နယူးယောက်ဘယ်မှာနေတာလဲ ဝိုင်းက မန်ဟက်တန်မှာ ကိုယ်က ကွင်းမှာ။ ဘယ်လိုသိကြတာလဲ တောင်တက်အဖွဲ့ meet up မှာတွေ့တာ ကိုယ်တို့သူငယ်ချင်းဖြစ်တာ ၅ နှစ်ကြော်ပြီ။
မိသားစုရှိလား မရှိဘူး အင်း နယူးယောက်မှာ ဒိတ်လုပ်ရတာမလွယ်ဘူး။ ဝိုင်းအခန်းဖော်တရုတ်မဆို ဒိတ်တင်းဆိုဒ်အများကြီးမှာတင်ပြီး ဒိတ်လုပ်လာတာကြာပြီ ခုထိမတွေ့သေးဘူး။ အပျိုကြီးလုပ်မှာလား အပျိုကြီးလုပ်မယ်လို့လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ်သဘောကျနှစ်သက်ပြီး ကောင်းမွန်တဲ့ယောကျ်ား၊ လက်ထပ်ချင်တဲ့ယောကျ်ားတွေ့ရင်တော့ လက်ထပ်ပါလိမ့်မယ်။ အင်း ယောက်ျားကောင်းက ရှာပါဘိနဲ့ တန်ယာ့အိမ်ထောင်ရေး ကံမကောင်းဘူး။ ဖခင်တာဝန်မကျေတဲ့ ယောက်ျားကိုယူမဲ့အစား အပျိုကြီးလုပ်တာပဲကောင်းတယ်။ ဒီနေ့သွားမဲ့ ရေတံခွန်က ခက်ခက်ခဲခဲ သွားရမှာလား အဆင်း ၁၀ မိနစ် အတက် ၁၅ မိနစ်ပဲ။ မနေ့က အယ်ယွန်းကေမုတ်သုံသစ်တောမှာ တောင်တက်တာ လေးဖက်ထောက်တက်ရတယ်။ တချို့နေရာတွေဆို တိုးဂိုက်က လက်ကမ်းကူညီ ခြေထောက်ဘယ်လိုထားရမယ်လို့ ပြောပြရတယ်။ ပြောတော့ family friendly တဲ့ ဘယ်ကသာ ယောကျာ်းလေးတွေတောင် ကုတ်ကပ်တက်ရတာ။ အိုင်အိုလွန်မစ်နစ်ဆက်ပင်လယ်အော်မှာ ကာယက်လှေလှော်တာကတော့ ရေအရောင်တောက်တာကို နည်းနည်းပဲမြင်ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကာယက်လှေလှော်တာ ပျော်ဖို့ကောင်းတယ် တိုးဂိုက်တွေက သဘောအရမ်းကောင်းပြီး ကူညီတယ်။ တိုးရစ်တွေက အယ်ယွန်းကေ မုတ်သုံသစ်တောကိုပဲ သွားကြတယ် တန်ယာက ဒေသခံတွေသွားတဲ့နေရာကို ပို့ပေးချင်တာ။ ပေါ်တိုရီကိုရဲ့ မပျက်စီးတဲ့သဘာဝအလှတွေကို တိုးရစ်တွေကို ပြချင်တာ။ ဒီနေရာကို အသိမိတ်ဆွေတစ်ယောက်ပြောလို့သိတာ။ ကားလမ်းလေးက ကျဉ်းကျဉ်းလေး ကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက် တောင်ကုန်းတွေဆိုတော့ ဝိုင်းကအိပ်ငိုက်လိုက်၊ ကိုယ်ကအိပ်ငိုက်လိုက်။ ဒီနေရာကို သူဋ္ဌေးတယောက်ပိုင်ပေမဲ့ အများလာနိုင်ဖို့ ဖွင့်ပေးတာ။ လမ်းလည်း ခင်းပေးတယ် ဟိုတယ်ဆောက်ဖို့ လုပ်နေတယ် ရုံးပိတ်ရက်ဆို လူတအားစည်တယ်။ တန်ယာပြောတဲ့အတိုင်း အဆင်း ၁၀ အတက် ၁၅ မိနစ်ပဲ။ ရေတံခွန်က ကြည်စိမ်းနေတယ် တချို့က ဒိုက်ဗင်ထိုး တချို့ကရေကူး ကလေးတွေက ဘူးဗောင်းလေးတွေနဲ့ ရေကူးကြတယ်။ တန်ယာက ပုဝါခင်းပြီး နေဆာလှုံတယ်။
ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်က နေရိပ်တဲ့နေရာရွေးထိုင်ပြီး ရေကန်ထဲခြေထောက် စိမ်တယ်။ ပေါ်တိုရီကန်ကလေးတွေဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဒိုက်ဗင်ထိုး၊ ရေကူးပြီး ကြီးပြင်းခဲ့ကြလို့ရေတွေ့တာနဲ့ ဒိုက်ဗင်ထိုး ရေကူးကြတော့တာပဲ။ ကိုယ်လည်း ငယ်ငယ်တုန်းက ပင်လယ်ချောင်းနားမှာ ကြီးပြင်းခဲ့သူပီပီ ရေထရက်ဆို အိမ်ရှေ့မှာ ရေကူးတော့တာပဲ။ ကျွှမ်းကျွှမ်းကျင်ကျင်တော့ မကူးတတ်ဘူး ဟိုယက်ဒီယက် မမြုပ်အောင်တော့ နေနိုင်တယ်။ ရေကျချိန်က ရေစီးသန်တော့ ကိုယ်တို့မောင်နှမရေကူးပြီဆိုရင် အမေက တယောက်ကို စောင့်ကြည့်ခိုင်းတယ်။ လူကြီးတယောက် ဒိုင်ဗင်ထိုးတာ လက်ထိသွားလို့ ဒိုက်ဗင်မထိုးတော့ဘူး။ ဝိုင်းက တန်ယာ့ကို လက်ပြလိုက်တာ တန်ယာက သူ့ကိုခေါ်တယ်ထင်ပြီး ဘာလိုအပ်လဲလို့ လာမေးလို့ ဝိုင်းက အားနာနေတယ်။ နာရီဝက်လောက် ရေစိမ်ပြီးတော့ ပြန်တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်က ကလေးမလေးတယောက် ဒိုက်ဗင်ထိုးတာ မျက်နှာထိလို့ သွေးထွက်သွားတယ်။ ကိုယ်တို့ထွက်လာတော့ ဘတ်စ်ကားကြီး ၃စင်း ရပ်ထားပြီး ရေတံခွန်ဆီကို ဗင်ကားလေးတွေနဲ့ လူတွေကြိုပို့ပေးတယ်။ အသက် ၆၀ ကျော်အရွှယ်တွေ အုပ်စုလိုက် ရေတံခွန်ဆီလာ စားသောက်ကြတာ။ ပေါ်တိုရီကန်တွေ အရက်သိပ်သောက်တယ် အရက်ကိုအလွယ်တကူ ဝယ်နိုင်တယ်။ လမ်းဘေးမှာ ဘီယာသောက်နေလို့လည်း မဖမ်းဘူး လွတ်လပ်တယ်။ နောက်ဆုံးသွားရောက်မဲ့ နေရာကတော့ မြို့တော်ဆန်ဟွမ်ကို သွားတဲ့လမ်းက Vega Alta မြို့လေးနားက Cerro Gordo ကမ်းခြေပါ။ ရေတံခွန်ကနေ အရှေ့ဖက်စူးစူး တနာရီလောက်မောင်းရပြီး ဒေသခံတွေအလာများတဲ့ ကမ်းခြေပါ။ လမ်းဘေးမှာရောင်းနေတဲ့ အသီးဆိုင်တွေကနေ နာနတ်သီးတလုံးဝယ်တယ် ငါးကျပ် အခွံခွာပေး စိတ်ပေးတယ်။ တန်ယာက ငရုတ်သီး၊ ကြက်သွန်တို့နဲ့ အချဉ်ဖောက်ထားတဲ့ အချည်ရည်ဝယ်တယ်။ ဝိုင်းက ယိုးဒယား၊ ပြင်သစ်မှာ ကျောင်းတက်ပြီး အီတလီမှာ ၇ နှစ်အလုပ်လုပ်ပြီး နယူးယောက်ကို ပြောင်းလာတာ။ ကိုယ်က စင်္ကာပူမှာကျောင်းတက် စတိတ်ကိုကျောင်းတက်ဖို့ လာခဲ့တာ။
ဘာလို့နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းတက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်တာလဲလို့မေးတော့ ကိုယ်တို့တယောက်ကိုတယောက် ကြည့်လိုက်ကြပြီး ဘာလို့ပါလိမ့်လို့ ပြန်မေးကြတယ်။ ဝိုင်းက နိုင်ငံခြားမှာ ပညာရေးကောင်းတယ် မာစတာတက်ဖို့ နိုင်ငံခြားထွက်ကြတယ်။ ဝိုင်း မိဘတွေက ဝန်ထမ်းတွေ ကျောင်းစရိတ်မတတ်နိုင်ဘူး စကော်လားရှစ်ရလို့ တက်တာ။ ကိုယ်က စကော်လားရှစ်မရဘူး ကျောင်းစရိတ်မိဘတွေပေးတာ။ ဒါဆိုမင်းတို့ ကျောင်းကိုတောက်လျှောက် မရပ်မနားဘဲ တက်ခဲ့တာပေါ့ ဟုတ်တယ်။ တန်ယာက မေဂျာတွေပြောင်း နားလိုက်တက်လိုက် ဝိတ်တာလုပ်ရင်း ကျောင်းတက်ခဲ့တာ။ နောက်တော့ ဘွဲ့မရလို့မဖြစ်ဘူးဆိုပြီး အသနားခံစာတင် ကျောင်းထွက်လိုက်တက်လိုက် ရမှတ်ကလည်းမကောင်းတော့ တော်တော်ကြိုးစားရတယ်။ လာကွာရီရားကျောင်းမှာ တိုးရစ်ဇင်သင်တန်းတက် ညဖက်ဝိတ်တာလုပ် နေ့ဖက်ကျောင်းတက် ကလေးကတဖက်။ တခါတလေဆို ကျောင်းသွားဖို့ ရထားခတောင်မရှိဘူး။ သူ့အမေက နေ့ဖက်အလုပ်လုပ် ညဖက်ကလေးထိန်းပေး။ ကျောင်းမှာ ပရောဂျက်လုပ်ရတော့ နယူးယောက်မှာ လူသိပ်မသိတဲ့နေရာ ၃နေရာကိုရွေးပြီး တိုးရစ်တွေလာအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတဲ့ပရောဂျက်။ ပရောဂျက်ပြီးတော့ ပရော်ဖက်ဆာက ဒီပရောဂျက်ကို စီးပွားရေဖြစ်အောင် လုပ်မဲ့သူရှိလားလို့ မေးရာကနေ သူ့တိုးကုမ္ဗဏီကို ထောင်လိုက်တာတဲ့။ တန်ယာဟာ တကယ့်ကို စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပြီး ဖြစ်အောင်ကြိုးစားခဲ့ရလို့ ချီးကျူးပါတယ်။ သူ့သမီးကလည်း တန်ယာကို သိပ်ဂုဏ်ယူတယ်တဲ့။ မိဘကောင်းနဲ့ဆုံလို့ ကိုယ့်ဘဝခရီးက အခက်အခဲမရှိ ဘဝလမ်းဖြောင့်ဖြူးခဲ့ပါတယ်။ တန်ယာလိုမျိုး ဘဝအခြေအနေမျိုးမှာဆို ဘယ်လိုနေမလဲမသိ။ ကမ်းခြေက ရေပိုပြာတယ် လူလည်းပိုစည်တယ် ကမ်းခြေတလျှောက် သီချင်းသံတွေပျံ့လွင့်၊ ဘာဘီကျူးကင်၊ ရေကူးရေဆော့။ ပိတ်ရက်တွေဆို ပေါ်တိုရီကန်တွေဟာ ကမ်းခြေ၊ ရေတံခွန်၊ ပန်းခြံတွေမှာ မိသားစု၊ မိတ်ဆွေတွေနဲ့ စားသောက်စကားပြော အပန်းဖြေလေ့ရှိတယ်။ ဗိုက်ကဆာနေပြီ ဒီနေ့လည်း ပင်လယ်စာထမင်းဝါ Paella မှာလိုက်တယ်။ တန်ယာက ပင်လယ်စာအလာဂျီရှိလို့ ပင်လယ်စာမစားဘူး ကြက်သားနဲ့ကြက်သွန်ဟင်းမှာတယ်။ ပီညာကိုကာ အုန်းသီးနာနတ်သီးဖျော်ရည် သောက်လို့ကောင်းတယ်။ ထမင်းဝါပွဲကကြီးလို့ ၂ ယောက်စားလို့ရတယ် နည်းနည်းငန်တယ် ပထမဆုံးနေ့ ပေါ်တူဂီဆိုင်က ၉၀တန် ထမင်းဝါက ပိုကောင်းတယ်။
တန်ယာက ဝန်ဆောင်မှုကောင်းလို့ တစ်ဖ်ပေးမလားတိုင်ပင်တော့ ၂၀ ပေးတာနည်းတယ် ပေးချင်ရင်လည်း ၁၀၊ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်း အပြည့်ပေး။ ဒါမှမဟုတ် နေ့လည်စားကျွှေးဆိုတော့ နေ့လည်စာကျွှေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဝက်ဆိုဒ်ထောင်တာ၊ trip advisor မှာ ရေးတာ၊ viator မှာကြေငြာတာ သူအကုန်လုပ်တာ။ viator မှာ ရီဗျူးမရှိဘူးလို့ပြောတော့ trip advisor မှာ ရီဗျူးကောင်းကောင်းတွေရှိတယ် viator မှာ ရီဗျူးရေးပေးပါလို့ အကူအညီတောင်းတယ်။ အိုး ရေးပေးမှာပေါ့ စိတ်ချလို့ပြောပြီး ခုထိမရေးရသေးဘူး။ ပေါ်တိုရီကို ဂျူလှိုင် သြဂုတ် စက်တင်ဘာက ဆိုင်ကလုန်းရာသီချိန် အဲ့ဒီအချိန်ဆို တိုးမရဘူး။ မာရီယာမုန်တိုင်းမတိုင်ခင်ကဆို တိုးတွေတအားကောင်းတယ်။ မုန်တိုင်းတိုက်ပြီးတာ ၈ လကျော်ပြီ တိုးတွေနည်းနည်းတော့ ဝင်လာပြီ အရင်လိုတော့ မကောင်းသေးဘူး။ တချို့စီးပွားရေးသမားတွေက ဒီမှာတိုးကုမ္ဗဏီတွေလုပ်ပြီး ပိုက်ဆံတွေယူတယ်။ ဒေသခံတွေအတွက်တော့ ဘာမှမလုပ်ဘူး။ တန်ယာကတော့ ဒေသခံပိုက်ဆံရအောင် လုပ်ပေးတယ်။ အယ်ယွန်းကေမုတ်သုံသစ်တော တောင်တက်တိုးဂိုက်လည်း ပြောတယ် တချို့တိုးရစ်တွေကို မြို့တော်ဆန်ဟွမ်ကိုပဲလည် ဒေသအစားအစားတွေ မစားဘဲပြန်သွားတာ ရှိတယ်တဲ့။ ဝိုင်းက သံတမန်ဗီဇာဆိုတော့ စတိတ်မှာနေဖို့ ဘာမှမလိုဘူး။ ကိုယ်က ကျောင်းသားကနေ အိတ်ချ်ဝမ်းဘီ၊ ဂရင်းကဒ်ရအောင် ဘယ်လိုကြိုးစားခဲ့ရတယ်၊ ဘယ်လောက်ကုန်တယ်ဆိုတာ ပြောပြတော့ တန်ယာက အံ့သြသွားတယ်။ ဟိုးအဝေးက မိုးတိမ်တွေက ကိုယ်တို့ဖက်ကို အလျင်အမြန်ရွေ့လာနေလို့ တန်ယာက ပြန်ဖို့ဆော်သြတယ်။ ကားပေါ်တက်ပြီး မကြာမှီ မိုးသည်းသည်းမဲမဲ ရွာတော့တာပဲ။ မြို့တော်ဆန်ဟွမ်ရောက်တော့ နေခြစ်ခြစ်တောက်ပူ။ အဲ့ဒီလို ရာသီဥတု အပြောင်းအလဲမြန်တယ်။ ညနေ ၄ နာရီခွဲလောက်နဲ့ ဟိုတယ်ပြန်ရောက်တော့ ခဏနားပြီး ကွာတားစေ့တွေလဲဖို့ CVS ၊ Wallgreens မှာ နေလောင်ခံခရမ်၊ မုန့်သွားဝယ်တယ်။ ပြီးတော့ ပင်လယ်ကမ်းခြေကနေ ဘတ်စ်ကားဂိတ်အထိ လမ်းလျှောက်တယ်။ မြို့တော်ဟောင်းဆန်ဟွမ်ဆီသွားဖို့ ဘတ်စ်ကားစောင့်တာ ညနေ ၇ နာရီခွဲအထိ တစီးမှမလာဘူး။ အွန်လိုင်းကနေလည်း ကြည့်လို့မရ uber နဲ့သွားရင် ၆ ကျပ်ပဲပေးရတယ်။ နောက်နေ့ နာရီဝက်စောင့်လို့မှ ဘတ်စ်ကားမလာရင် uber ငှားသွားမယ်။ နောက်နေ့ Cueva Ventana နဲ့ Indian ဂူသွားတဲ့ အကြောင်းကတော့ နောက်ပို့စ်မှပဲ တင်ပါတော့မယ်။
Happy Traveling !
စန်းထွန်း
ဇွန် ၁၀၊ ၂၀၁၈။
No comments:
Post a Comment