ထူးဆန်းသော တံခါးခေါက်သံ ...

၂၀၁၃ နိုဝင်ဘာလလယ် နယူးယောက်အလုပ် အော်ဖာကိုလက်ခံပြီး ၂ ပတ်အတွင်း နယူးယောက်ကိုပြောင်းတော့ အသိအစ်မက ကွင်းဖက်မှာ အိမ်ခန်းရှာပေးထားတယ်။ အိမ်ရှင်တွေက သဘောကောင်းပေမဲ့ အိမ်ရှင်သမီး ဆယ်ကျော်သက်မလေးက ညဉ့်နက်သန်းခေါင်အထိ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ရုပ်ရှင်ကြည့်တော့ အိပ်လို့မရ။ မြို့အသစ်၊ အိမ်အသစ်၊ လူအသစ်၊ အလုပ်အသစ်ဆိုတော့  တအားပင်ပန်းတယ်။ အိပ်ရေးမဝတော့ ခေါင်းကိုက်တယ် ခေါင်းကိုက်တော့ အလုပ်ထဲမှာ အနှောင့်အယှက်ဖြစ်တယ်။ ၂ လနဲ့ ဂျပန်အိမ်ကိုပြောင်း ဂျပန်အိမ်မှာ ၂ နှစ်ကျော်နေခဲ့တယ်။ ကျန်းမာရေးတအားဆိုးလာတော့ မြန်မာအိမ်ကိုထပ်ပြောင်း အဲ့ဒီအိမ်မှာ ၄ လနေခဲ့တယ်။ အိမ်ရှင်လင်မယား၊ သမီး ၂ ယောက်ကတခန်း၊ ကိုယ်ကတခန်း။ ကျန်တာအဆင်ပြေပေမဲ့ ရေချိုးခန်းအိမ်သာ အဆင်မပြေတော့ ကျန်းမာလာရင် ပြောင်းမယ်လို့ စဉ်းစားထားတာ မကြီးရောက်လာတော့ အိမ်ရှင်က ပိုက်ဆံ ၃၀၀ ထပ်ပေးရင် မကြီး ကိုယ့်အခန်းထဲမှာ ဆက်နေလို့ရတယ်လို့ပြောပေမဲ့ ကိုယ်က ပြောင်းချင်နေတာဆိုတော့ အေးဂျင့်နဲ့ချိတ်ပြီး အိမ်ခန်းတွေလိုက်ကြည့်တယ်။ ကွင်းဖက်မှာ အာရှသားများတော့ တယောက်အိပ်ခန်းကို ၁၃၀၀ ကနေ ၁၅၀၀ ကြား၊ ၂ ယောက်အိပ်ခန်းဆို ၁၆၀၀ - ၁၈၀၀ ကြားရှိတယ်။ ဂရင်းကဒ်ရ ပီအေရုံးမှာ အမြဲတမ်းဝန်ထမ်းဖြစ်သွားတဲ့ တရုတ်မယန်းက ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းဝယ်လိုက်တော့ သူ ၅ နှစ်နေခဲ့တဲ့တိုက်ခန်းကို ဆက်ယူမလားမေးတယ်။ သွားကြည့်တော့ ကြိုက်တာနဲ့ နယူးဂျာစီပြည်နယ်ကို ပြောင်းလာတာ ခုဆို ၁ နှစ်ခွဲရှိပြီ။ ယန်းက မွေ့ယာ၊ ကုလားထိုင်ဆိုဖာ၊ စာကြည့်စားပွဲ၊ စာအုပ်စင်၊ မိုက်ခရိုဝေ့စ်၊ ဘလန်ဒါ၊ slow cooker၊ အကင်စက်၊ အဝတ်လျှော်စက်၊ ဖိနပ်စင်၊ ဘီဘီကျူအိုးတွေကို ၂၅၀ နဲ့ ပုတ်ပြတ်ရောင်းသွားတယ်။

Thanksgiving ဈေးချတုန်း တီဗွီအကြီး၊ ပရင့်တာဝယ်။ အပင်စိုက်တာ ဝါသနာပါတော့ အပင်တွေစိုက်။ အိမ်က ၃ ထပ်အိမ် ကိုယ်ကအောက်ထပ်၊ ဒုတိယထပ်မှာ တရုတ် ၃ ယောက်၊ တတိယထပ်မှာ တရုတ် ၄ ယောက်နေတယ်။ အိမ်ဘေးမှာ နောက်ဖေးခြံကိုသွားဖို့ လမ်းကြားလေးတွေရှိတယ်။ အိမ်ရှေ့ကနေဝင်ရင် အောက်ထပ်ကို နည်းနည်းဆင်း ဘွိုင်လာအိုးတွေထားတဲ့အခန်းကို ကျော်ပြီးမှ ကိုယ့်အခန်းကိုရောက်တယ်။ အဆင်းလမ်းမှာ ပစ္စည်းတွေရှိပြီး နည်းနည်းမှောင် မွန်းကျပ်သလို ခံစားရလို့ အရှေ့တံခါးကို သုံးလေ့မရှိဘူး။ နောက်တံခါးကို သုံးလေ့ရှိတယ် ကိုယ့်အိပ်ခန်းက နောက်တံခါးနဲ့ ကပ်နေတာကိုး။ အဲ့ဒီဒေသက ပေါ်တူဂီ၊ အိုင်းရစ်များပြီး ခုမက်ဆီကန်နည်းနည်း များလာတယ်။ Newark နဲ့နီးလို့ safe မဖြစ်ဘူးထင်ပေမဲ့ ရထားဘူတာကနေ မြို့ထဲအထိ  safe ဖြစ်တယ် အိမ်က safe ဖြစ်တဲ့ဇုန်ထဲပါတယ်။ တရုတ်ဆိုင်သေးသေးလေး တခုပဲရှိတော့ အစားအသောက် သိပ်အဆင်မပြေဘူး။ အမေရိကန်အစားအစာတွေကို မစားနိုင်တော့ မချက်ရင် ငတ်ပြီ။ ကွင်းမှာဆို အာရှအစားအသောက် အရမ်းပေါတော့ ချက်ပြုတ်စရာ မလိုဘူး။ ဒီရောက်မှ မဖြစ်မနေချက်ပြုတ်ရတော့ ဟင်းချက်တာ နည်းနည်းတိုးတက်လာတယ် (ကိုယ့်ဘာသာထင်တာ)။ ဝေါထရိတ်စင်တာကို မိနစ် ၂၀၊ midtown ၃၄ လမ်းကို ၄၅ မိနစ်ဆိုတော့ ကိုယ့်ရုံးကို မိနစ် ၅၀ အတွင်းရောက်တယ်။ ဒီတော့ သွားရေးလာရေး လွယ်ကူပေမဲ့ အစားအသောက် နည်းနည်းအခက်အခဲရှိတယ်။ မကြီးပြန်သွားတော့ တစ်ယောက်တည်းနေရတာ ကြောက်လားလို့ ဆူနမ်က မေးဖူးတယ်။ ဟင့်အင်း ... ကိုယ်က အကြောက်အလန့်နည်းတဲ့သူ။

ဒီဇင်ဘာ ၁၃ ပထမဆုံးနှင်းတွေကျတဲ့နေ့ မနက် ၃ နာရီခွဲ
ဘမ်း....ဘမ်း...ဘမ်း (နောက်ဖက်တံခါးကို ခပ်ပြင်းပြင်းထုသံ)
အိပ်မောကျနေရာကနေ လန့်နိုးသွားပြီး ဘုရားရေ ... ဘာသံပါလိမ့်...ကြောင်တွေ ရန်ဖြစ်ကြတာလား...
Pleaseeee helppppp meeeee. I ammmmm soooo hungryyyyyy. Soooo colddddd.....
အသံက ရှည်ရှည်လျားလျား ဆွဲဆွဲငင်ငင် မပြီမပြင် တဆက်တည်းအသံ ကြောင်အော်သံများလား ...

နောက်ထပ် အသေအချာ နားထောင်ကြည့်လိုက်တော့ မိန်းမတစ်ယောက်အသံ ဘုရားရေ ... ကျယ်လိုက်တာ ကိုယ့်ဘေးနား ကပ်အော်နေသလိုပဲ။ အိပ်ယာကနေ ဆတ်ခနဲထ ဖုန်းကိုယူ အခန်းတံခါးကို အသာလေးဖွင့် ခြေဖျားထောက်ကာ အိပ်ခန်းဘေးမှာရှိတဲ့ တံခါးနားသွားရပ်နေလိုက်တယ်။ တံခါးဖုနား အဆင်သင့်လက်ရွယ်ထားလိုက်ပြီး တံခါးအတင်းတွန်းဖွင့်ခဲ့ရင် ကိုယ့်ခွန်အားနဲ့ အထဲကနေ တွန်းခံထားရင် တံခါးပွင့်မှာမဟုတ်ဘူး။ ခရေဇီမိန်းမကြီးနဲ့ ကိုယ်နဲ့ကြားမှာ တံခါးလေးပဲခြားတယ်။ အပြင်ကနေ အော်နေသံကို အတိုင်းသားကြားရတယ်။ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ဆွဲဆွဲငင်ငင် ငိုကြီးချက်မနဲ့ စိတ်ခြောက်ခြားစရာ။ နောက် ၃ မိနစ်လောက် ဆက်အော်နေရင်တော့ ၉၁၁ ခေါ်မယ်။ ၂ မိနစ်လောက်အကြာမှာ အော်ဟစ်မြည်တမ်းရင်း ခေါင်းရင်းဖက်ကနေ ပြန်ထွက်သွားတယ်။ မနက်မိုးလင်းတဲ့အထိ တရေးမှအိပ်လို့မရတော့ဘူး အဲဒီတုန်းကသာ မကြောက်သာ ပြီးမှတွေးကြောက်နေတော့တာ။ ဘေးအိမ်တွေမှာလည်း နောက်ဖေးတံခါးရှိရဲ့သားနဲ့ ဘာလို့ကိုယ့်အိမ်ကိုမှ တံခါးလာခေါက်တာလဲ မနက် ၃ နာရီခွဲအချိန်။ အဲဒီလိုတောင်းတော့ တံခါးဖွင့်ပေးမှာလား နောက်ဖက်ခြံထဲကို ဝင်လာတာကိုက ပိုင်နက်နယ်မြေ ကျူးကျော်မှုနဲ့ ရဲတိုင်လို့ရတယ်။ တရုတ်မယန်းနဲ့ ဝိုင်းကို မတ်ဆေ့ပို့တော့ သူတို့က အယ်မလေး ကြောက်စရာကြီး။ တရုတ်မယန်းက ဒီနေရာက safe မဖြစ်တော့ဘူး သူ့အိမ်နီးနားချင်းရဲ့ကားတွေ အခွဲခံရတယ်။  သူ့ package delivery တွေလည်း ဖောက်ထားတာတွေ့တယ်။ ဒါတောင် သူနေတာ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းအသစ်။

နယူးဂျာစီအိမ် ညာဖက်ဘေးလမ်းကနေ နောက်ဖက်တံခါးဆီ သွားရတယ်၊ရှေ့မှာ ကားဂိုဒေါင်၊

ဘွိုင်လာခန်းကို ကျော်ပြီးမှ ကိုယ့်အခန်းရောက်တယ်၊ နောက်ဖေးတံခါးကဝင်ရင် ပိုနီးတယ်။

မကြီးကို ပြောပြတော့ မိန်းမအသံနဲ့ အိမ်ခြေမဲ့ယောကျာ်းဖြစ်မယ် နင် တယောက်တည်းနေတာ နောက်ဖက်တံခါးကိုသုံးတာကို သိလို့။ နင့်ကို စောင့်ကြည့်နေတဲ့သူ ရှိလိမ့်မယ် သတိထားနေ ဆောင်းရာသီ ညနေ ၄ နာရီခွဲဆို မှောင်နေပြီ နောက်ဖက်တံခါးကို မသုံးနဲ့တော့ အိမ်ရှေ့တံခါးကဝင်။ မှောင်နေတော့ နောက်ဖက်မှာ စောင့်နေရင် ဘယ်လိုမှသိမှာမဟုတ်ဘူး အန္တရာယ်ရှိတယ်။ ရှိတဲ့အလေးပစ္စည်းတွေနဲ့ နောက်ဖက်တံခါးကိုပိတ်ထား။ ကိုယ့်မှာကြီးကြီးမားမား ရှိတာဆိုလို့ လက်ကေ့အိတ်တွေပဲရှိတယ်။ လက်ကေ့အိတ်တွေနဲ့ နောက်ဖက်တံခါးကို ပိတ်လိုက်တယ်။ ချစ်အစ်မကြီးမခိုင် အကြံပေးလို့ အရမ်းလေးတဲ့ ဧည့်ခန်းထိုင်ခုံနဲ့ ပိတ်ထားလိုက်တယ်။ တရုတ်မယန်းကို အဲ့ဒီဓာတ်ပုံပို့တော့ နင် အရမ်းကြောက်နေရင် ပြောင်းလေတဲ့။ ဆောင်းတွင်းကြီး အိမ်ပြောင်းရတာ ပင်ပန်းတယ် ခုတော့ safe ဖြစ်ပါတယ် နောက်ထပ်ဖြစ်ရင်တော့ ပြောင်းမယ်။ အိမ်ရှင်ကို မတ်ဆေ့ပို့တော့ နောက်နေ့ညနေမှ ဖုန်းနဲ့လှမ်းမေးတယ်။ လူသံဆိုတာ သေချာရဲ့လား ငါလည်း အစက ကြောင်အော်သံလားလို့ လူသံမှလူသံစစ်စစ်။ နောက်ဖက်အိမ်တွေက ပါတီလုပ်တာများလား (come on .... မနက် ၃ နာရီခွဲ နှင်းကျနေတဲ့အချိန် ဘယ်သူကပါတီလုပ်မှာလဲ) ပါတီမဟုတ်တာ သိပ်သေချာတယ်။ နောက်ဖက်တံခါးကို လုံးဝမသုံးနဲ့ ရှေ့ဖက်တံခါးကိုပဲသုံး ဘယ်သူလာလာ တံခါးလုံးဝမဖွင့်ပေးနဲ့။ နောက်ဖေးမီးကို တညလုံးဖွင့်ထားရင် မီတာအရမ်းတက်မယ် လူလာရင် အလိုလို မီးလင်းတဲ့ sensor မီးလုံးတပ်ဖို့ လုပ်ပေးမယ်။ ဟွန်း ... ဘယ်တော့များမှ တပ်ပေးမလဲမသိ ကိုယ် အိမ်ပြောင်းတော့မှ တပ်ပေးမယ်ထင်ပါ့။

ဝိုင်းကို ပြောပြတော့ နင့်အိမ်ရှင်ကတော့ တကတည်းမှပဲ သတိဝီရိယနဲ့နေ အိမ်ပြန်ရင် ဘယ်ကိုမှမကြည့်ဘဲ မနေနဲ့ ကိုယ့်ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုစိုက်။ ကိုယ့်နောက်က ဘယ်သူလိုက်လာတယ် ဘယ်နားမှာလူရှိတယ်ဆိုတာ သတိထား။ တခါတလေ အဲဒီမိန်းမအသံကြီးကို ကြားယောင်ပြီး လန့်နေတတ်တယ်။ ဘယ်တော့များ နောက်ဖေးတံခါးကို လာခေါက်မလဲ ညကြီးအချိန်မတော် စိတ်နှလုံးတုန်လှုပ်ခြောက်ခြားဖွယ် အသံကြီးကိုကြားရမလဲ။ ဇန်နဝါရီ ၁ ရက် ၁၀ ရက် တရားစခန်းက ပြန်ရောက်လို့ အိမ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ခြေရာလက်ရာမပျက်။ အိမ်မှာလည်း Canon 7D ကင်မရာ၊ Macbook ကွန်ပျူတာကလွဲရင် ဘာမှတန်ဖိုးကြီးပစ္စည်း မရှိပါဘူး။ အရေးကြီးတဲ့ ပတ်စပို့၊ SSN ကဒ်၊ ဂျီစီကဒ်၊ ဘဏ်ချက်စာအုပ်တွေကို တရားစခန်းဆီ သယ်သွားတယ်။ ည ၇ နာရီခွဲလောက် နောက်ဖေးတံခါးကို ဖွဖွလေးလာခေါက်နေသလို စိတ်ထဲထင်လို့ နောက်ဖေးတံခါးကို လှည့်လှည့်ကြည့်နေတာ။ တံခါးများ တဖြည်းဖြည်းပွင့်လာပြီး ခရေဇီမိန်းမကြီးကို တွေ့ရမလား။ နားကိုအသားကုန်စွင့်ပြီး သတိဝီရိယရှိနေတာ ဧည့်ခန်းကပြတင်းပေါက်ကို ဒေါက်... ဒေါက်လို့ ခေါက်သံကြားတော့ လန့်ဖျန့်သွားတယ်။ ပိန်းပန်းပင်၊ snake plant ပန်းအိုး ၂ အိုးကြားက မျက်နှာဖြ ူဖြ ူကို မြင်လိုက်ရတော့ ဟယ် ဒီမိန်းမကြီး အတင့်ရဲလိုက်တာ ည ၇ နာရီခွဲပဲ ရှိသေးတယ်။ ကြောက်မနေနဲ့ ကိုယ်ကအထဲမှာ သူဘာလုပ်လို့ရမှာလဲ ဘယ်သူလဲဆိုတာ အသေအချာကြည့်ထားမယ် ရဲကိုပြောပြလို့ရအောင်။ ရှေ့ဖက်တံခါးကိုလာဖို့ အမူအယာလုပ်ပြနေတော့ အိမ်ရှေ့တံခါးဆီသွား တံခါးမဖွင့်ပေးသေးဘဲ ရပ်နေတုန်း သူကတံခါးဖွင့်ဝင်လာတယ်။ အပေါ်ထပ်က ကက်သရင်းဟူတဲ့ သြော် ကိုယ့်အိပ်ခန်းအပေါ်ထပ်မှာနေတဲ့တယောက်။

ခြေသံပြင်းလို့ အိမ်ရှင်ကိုပြောပြတော့ ကက်သရင်းဟူနေတာတဲ့ ကိုယ်က ခြေသံပြင်းလွန်းလို့ ယောကျ်ားလေးထင်နေတာ။ တံခါးမကြီးကနေ အိပ်ခန်းဆီလမ်းလျှောက်လာတဲ့အသံ ကြားရပြီဆိုရင် သူ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီမှန်း ကိုယ်သိတယ်။ ပထမထပ်ကလူတွေ ဂိမ်းကစားကြလို့ အင်တာနက်က မကောင်းဘူး ကိုယ့်အင်တာနက်ကို ရှယ်လို့ရမလားတဲ့။ မနှစ်က ကက်သရင်းဟူ၊ အမ်မာတို့ ဒုတိယထပ်ကို ပြောင်းလာတုန်းက ကိုယ့်အင်တာနက်ကို ရှယ်သုံးမလို့ လာတောင်းဖူးတယ်။ တလ တယောက် ၁၀၊ ၄ ယောက်ဆိုတော့ ၄၀ နဲ့ အင်တာနက် ရှယ်ပေးဖူးတယ်။ အင်တာနက် ၁၀နဲ့ ရှယ်မယ်ဆိုလို့ ဝမ်းသားအားရဖြစ်။ မေးရဦးမယ် ဒီဇင်ဘာ ၁၃ ရက် ပထမဆုံးနှင်းကျတဲ့နေ့ မနက် ၃ နာရီခွဲ ခရေဇီမိန်းမတယောက် ကိုယ့်နောက်ဖေးတံခါးကို လာခေါက်ပြီး အစားအစာတောင်းတယ်။ တော်တော့်ကို ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် အသံနဲ့ နင် ကြားမိသလား။ ဟယ် ... လန့်စရာကြီး ဒီဇင်ဘာတလလုံး ဗာဂျီးနီးယားပြည်နယ်မှာ ကျောင်းတက်နေတာ သူ့ဖုန်းက ကယ်လီဖိုးနီးယားဖုန်း။ ငါ အရင်တုန်းက ဝါရှင်တန်ဒီစီမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး မေရီလန်းမှာနေခဲ့တာ ငါ့ဖုန်းက မေရီလန်းကုတ်နံပါတ်။ သူ့ကျောင်းက Fairfax မှာ သိတာပေါ့ ကိုယ့်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် တရုတ်မကလဲယားကွမ်းက Falls church ၊ ရာမားက Sterling ၊ Tyson နားမှာနေတာ။ ကိုယ်နေခဲ့တာ မေရီလန်း Rockville နားမှာ မေရီးလန်း၊ ဗာဂျီးနီးယား၊ ဒီစီဆိုတာ ဆက်နေတာပဲ။ သူ့အခန်းဖော်ကို ဒုတိယထပ်ကောင်လေးက ညဉ့်နက်သန်းခေါင် မိန်းမတယောက်အော်သံကြားတယ် အဲဒီမိန်းမက ခရေဇီ ၂ အိမ်၊ ၃ အိမ်ကျော်ကတဲ့။ ငါ့မှာ  အထိတ်တလန့်ဖြစ်လို့ နောက်ဖေးတံခါးကို ဆိုဖာကုလားထိုင်နဲ့ ပိတ်ထားတယ် ဒီမှာကြည့်။

ဒီလို ပိတ်ထားတယ် ဝင်လာရင် ဖုန်သုတ်တံတုတ်နဲ့ရိုက်မလို့

ပြတင်းပေါက်တံခါးခေါက်သံနဲ့အတူ နင့်မျက်နှာကြီး ဘွားကနဲပေါ်လာတော့ ငါ့မှာလန့်လိုက်တာ ခရေဇီမိန်းမကြီး လာပြန်ပြီလားလို့။ နင် သိပ်မကြောက်နဲ့နော် ငါတို့တွေရှိတယ် တခုခုဆို ဖုန်းဆက်လိုက် ငါတို့အားလုံးအတူတူသွားပြီး ရဲတိုင်ကြမယ်။ (ဟမ် .... ဘယ်နှယ့်အတူတူသွားပြီး ရဲတိုင်ရမှာလဲ ရဲတိုင်ချင်မှတော့ ၉၁၁၊ မြို့ရဲကို ဖုန်းဆက်လိုက်ရင် ၅ မိနစ်အတွင်းရောက်လာမှာကို) ခုလိုအားပေးစကားပြောတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုယ့်ကိုကူညီမဲ့သူတွေရှိတယ်ဆိုတော့ မကြောက်တော့ဘူး တခုခုဆို အပေါ်ထပ်ကို ပြေးလာခဲ့မယ်။ တရားစခန်းမှာသိတဲ့ ဒေါက်တာအစ်မက သတင်းပေးလို့ ကွင်းဖက်မှာ လုံးခြင်းအိမ်အောက်ဖက် ကားဂိုဒေါင်ကို ပြင်ထားတဲ့ studio အခန်းကို သွားကြည့်တယ်။ အခန်းက ကျဉ်းကျဉ်းလေး အိပ်ခန်း၊ မီးဖိုချောင်၊ bath tub မဟုတ် ရေပန်းနဲ့ချိုးတဲ့ဟာ ၄၀၀ - ၄၅၀ square foot လောက်ပဲကျယ်တယ်။ အပေါ်ထပ်မှာ ဘယ်သူမှမနေဘူး ဘူတာရုံနဲ့ ၁၅ မိနစ် ကိုယ်အရင်နေခဲ့ဖူးတဲ့နေရာနားမှာ အစားအသောက်ပေါတယ်။ မကြီးသူငယ်ချင်းအစ်မတွေနဲ့ နီးတယ်။ ရုံးကို ရထား ၁ နာရီ လမ်းလျှောက်တာ နာရီဝက် ၁ နာရီခွဲ အချိန်ပေးရတယ်။ commute time ၁ နာရီ၊ ၁ နာရီခွဲဆိုတာ ကြာတယ်လို့မဆိုနိုင်ဘူး။ ဈေးလည်းသက်သာတယ် တယောက်တည်း သူများနဲ့ရှယ်နေစရာမလို။ အမေက ကျဉ်းလည်းကိစ္စမရှိဘူး အဲ့ဒီနေရာက safe ဖြစ်တယ် နေထိုင်မကောင်းရင် အသိအစ်မတွေနဲ့ ၁၀ မိနစ်ပဲဝေးတော့ လာကြည့်ပေးနိုင်တယ်။ သူများတွေနဲ့ ရှယ်နေတုန်းကလည်း ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ နေတာပါပဲ ဧည့်ခန်းမှာတောင် မထိုင်ဖြစ်ဘူး တခါတလေမှ။ ဝိုင်းကိုပြောပြတော့ နင် mediumlism ကနေ minimalism ဖြစ်ရတော့မယ် ကောင်းတယ်ဟေ့။

ဝိုင်းက မန်ဟက်တန် တယောက်အိပ်ခန်းရဲ့ဧည့်ခန်းမှာ အခန်းဖွဲ့နေတဲ့သူ တလ ၁၂၀၀ ပေးရတယ်။ သူ့ရုံးနဲ့ လမ်းလျှောက်ရင် ၁၀ မိနစ်၊  gym ၊ broadway ပြဇာတ်တွေနဲ့ နီးနီးနားနား နေချင်သူ၊ သွားရေးလာရေးအတွက် အချိန်ကုန်မခံချင်သူ၊ အိမ်မှာမနေဘဲ ခရီးအမြဲထွက်ရသူ၊ အိမ်မှာနေလည်း အိမ်မကပ်သူ။ ကိုယ်က မီးဖိုချောင်ကျယ်ကျယ်၊ စာကြည့်ခန်း၊ ဝရန်တာ၊ စိုက်ပျိုးဖို့မြေလေးပါတဲ့အိမ်၊ ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ရပ်ကွက်၊ ပန်းခြံ၊ trail လမ်းတွေ လမ်းလျှောက်ထွက်ချင်သူ။ ဗာဂျီနီးယားမှာ ရာမားရဲ့ town house အိမ်လေးက သိပ်လှတာပဲ။ New Year Sale တွေနဲ့ ဝယ်ချင်နေတာတွေကို ဘရိတ်အုပ်ထားရတယ် ထားစရာနေရာမရှိတော့မှာမို့လို့။ စတိတ်ရောက်ကတည်းက ပြောင်းလိုက်ရတဲ့ပြည်နယ်၊ ပြောင်းလိုက်ရတဲ့အိမ်ဆိုတာ ခုတော့ ဘယ်ကိုပြောင်းရမလဲ လာထားပဲ။ နေရာကျဉ်းကျဉ်းလေးမှာ minimalism ဖြစ်အောင် ကြိုးစားရဦးမယ်။ ထူးဆန်းသော တံခါးခေါက်သံကြောင့် ဖေဖေါ်ဝါရီလကုန်မှာ ကွင်းဖက်ကို ပြောင်းရပြန်ဦးမယ်။

စန်းထွန်း
ဇန်နဝါရီ ၇၊ ၂၀၁၈။