ရပ်ကွက်ထဲမှာတော့ဗျာ - ၉

ကျောင်းပြီးလို့ အလုပ်ရှာနေချိန်ဆိုတော့ ကျောင်းတက်တုန်းကလို မပင်ပန်းပေမဲ့ စိတ်တော့ ပင်ပန်းသား။ ဘယ်ဆီရောက်လို့ ဘယ်ဆီပေါက်မယ်မသိ။ ဆူနမ်၊ ရာမား၊ မိုင်းတို့လို ရင်ဖက်ခြင်းဖလှယ် ဆိုးတိုင်ပင်၊ ကောင်းတိုင်ပင် သူငယ်ချင်းကောင်းတွေ ရှိခဲ့သလို  Yanzi ၊ Chantrea ၊ Biao ဆိုတဲ့ ကြံ ုရင် တွဲတဲ့ ပန်ဒါ၃ကောင် ရှိခဲ့ပါတယ်။ ဆရာမဂျူးရဲ ့ ပင်လယ်နှင့်တူသော မိန်းမများကို အားကျလို့စန်းထွန်းချစ်သော ပန်ဒါများ လို့ ပို့စ်နာမည်ပေးရင် ကောင်းမလား။  ဆရာမလွန်းထားထားရဲ ့ကွျှန်တော်နှင့် ပန်းသုံးပွင့်ကို အားကျလို့ စန်းထွန်းနှင့် ပန်ဒါ၃ကောင်လို့ နာမည်ပေးရင် ကောင်းမလား။ နောက်ဆုံးမှာတော့ ရပ်ကွက်ထဲက အကြောင်းမို့လို့ ရပ်ကွက်ထဲမှာတော့ဗျာပေပဲပေါ့။

ပန်ဒါမလေး
Yanzi ကတော့ သူ့တရုတ်တွေနဲ့ပဲ အဖွဲ့ကျပေမဲ့ သူတတ်နိုင်သလောက်တော့ ဝေးဝေးကနေ ကူညီတတ်ပါတယ်။ နေ့လည်စာ ထမင်းသွား မစားဘူးဆိုရင် ပန်းသီ၊ ကိတ်မုန့်ကို ထမင်းစားဆောင်ကနေ သယ်လာပေးတာမျိုး၊ အိမ်စာတွေမရရင်  သူ ရှာတွေ့တဲ့ အင်တာနက်က ကိုးကားကို ညွှန်းပေးတာမျိုး။

Yanzi   က ကံလည်း တကယ်ကောင်းတယ်။ စာကိုလည်း သိပ်ကြိ ုးစားတာလည်း မဟုတ်ဘဲ အတန်းတိုင်း မှန်မှန်အောင်လေရဲ ့။ ကားမောင်းလိုင်စင်လည်း တခါတည်းရ။ သောက်သောက်လဲကျတဲ့ ASD ဘာသာမှာလည်း သူ့ထက်တော်တဲ့သူတွေက B- ၊ C+ ၊ NC ရတဲ့ အချိန်မှာ သူ့က ဘီရပြီး အောင်သွားလေရဲ ့။ အလုပ်လည်း တခုပဲ လျှောက်တယ်။ အဲဒီတခုကပဲ ရတယ်။ အလုပ်မဝင်ခင်လည်း သူ့အဘွားနေမကောင်းလို့ တရုတ်ပြည် ပြန်ဖို့ ခွင့်တပတ်တောင်းတာ ရုံးက ခွင့်၂ပတ်ပေးလို့  အားလုံးက So Lucky လို့ ဝိုင်းပြောရတဲ့အဖြစ်။ အလုပ်ခွင်ထဲဝင်ရင် ၆ လလောက်က ခွင့်လုံးဝ မရှိ။ Lucky is my symbol ဆိုပြီး သူ့ရဲ ့ကံကောင်းခြင်းတွေကို လက်ဝါးခြင်းရိုက်ပြီး စန်းထွန်းဆီ ထည့်ပေးသွားလေရဲ ့။

Yanzi နဲ့ အတန်းကွဲသွားရင် Chantrea ၊ Biao တို့နဲ့ ဆုံပြန်တယ်။ နောက်ကြံ  ုမှ ဒီကျောင်းရဲ ့ သင်ကြားနည်း စနစ်လေး တင်ပါဦးမယ်။ အစားကြိ ုက်တာ တူတဲ့ စန်းထွန်းတို့တွေ စနေနေ့တဝက် အတန်းပြီးချိန်ဆို တရုတ်ဘူဖေးဆီ ချီတက်လေ့ ရှိပါတယ်။ Pao Le ( ဗိုက်ဝပြီ) ဆိုပြီး ထပ်စားနေတတ်တဲ့ Yanzi ကို Chantrea က Now I know what is your strong point. Even though you said you are full, but you still keep on eating. Now you become my Panda sister လို့ ဆိုရင် Yanzi ကလည်း I am not Panda. လို့ ပြန်ပက်လေ့ရှိပါတယ်။

Pizza Ranch လို ကြက်ကြော် Fast Food ကြိ ုက်တဲ့ Yanzi ဟိုသူငယ်ချင်းနဲ့ ထွက်စားလိုက်၊ ဒီသူငယ်ချင်းနဲ့ ထွက်စားလိုက်နဲ့ ပေါင်ချိန်တိုးလာပါတယ်။ တရုတ်ကျောင်းသားတွေကလည်း များတာကိုး။ I am not Panda လို့ ဆိုသော်ငြားလည်း ဖြ ူဖြ ူဝဝ ချစ်စရာ ပန်ဒါမလေးပါ။

ပန်ဒါကြီး
Biao ကတော့ ဝဝတုတ်တုတ် ဖိုးဝရုပ် မန်နေဂျာပုံ ပေါက်ပါတယ်။ Chantrea နဲ့ Biao ဟာ နှစ်စကနေ နှစ်ဆုံးတဲ့အထိ  တခါမှ မခွဲစဖူး။ အရမ်းတွက်ချက်လွန်းတဲ့ Biao ပန်ဒါ Verzion မှာ ဖုန်းသွားဝယ်တာ တပတ်လောက် မေးမြန်းလို့မဆုံး။ မန်နေဂျာကို ကွန်ပလိမ်းလိုက်သေးတယ် အရောင်းစာရေးလေးက ဘာမှ မသိတဲ့အကြောင်း။ ဒီလိုအဖြစ်မျိုး တရုတ်ပြည်မှာဆို ဘယ်တော့မှ မဖြစ်ဘူးဆိုပဲ။ စလုံးတွေထက် ဆိုးနေသေးတယ်။ I came here to destroy USA လို့ ကြံ ုးဝါးလိုက်သေးတယ်။

နည်းပညာအသစ်ကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် တတ်မြောက်လွယ်ပါတယ်။ Software Engineering Project တုန်းက စန်းထွန်းက Presentation တခုလုပ်၊ Tesfa က တခုလုပ်။ သူ့ဟာသုံးသင့်တယ်၊ ငါဟာ့သုံးသင့်တယ်လို့ ငြင်းကြ။ နောက်ဆုံးမှတော့ Biao က သူ့လုပ်ထားတဲ့ Presentation ကို သူ့ဘာသာ တင်သွင်း၊ သူ့ဘာသာ အတည်ပြ ုသွားပါတယ်။ ဘယ်သူ လုပ်တာကိုမှ မယုံဘဲ သူ့လုပ်တာမှ အမှန်ဆိုတဲ့ မန်နေဂျာညဉ်ဆိုးလေး ရှိပါတယ်။ တရုတ်ပြည်မှာ မြေယာဈေးကြီးတဲ့အတွက် မြေကွက်ကလေးနဲ့တော့ နေချင်ပါသတဲ့။

သူ့အင်္ဂလိပ်စာ အသံထွက်ကတော့ တကယ်ဆိုးပါတယ်။ ကျောင်းကို အင်တာဗျူးလာတဲ့ ကုမ္ပဏီတိုင်း သူ့Resume မှာ အမှားတွေ အများကြီးလို့ ပြောရတဲ့အဖြစ်။ တခါကလည်း အာဂျီရို ဆိုလို့ ကိုယ်တွေမှာ စဉ်းစားလိုက်ရတာ။ အသံထွက်ပြီး ပေါင်းခိုင်းတဲ့အထိ ဘယ်သူမှ နားမလည်။ နောက် ရှင်းပြလို့ ရေးတေးတေး သဘောပေါက်သလို ရှိမှ Agile (အယ်ဂျိုင်း) Software Development Life Cycle ကို ပြောနေတာကိုး။ အဲဒီကတည်းက သူ့ကို စချင်ရင် စန်းထွန်းရယ်၊ Yanzi ရယ်၊ Chantrea ရယ် ၃ယောက်ပေါင်းကာ အာဂျီရိုလို့ ဝိုင်းအော်ကြတော့ပါပဲ။ သူ ကတော့ မချိပြံ ုးကြီး မိန့်မိန့်ကြီးပြံ ုးလို့။

တွေ့ရင် သတ်ကြတဲ့ Yanzi နဲ့Biao အိုဟိုင်းရိုးပြည်နယ် ကုမ္ပဏီတခုတည်းက Offer ရကြသလို အလုပ်ကလည်း Biao က Application Engineer ၊ Yanzi က Associate Application Engineer  အထက်အောက်။ အင်း အလုပ်ထဲမှာလည်း သတ်နေကြမှာ မြင်ယောင်သေးတယ်။ တရုတ်ကျာင်းသားတွေဆို သူတို့အမျိုးသမီးကို ခေါ်ရင် ဗီဇာလွယ်ပါတယ်။ တခြားနိုင်ငံသားခံယူလိုက်ရင် တရုတ်ပြည် ပြန်ဝင်ဖို့ ခက်လို့တဲ့။ ကျောင်းပြီးရင် တရုတ်ပြည်ပြန်မဲ့သူတွေကြီးပဲ။

ပန်ဒါလေး
Chantrea ကတော့ အမြဲ တဟဲဟဲ ရယ်နေတတ်တဲ့ ကမ္ဘောဒီယားလေးပါ။  Biao အနိုင်ကျင့်သမျှခံပြီး စိတ်သဘောကောင်း ကူညီတတ်သူပါ။ စာမေးပွဲကျပေမဲ့ အလုပ်အရင်ရသွားလို့ Texas ကို တန်းသွားရသူပါ။ Samnang Cheng ဆိုရင်လည်း တဟားဟားနဲ့ ရယ်ရစေသူပါ။ မချက်မပြ ုတ်တတ်ပေမဲ့ ဒီကျောင်းမှာ အခန်းတွင်း ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ချက်ပြ ုတ်တတ်သွားတယ်။ တရုတ်ဘူဖေးဆိုင်တွေရဲ ့ Big Customer တွေပါ။

မြန်မာနဲ့တော်တော်တူပါတယ်။ ကမ္ဘောဒီယားမိန်းကလေးတွေ ထမီဝတ်တာ၊ ငါးပိ စားတာ။ အမေစုကို သိတယ်တဲ့။ သူတို့ အတိုက်အခံခေါင်းဆောင်ကို အမေစုနဲ့ နှိုင်းတတ်လို့တဲ့။ ခမာနီမျိုးတုန်းသတ်ဖြတ်မှုတွေ၊ အစိုးရခြစားမှုတွေ ရုန်းကန်းနေရဆဲပါ။အစိုးရအရာရှိ အလုပ်တွေက အဆက်အသွယ်ကောင်းမှ ရတာပါတဲ့။

နိုင်ငံမတိုးတက်တော့ နိုင်ငံခြားကို ထွက်အလုပ်လုပ်ရပါတယ်။ တခြားနိုင်ငံခြားသားတွေက စတိတ်ဗီဇာ ၁နှစ်ရချိန်မှာ ကမ္ဘောဒီးယားတွေက ၃လသာရသာ ကြည့်တော့။ စလုံးတွေဆို ကောင်းပါ့။ စတိတ်ကို ဗီဇာမလိုဘဲ ၆လ လာလည်လို့ရတယ်။ အဲ အိန္ဒိယသွားရင်တော့ စလုံးတွေ ဗီဇာလိုပါသတဲ့။ စလုံးအစိုးရနဲ့အိန္ဒိယ အစိုးရ သိပ်ကြည်ပုံ မရဘူး။ Chantrea သူ့အမျိုးသမီးကို စတိတ်ကို အလည်ခေါ်ဖို့တောင် ဗီဇာခက်ပါသတဲ့။ စတိတ်ကို အလည်သွားဖို ့တောင် ဗီဇာကို Greend Card ပိုင်ရှင်တွေနဲ့ဟန်ဆောင်လက်ထပ်၊ ပိုက်ဆံတွေ အများကြီး ပေးရပါသတဲ့။

ငြိမ့်ညောင်းသာယာသော Apsara အက၊ နာရီပေါင်းများစွာ မလှုပ်ဘဲ အရုပ်လေးလို ရပ်နေနိုင်ပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ လေ့ကျင့်သင်ကြားရပါတယ်တဲ့။

မြန်မာမှာတော့ နှစ်သစ်ကူးအတာသြင်္ကန်ပေမဲ့ ခမာတွေကတော့ နှစ်သစ်ကူးပွဲတော်က သက်သက်၊ ရေကစားပွဲတော်က သက်သက်။ ထင်ရှားတဲ့ အန်ကောဝတ် ၊ မျက်မှာလေးဖက်ရှိတဲ့ Bayon Temple၊ ပြင်သစ်ဆီက လွတ်လပ်ရေးရတဲ့ အထိမ်းအမှတ် မုခ်ဦးရှိပါတယ်။ နီပေါ၊ ထိုင်း၊ မလေးရှားတို့လို တိုင်းပြည်ရဲ့ အဓိက ဝင်ငွေက ကမ္ဘာလှည့် ခရီးသွားတွေဆီက ရတာပါ။ ခမာစာ၊ စကားက ယိုးဒယားနဲ့ ဆင်တူပါတယ်။

နာမည်ကြီး Angkor Wat Temple

ခမာသူ‌လေး Phirada ဆီက လက်ေဆာင်

Bayon Temple with four faces

၁၉၅၃ မှာ ပြင်သစ်ဆီက လွတ်လပ်ရေးရတဲ့ အထိမ်းအမှတ် Independence Monument ကမ္ဘောဒီးယားမြို့တော် Phnom Penh မှာ ရှိပါတယ်။

ယိုးဒယားစာနဲ ့ တူတယ်ေနာ့

လိုင်စင်ရှိရင် ပိုက်ဆံအများကြီး ပေးရတော့ လိုင်စင်မရှိဘဲ မောင်းကြပါသတဲ့။ တိုက်မိလည်း ရဲကို ပိုက်ဆံပေးလိုက်ရုံပါပဲတဲ့။ ဒီတော့လည်း ဒီတိုင်းကြဲကြလေသတည်း။ Chantrea ဆို လိုင်စင်မရှိဘဲ ကားမောင်းပါတယ်တဲ့။ လိုင်စင်လိုချင်ရင် ဝယ်လို့ရပါသတဲ့။

ဘလော့ဂါ ဝါခေါင်မိုးဆီ သွားလည်ရင်တော့ ခမာပြည်အကြောင်း စုံလင်စွာ သိရပါလိမ့်မယ်။ မြန်မာနဲ့ ဘယ်လောက်တူလဲဆိုတာ။

ဆိုက်တူဂိုက်တူတဲ့ ပန်ဒါ၃ကောင်ကို တိုက်ဆိုင်မှုတွေ ရှိရင် သတိရနေဦးမှာပါ။

ေရှ ့တန်း Yanzi  Luo ၊ Chantrea Wattanakla ၊ San Htun ေနာက်တန်း Biao Lee

မိုင်းကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်ရတဲ့ ဆူနမ်ရယ်၊ မိုင်းဆီလာပြီး အလုပ်ရှာနေတဲ့ စန်းထွန်းရယ် သုံးယောက်ပေါင်းပြီး ဘယ်လောက်တောင် လောင်းကျော်နေကြမလဲလို့ တွေးတာကြည့်ပေတော့။ အချက်အပြုတ် မကျွှမ်းတဲ့ သုံးကောင်သား တယောက်အစားအစာ တယောက်မစားနိုင်။ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကိုတောင် ဗီယက်နမ်စတိုင်၊ နီပေါစတိုင်၊ မြန်မာစတိုင် ကိုယ့်စတိုင်နဲ့ကိုယ် ပြုတ်ကြတာပါ။ ဘော့စတွန်မှာ တယောက်တည်းကျန်နေခဲ့တဲ့ ရာမားက တို့၃ကောင်ကို မနာလိုတိုရှည် ဖြစ်လို့နေလေရဲ့။

ရပ်ကွက်ထဲမှာတော့ဗျာ အပိုင်း ၁ ကနေ ၉ အထိ စဉ်ဆက်မပြတ် အားပေးဖတ်ရှုလာခဲ့တဲ့ စာဖတ်ပရိသတ်ကို ကျေးဇူးစကားဆိုရင်း ဒီမှာပဲ အဆုံးသတ်လိုက်ပါတယ်။

ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့ပါစေ။

စန်းထွန်း
ဖေဖေါ်ဝါရီ ၁၆၊ ၂၀၁၂။