တယ်။ အဆင်းဆို ဖိနပ်မှာ ကုတ်အားမရှိ ပြောင်ချောနေတော့ ချောပြီးလဲမှာစိုးရိမ်ပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်နေတတ်တယ်။ ကိုယ်က ကူညီတွဲပေးပေမဲ့ Bear Mountain အဆင်း တော်တော်မတ်တဲ့နေရာတွေဆို ကိုယ်လည်းမတွဲနိုင်ဘူး။ ကိုယ်တောင် အနိုင်နိုင်ဆင်းရတာ။ အဲ့ဒီတုန်းက ဝိုင်းက Skechers walking shoes စီးထားတယ်။ ကိုယ်က ဖိနပ်ကြောင့် မဟုတ်ဘူး အဆင်းကိုကြောက်တာ ဖြစ်ရမယ်လို့ ပြောတာကို ဝိုင်းက လက်မခံဘူး ဖိနပ်ကြောင့်လို့ တွင်တွင်ငြင်းတယ်။ ဟင်း ... ဒီတခါတော့ ဖိနပ်ကြောင့် ဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာ သိရတော့မယ်။ ဝိုင်း ဝယ်လိုက်တဲ့ဖိနပ်က Merrell နာမည်ကြီးတံဆိပ်။ ဟန်က Timberland က နာမည်ကြီးတယ်လို့ပြောတော့ ဝိုင်းက အဲ့ဒါအာရှမှာ နာမည်ကြီးတာ ဒီမှာ Merrell နာမည်ကြီးတယ် ဒေးဗစ်ပြောတာ ကြားဖူးတယ်။ ကိုယ် မေရီလန်းပြည်နယ် ရှယ်နယ်ဒိုးဝါးမှာ တောင်သွားတက်တော့ စီးတာ Timerland ဖိနပ် ပထမဆုံးစီးတာ ဖြစ်တဲ့အပြင် Wide  မဟုတ်တော့ သွေးတွေထွက် Blister တွေဖြစ် နောက်တော့ လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်။ ခုတော့ ကိုယ် Cole Hann တံဆိပ်ကို ကြိ ုက်နေတယ်။ ကိုယ်ယူထားတဲ့ဖိနပ် Helly Hansen တံဆိပ် မကြားဖူးလို့ ဂူဂယ်မှရှာကြည့်လိုက်တော့ နော်ဝေးက sports ၊ ocean ၊ mountains အတွက်တဲ့။ ဆောင်းရာသီ နှင်းတွေကျတဲ့အချိန် waterproof ချော်မလဲ နွေးတဲ့ဖိနပ်ဖြစ်ဖို့က အရေးကြီးတယ်။ အမ့်ကာ့ရေ့က ဝယ်လာတဲ့ဖိနပ်က နွေးလွန်းလို့ ခုဆိုကိုယ်အမြဲစီးနေတယ်။ Vistor Center က အဘွားကြီးတွေ အင်မတန်သဘောကောင်းတယ်။ အမ့်ကာ့ရေ့မှာ ဘယ်တွေဆီ လည်ပတ်လို့ရတယ်၊ ဘာ Adventure တွေရှိတယ်ဆိုတာ သေချာရှင်းပြတယ်။ အမ့်ကာ့ရေ့မြို့ထဲက အမှတ်တရလက်ဆောင် ပစ္စည်းရောင်းတဲ့ဆိုင်မှန်သမျှ ဝင်လည်တယ်။ ပစ္စည်းစုံသလို ဈေးလည်းသင့်တယ်။ ဒီဆိုင်ဈေးမှန်မမှန် ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ကြလဲဆိုတော့ lip balm ဗူးဈေးနဲ့ ဆုံးဖြတ်တယ်။ ဟန်က fireweed ပန်းလေးတွေပါတဲ့ မတ်ခွက်ဝယ်တယ်။ ဝိုင်းက သူ့တူမတွေအတွက် နားကပ်ဝယ်တယ်။ ဝိုင်းအမေအတွက် အိတ်၊ ဖိနပ်၊ တူမတွေအတွက် ကွင်းသိုင်းဖိနပ်တွေ ဝယ်တယ် တန်လို့တဲ့။ ဗိုက်သိပ်မဆာပေမဲ့ ညနေ ၆ နာရီ ညစာစားချိန်ရောက်ပြီဆိုတော့ ယိုးဒယား၊ ခမာဆိုင်မှာ စားကြတယ်။

အလာစကာမှာပဲ တွေ့ရတဲ့ Fireweed

သင်္ဘောသီးထောင်းက စပ်လို့ဝိုင်းလို့မစားနိုင်ဘူး။ ကိုယ်စားနိုင်လို့ တော်သေးတယ် နို့မို့လွှင့်ပစ်ရမှာ။ ဟိုတယ်ဆီအပြန်လမ်းမှာ အိမ်တအိမ်ရှေ့ ဘိန်းပန်းပင်တွေ့လို့ မြန်မာပြည်က ဘိန်းထုတ်လုပ်မှုမှာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ဒုတိယ .... ပထမက အာဖကန်နစ္စတန်။ သိပါ့ ... ရွှေတြိဂံဆိုတာ နာမည်ဆိုးနဲ့ကျော်တဲ့နေရာ။ ဝိုင်းက ဒီဟိုတယ်ကို ရွေးလိုက်တာ လေဆိပ်ရှယ်တယ်ဘတ်စ်ရှိလို့ ဒီတော့ တက္ကစီဖိုးမကုန်တော့ဘူးပေါ့။ ည ၇ နာရီခွဲ ဟိုတယ်က စီစဉ်ပေးတဲ့ ရှယ်တယ်နဲ့ လေဆိပ်ဆီသွားတော့ ဒရိုင်ဘာက ဂျက်ကက်တွေ ဝတ်ထားတဲ့ ကိုယ်တို့ကို ရယ်တယ်။ သူက ဒီနှစ် အလာစကာနွေသိပ်ပူလို့ အင်္ကျီလက်ပြတ်နဲ့။ ဘိုင့်ဘိုင် အလာစကာ ... Aurora မြောက်အလင်းတန်းကြည့်ဖို့ ဆောင်းတွင်းတခါလောက် လာပါဦးမယ်။ ည ၁၀ နာရီ အမ့်ကာရေ့ကနေ ထွက်ခွာပြီး ဆီရာတယ်ကို မနက် ၂ နာရီခွဲ ရောက်ပါတယ်။ ဒန်နာလီအမျိုးသားဥယျာဉ်ကနေ သယ်လာတဲ့ မတ်ခွက်ဟာ လေယာဉ်ပေါ်ကနေအဆင်း ပြုတ်ကျကျန်ခဲ့လို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသေးတယ်။ ငါ့နှယ်နော် ... ဟိုး ဒန်နာလီကနေ အမ့်ကာ့ရေ ဆီရာတယ်အထိ သယ်လာပြီးမှ လေယာဉ်ပေါ်ကအဆင်း ကျောပိုးအိတ်ဘေး ထည့်ထားရာကနေ ပြုတ်ကျရတယ်လို့။ နယူးယောက်မှာ မိုးသက်မုန်တိုင်းရှိလို့ လေယာဉ်ခရီးစဉ်တွေ ဖျက်သိမ်းတယ်ဆိုတဲ့သတင်း လေဆိပ်က တီဗွီဖန်သားပြင်မှာတွေ့တော့ ဝိုင်းရေ အခြေအနေမကောင်းဘူးလို့ ပြောလိုက်သေးတယ်။ ဆီရာတယ်ကနေ မနက် ၇ နာရီထွက်ရမဲ့ လေယာဉ်ဟာ မနက် ၈ နာရီကျတော့ delay လို့ ကြေငြာတယ်။ ကိုယ်က ထိုင်ခုံကိုမှီပြီး အိပ်ငိုက်တယ် နှိုးလိုက် ငိုက်လိုက်။ ဘယ်နေရာမှာမဆိုအိပ်ပျော် ဘယ်ပဲဖြစ်ဖြစ်စားဝင်တဲ့ အမေ့ဆီက ကောင်းတဲ့အကျင့်လေး ကိုယ်ရထားတယ်။ အလင်းရှိရင်၊ အသံကြားရင် အိပ်မပျော်၊ ကြွက်ဖြတ်ပြေးရင်တောင်နိုးတဲ့၊ လေယာဉ်စီး၊ ကားစီးရင် ဘယ်တော့မှမအိပ်တဲ့ အဖေ့ဆီက မကောင်းတဲ့အကျင့်စရိုက်လေးတွေ အမွေဆက်မခံလို့ တော်ပါသေးရဲ့။ မနက် ၉  နာရီကျတော့ cancel လို့ ကြေငြာလိုက်တော့ အလာစကာအဲလိုင်းကောင်တာဆီ ပြေးကြတယ်။ ဝိုင်းနဲ့ကိုယ်က မိနစ်ပိုင်းအတွင်း ကျောပိုးအိတ်ကောက်လွယ် လက်ကေ့အိတ်ဆွဲပြီး ကောင်တာဆီသွားဖို့အဆင့်သင့်။ ဘယ်တော့မှ အဆင်သင့်မဖြစ် နောက်ကျတတ် အေးဆေးဆေးဆေး လုပ်နေတဲ့ ဟန်ကို ဝိုင်းကဆူတယ်။ ကြည့် ...  ကိုယ့်ရှေ့မှာ လူတန်းကြီးက အရှည်ကြီး အစောဆုံးထွက်မဲ့ လေယာဉ်ကို မရတော့ဘူး။ တခုခုဆို မြန်ဆန်သွက်လက်ရတယ် အသွားအနှေး အစားနှေးနှေး မရဘူး အမြဲနားစွင့်ပြီး ရယ်ဒီဖြစ်နေရမယ်။

လူတန်းကြီးက အရှည်ကြီး ဘယ်ဖုန်းနံပါတ်ကို ဖုန်းခေါ်ပြီး လေယာဉ်လတ်မှတ် ဘွတ်လို့ရတယ်ဆိုပေမဲ့ စောင့်လက်စနဲ့ စောင့်တော့မယ်။ ကိုယ်တို့ရတဲ့လေယာဉ်က ည ၉  နာရီ ပန်ဆယ်ဗေးနီးယားပြည်နယ် ဖီလာဒဲဖီးယား၊ နယူးဂျာဆီပြည်နယ် Newark များ ရနိုင်မလားဆိုတော့ မရဘူး။ ဖီလာဒဲဖီးယားကနေ နယူးယောက်ကို ရထား၊ ဘတ်စ်ကား နှစ်နာရီ ပြန်စီးရမယ်။ ဒါတောင် လေယာဉ်ဆင်းရမရ မသေချာဘူး။ ဟန်က ဗီယက်နမ်ပြန်ရမှာမို့ အစောဆုံးလေယာဉ် စီစဉ်ပေးပါလို့ အကူအညီတောင်းတော့ မနက်ဖြန် ၂ နာရီ နယူးယောက်လေယာဉ်ရတယ်။ ဒီည ၉  နာရီ ဖီလာဒဲဖီးယား မနက်ဖြန် ၂ နာရီ နယူးယောက် နောက်ဆုံးတော့ နယူးယောက်ရွေးလိုက်တယ်။ လေယာဉ်ကန်ဆယ်လိုက်လို့ ဆီရာတယ်မှာ တနေ့နေရမှာမို့လို့ ရုံးကို ခွင့်တရက်ထပ်တောင်း။ မနက်ဖြန်ပြရမဲ့ဆေးခန်းကို ကန်ဆယ်ပြီး ရက်ချိန်းယူတာ နောက်ထပ် ၃ လမှရတယ်။ အမယ်မင်း ... ဆရာဝန်တွေဆီက ရက်ချိန်းရဖို့ မလွယ်ပါလားနော်။ ဒီလိုနဲ့ မရည်ရွယ်ဘဲ ဆီရာတယ်ကို ဝင်လည်ဖို့ဖန်လာတယ်။ လေကြောင်းလိုင်းက ဟိုတယ်စီစဉ်ပေးလားမေးတော့ မစီစဉ်ပေးဘူး မနက်စာ၊ နေ့လည်စာ၊ ညစာ တယောက်ကို ၁၆ ကျပ် food vouchers လတ်မှတ်တွေပေးတယ်။ လေယာဉ်ရပြီဆိုတာနဲ့ ဟိုတယ်ရှာ last minute ဘွတ်။ အစားအသောက်လတ်မှတ်တွေနဲ့ Beagle ၊ ငှက်ပျောသီး၊ ရေဝယ်သောက်။ လေဆိပ်ကနေ ဟိုတယ်ကို ဘယ်လိုသွားမလဲ အူဘာ၊ တက္ကစီက ၆၀ တောင်။ ရထားက ၃ ကျပ်ပဲပေးရတယ် ရထားစီးပြီး မြို့ထဲသွား မြို့ထဲရောက်မှ အူဘာခေါ်လိုက်မယ်။ လေဆိပ်ကနေ မြို့ထဲကို ရထားနဲ့တောင် အတော်ဝေးတယ် ဒါ့ကြောင့် တက္ကစီခ ၆၀ တောင်းတာနေမှာ။ ခရီးသွားအာမခံဆီကနေ ပြန်တောင်းမှာမို့လို့ ရထားလတ်မှတ်တွေ သိမ်းထားတယ်။ မြို့ထဲရောက်တော့ ဘတ်စ်ကားစီးမလို့ ဘတ်စ်ကားပေါ်တက်မေးသေးတယ်။ ဒီလောက်ဘယ်ကားနံပါတ် ဘယ်ဘတ်စ်ကားဂိတ်မှာဆင်းပါလို့ရေးထားတာကိုပြပြီး မေးတာတောင် ခေါင်းခါပြနေတယ်။ ဝိုင်းက စန်းစန်းရေ ထားလိုက် အူဘာစီးရအောင် အူဘာနဲ့ဟိုတယ်ဆီသွားတာ ၈ ကျပ်ပဲကျလို့ ယုံတောင်မယုံချင်ဘူး ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲ ဝေးတာကိုး။ Sleepness in Seattle ၊ အေဘီစီသတင်းဋ္ဌာနရဲ့ Gray's anatomy ဇာတ်လမ်းတွဲကြိုက်တဲ့ ကိုယ်ဟာ ဆီရာတယ်ကို တနေ့သွားလည်မယ်လို့ စိတ်ကူးဖူးတယ်။ ခုတော့ မရည်ရွယ်ဘဲ ဆီရာတယ်ကို ဝင်လည်ဖို့ဖန်လာတယ်။ ဆီရာတယ်မှာ ဘယ်တွေသွားလည်သလဲဆိုတာကတော့ နောက်ဆုံးပို့စ်မှပဲ တင်ပါတော့မယ်။

Happy Traveling !
စန်းထွန်း
နိုဝင်ဘာ ၁၈၊ ၂၀၁၈။

ဂျပန်ဆိုင်က နေ့လည်စာ

အမ့်ကာ့ရေ့ မြို့လည်ကောင်

Planet Walk

ရေကန် တောတောင် သာယာတဲ့နေရာလေး

ပင်လယ်ကမ်းစပ်က ငှက်တအုပ်

ချောင်းဘေးမှာ ငါးရှာနေတဲ့ ဇင်ယော်

အလာစကာမှာပဲ တွေ့ရတဲ့ Firedweed

အင်မတန်စပ်တဲ့ သင်္ဘောသီးထောင်း 

ဘိန်းပန်း

ဘိန်းပန်း

ကြည့်နေတာကိုက ချစ်စရာလေး sweet ဖြစ်တဲ့ corgi ခွေး

သခင် စကိတ်စီးတာကို ပြေးလိုက်တဲ့ခွေး