ချယ်ရီပွဲတော် နွှဲပျော်ပျော် - ၃

 မာတင်လူသာကင်း မန်မိုရီယမ်နားဖက်က ချယ်ရီတွေက ပိုလှတယ်။ ဂျက်ဖာဆန် မန်မိုရီယမ်ကို လှမ်းမြင်ရတယ် ငန်းရုပ်ကလေးပါတဲ့ ဘုတ်သင်္ဘောလေးကို လူနှစ်ယောက် ခြေထောက်နဲ့နင်းပြီး စီးနေကြတာတွေ့တယ် ပျော်စရာကြီး။ မကြီးက သယ်လာတဲ့ဘွတ်ဖိနပ်စီးပြီး  ဓာတ်ပုံရိုက်တယ်။ ဘွတ်ဖိနပ်နဲ့ ငါးမိနစ်လောက် ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့အရေး မိုင် ၂၀၀ အဝေးကနေသယ် တချိန်လုံး ကျောပိုးအိတ်ထဲ အလေးခံသယ် သြော် လှချင်တာများ ပြောပါတယ်။ နင် ဝယ်ထည့်ပေးတာလေ မစီးရင်ဘာလုပ်မှာလဲလို့ ရန်ထောင်လိုက်သေးတယ်။ ကိုယ်လည်း ဒေါက်မြင့်ဖိနပ် အရင်ကကြိုက်ပါတယ် ၁ လက်မကနေ ၃ လက်မလောက်အထိ စီးတယ်။ ကန်တက်ကီ၊ မေရီလန်းမှာက လမ်းသိပ်မလျှောက်ရဘူး ကားပဲစီးနေရတော့ ဒေါက်မြင့်ဖိနပ် စီးနိုင်သေးတယ်။ နယူးယောက်ရောက်ပြီးကတည်းက ဒေါက်မြင့်ဖိနပ် မစီးနိုင်တော့ဘူး။ ကိုယ့်ခြေထောက်ကလည်း မိန်းမခြေထောက်လို သေးသေးသွယ်သွယ်မဟုတ်ဘူး။ ခြေထောက် ဗျက်ကျယ်ပြီး ခြေမဖိုးမြင့်တော့ width ကျယ်တဲ့ C အီးယူဆိုဒ် ၃၇၊ အမေရိကန်ဆိုဒ်ဆို ၇ ခွဲ ဝတ်ရတော့ ဖိနပ်ရှာရတာ အတော်ခက်တယ်။ ၂၀၁၀ မတ်လ မကာအိုကို သွားလည်တော့ ၃ လက်မမြင့်တဲ့ ဒေါက်ဖိနပ် တဂွတ်ဂွတ်နဲ့။ နင် ဒီဖိနပ်နဲ့ လည်မှာလားလို့ ထိန်ထိန်ရဲ့ သူငယ်ချင်းက မေးတော့ အင်းဆိုတော့ ဟယ်ဆိုပြီး မျက်နှာရှုံ့မဲ့ပြတယ်။ လမ်းအများကြီး လျှောက်ရတဲ့အခါ ဒေါက်ဖိနပ် မစီးနိုင်တော့ဘူး ကျောပိုးအိတ်ထဲ အပိုသယ်လာတဲ့ အားကစားဖိနပ်နဲ့ လဲစီးရတော့တယ်။ ခရီးသွားတဲ့အခါ ဓာတ်ပုံထဲမှာ လှဖို့ထက် သက်တောင့်သက်သာ ရှိဖို့ပဲ စဉ်းစားတော့တယ်။ စီးလာတဲ့ဖိနပ်က Cole Hann Hiker boot ဆောင်းတွင်းစီးဖို့ဆိုပြီး ဈေးချတုန်းက ဝယ်ထားတာ ဆောင်းသာကုန်သွားရော နှင်းတအားမကျလို့ မစီးလိုက်ရဘူး။

ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ခရီးသွားတဲ့အချိန်မှာ စီးတာဆိုတော့ စိတ်နည်းနည်းတော့ပူသား။ ဖိနပ်တွေက ပထမဆုံးအကြိမ်စီးရင် ဖိနပ်ပေါက်တတ်လို့လေ။ ဖိနပ်က မနာမကျင်ဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ စီးလို့ကောင်းတယ်။ Cole Hann တံဆိပ်ကို မိတ်ဆက်ပေးတာက အရင်အိမ်ရှင် ဂျပန်မ။ ဖိနပ်ဆိုရင် Skechers ၊ Tory Buch ၊  Ralph Lauren ၊Tommy Hilifiger ၊ Cole Hann ၊  JCrew ၊ Nike ၊ Timberland စီးဖူးတယ်။ ခု လောလောဆယ်မှာတော့ Cole Hann ကြိ ုက်နေတယ်။ ဂျပန်အိမ်ရှင်မရဲ့ ဖိနပ်စင်မှာတော့ ၃ လက်မလောက် မြင့်တဲ့ Aldo ဘွတ်ဖိနပ်တွေ တွေ့ဖူးတယ်။ ဒီစီကို ရောက်တာနဲ့ ဟိုတယ်ကို စောစောချက်ကင် ဝင်လို့ရပေမဲ့ ဟိုတယ်ကို အသွားအပြန်က ၁ နာရီခွဲလောက် ကြာမှာဆိုတော့ အချိန်ကုန်သက်သာအောင် ချက်ကင်မဝင်တော့ဘူး။ အဝတ်အစား၊ အသုံးအဆောင်တွေကို ကျောပိုးအိတ်ထဲထည့် တနေ့လုံး လွယ်ပိုးထားပြီး ည ၈ နာရီလောက်မှ ဟိုတယ်ကို ချက်ကင်ဝင်မှာဆိုတော့ ပစ္စည်းတွေ နည်းနိုင်သမျှနည်းအောင် သယ်ရတယ်။ အင်္ကီျ ၂ ထည်၊ ဂျင်းဘောင်းဘီ ၁ ထည်၊ ညဝတ်အင်္ကီျ ၊ အတွင်းခံ၊ မာဖလာ၊ ဦးထုပ်၊ အနွှေးထည်၊ မုန့်၊ ရေဘူး၊ အလှပြင်ပစ္စည်း၊ ဦးဘိုကြီး ရှူဘူး။ အစာကြေဆေး၊ ပလာစတာ။ မျက်နှာသစ်ဆပ်ပြာ၊ သွားတိုက်ဆေး ဘူးသေးနဲ့ သယ်တယ်။ မကြီးက သူကြိုက်တဲ့ THEFACESHOP က Rice Water Bright Cleasing Milk ကို ဘူးလိုက်သယ်လာတယ် လက်နဲ့ဖိရင် အရည်ထွက်လာတဲ့ အမျိုးအစားဆိုတော့ အရည်တွေ ထွက်လာလို့တဲ့။ ဘူးသေးသေးနဲ့ ဘာလို့မသယ်လာတာလဲလို့မေးတော့ ဘာမှပြန်မပြောဘူး။ အရင်တုန်းက Body shop ကနေ ခရီးသွားရင်သုံးဖို့ ဘူးသေးလေးတွေကို ပလပ်စတစ်အကြည်အိတ်ထဲ ထည့်ထားတဲ့ Travel toilerty bag ဝယ်ဖူးတယ်။ အိမ်တွေပြောင်းတုန်းက လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီနဲ့တူတယ် လိုအပ်ရင် မရှိတော့ဘူး။

ဂျက်ဖာဆန် မန်မိုရီယမ်

မာတင်လူသာကင်း မန်မိုရီယမ်မှာလည်း လေ့လာရေးခရီးထွက်လာတဲ့ ကျောင်းသားတွေနဲ့ အုန်းအုန်းကျွှပ်။ ည ၆ နာရီ ကျော်ပြီ ရေကန်၊ မြစ်ဘေးနားမို့ နေစောင်းတာနဲ့ အေးစိမ့်လာတယ်။ ချယ်ရီတွေနဲ့ ဓာတ်ပုံ တော်တော်များများလည်း ရိုက်ပြီးပြီ ပင်ပန်းနေပြီ နားချင်နေတာနဲ့ တိုင်တယ်ဘေဇင်ရေကန်ကို တပတ်မပတ်နိုင်တော့ဘူး။ တိုင်တယ်ဘေဇင်ကနေ World War II Memorial ကို ၁၅ မိနစ်လောက်ဝေးတယ်။ World War II Memorial က ဒီစီမှာ ဆူနမ် အကြိုက်ဆုံးနေရာ ပြည်နယ် ၅၁ ခု ကျောက်တိုင်တွေရှိပြီး ဘဲဥပုံသဏ္ဍန် ရေပန်းလေးနဲ့ အေးချမ်းတဲ့နေရာတစ်ခု။ နောက်ဖက်မှာ လင်ကွန်းမန်မိုရီယမ် Reflection pool ရေကန်၊ ပတ်တိုးမြစ်ဘေးနားမှာ လင်ကွန်းမန်မိုရီယမ် ရှိပါတယ်။ ၁၉၆၃ နိုင်ငံသားအခွင့်အရေး ချီတက်ပွဲတုန်းက မာတင်လူသာကင်းက သမိုင်းဝင် I have a dream မိန့်ခွန်း ပြောကြားခဲ့တဲ့နေရာပါ။ လင်ကွန်းမန်မိုရီယမ်ရှေ့က လှေကားထစ်အစမှာ I have a dream မိန့်ခွန်းအကြောင်း ရေးထိုးထားတဲ့ ကျောက်ပြားလေး ရှိပါတယ်။ လင်ကွန်းမန်မိုရီယမ်ကို ရောက်ခဲ့ရင် အဲဒီကျောက်ပြားလေးကို ရှာကြည့်ပါ ကိုယ့်ခြေဖဝါးအောက် ရောက်နေတာ ဖြစ်ချင်ဖြစ်နေဦးမှာ။ World War II မန်မိုရီယမ်ရှေ့က ဝါရှင်တန်မိုးနူးမတ်ကျောက်တိုင် ယိုင်နေတာကို ပြင်တာ တော်တော်ကြာတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်က ပြီးသွားလို့ ကျောက်တိုင်ထိပ်ဆုံးကို တက်ဖို့တန်းစီနေကြတာ တွေ့ခဲ့ဖူးတယ်။ ကျောက်တိုင်ကနေ ဘယ်ဖက်ကွင်းပြင်ကိုကြည့်ရင် အိမ်ဖြ ူတော်ကို လှမ်းတွေ့နိုင်ပါတယ်။ သစ်ပင်တွေနဲ့ကွယ်နေလို့ အိမ်ဖြူတော်ကို လှမ်းမမြင်ရဘူး။ ၁၅ မိနစ်လောက် လျှောက်ပြီးတဲ့အခါ ကားလမ်းပိတ်ထားပြီး ရဲကားတွေ အများကြီးရှိတဲ့လမ်းဆို သေချာပြီ အိမ်ဖြူတော်ရှိတဲ့နေရာ။ အိမ်ဖြူတော်ရှေ့မှာ ဓာတ်ပုံဝင်ရိုက် သုံးဘလောက်အဝေးက ဟိုတယ်ကိုသွားတာ့ မောလိုက်တာ ကုန်းတက်ကြီးကိုး။

ဟိုတယ်က အတော်လေးလှတယ် လော်ဘီက စတားဘာ့ခ်မှာ ဟိုတယ်အခန်းသော့ကီးလ်ကို ပြလိုက်တာနဲ့၁၅ ရာခိုင်နှုန်း ဒစ်စကောင့်ရမယ်တဲ့။ မနက်မှပဲ သောက်တော့မယ် ခဏနားပြီး ဗိုက်ဆာနေပြီမို့ ညနေစာစားဖို့ ရှာတော့ မကြီးက ယိုးဒယားစာ စားချင်တယ်တဲ့။ တရုတ်တန်းက မိနစ် ၂၀ လမ်းလျှောက်ရမယ်ဆိုတော့ လမ်းမလျှောက်နိုင်ကြတော့ဘူး တဘလောက်အဝေးမှာက စားသောက်ဆိုင်တွေ ရှိတယ် ယိုးဒယားဆိုင်ပဲ ရွှေးလိုက်တယ်။ ထမင်းကြော်၊ drunked noodles ၊ တုံယမ်းဟင်းချို မှာစားတယ် ဗိုက်စားနေလို့လား ဆိုင်ကပဲကောင်းနေလို့လားမသိ တော်တော်စားကောင်းတယ်။ မနက်စာအတွက် ထမင်းကြော်တပွဲမှာ ရေနွှေးကြမ်းမှသောက်တော့ သောက်လို့ကောင်းလိုက်တာ ၂ ကျပ်တောင် ပေးရတယ်။ ရေနွှေးတွေ ထပ်ထည့်ပြီး ထပ်သောက် ဆားဗစ်ပေးတဲ့ ယိုးဒယားကောင်လေးက တဆိုင်လုံးကို သူတစ်ယောက်တည်း လုပ်ရ လူများတော့ ချက်ချင်းခေါ်လို့မရပေမဲ့ ဆားဗစ်ကောင်းကောင်းပေးတယ်။ အရက်ရောင်းတဲ့ဆိုင်မှာ ရေသန့်ဘူးကြီး ၂ ဘူးဝယ် ပါဝါဘော၊ ဒီစီလော်ထရီထီ တယောက် ၃ ကျပ်ဖိုး ထိုးကြတယ်။ ထီပေါက်လို့ကတော့ ဘာလုပ်ပစ်မယ် ညာလုပ်ပစ်မယ်နဲ့ စိတ်ကူးတွေ ယဉ်လိုက်သေးတယ်။ ရေမိုးချိုးပြီးတာနဲ့ တန်းအိပ်တော့တာပဲ ၁၅ မိနစ်၊ မိနစ် ၂၀ လောက်ပဲဆိုပြီး လမ်းလျှောက်ခိုင်းတာ ၅ မိုင်လောက် လျှောက်ခဲ့ရပြီဆိုတော့ ခြေထောက်တွေကို ညောင်းနေတာပဲ။ မနက် ၉  နာရီ ကယ်ပီတယ်ကို ဝင်လည်မှာဆိုတော့ ဟိုတယ်ကနေ လမ်းလျှောက်ရင် မိနစ် ၄၀ လောက် လျှောက်ရမယ်။ ရထားစီးသွားရင် နာရီဝက်လောက်နဲ့ ရပေမဲ့ လမ်းလျှောက်သွားရင် ဒီစီကို ပိုလည်ရသလိုဖြစ်တော့ မနက် ၇ နာရီလောက်ထ မနက်စာစားသောက် ၈ နာရီလောက်ဆို ဟိုတယ်ကနေထွက် ၉  နာရီ ကယ်ပီတယ်ရောက်။ မနက် ၆ နာရီခွဲ နိုးစက်ပေးထားလို့ နိုးပေမဲ့ မထချင်ဘူး အိပ်ချင်နေတယ်။ အစ်မတွေက အိပ်ယာကထ ကော်ဖီတွေဖျော်ပြီးမှ ကိုယ်က အိပ်ယာထ။ ဟိုတယ်က ကော်ဖီတွေက ပြင်းတော့ ဂရင်းတီးပဲ သောက်တော့တယ်။ ပစ္စည်းသိမ်းတော့ ကိုယ့်ဦးထုပ် ရှာမတွေ့တော့ဘူး အခန်းထဲ သေသေချာချာ လိုက်ရှာတော့လည်း မတွေ့ဘူး။

သမ္မတကတော်က အဲဒီမီးအိမ်ကို မီးထွန်းပြီး ချယ်ရီပွဲတော်ကို စတင်ပါတယ်

ဟိုတယ်အထိ ပါသေးတယ် ယိုးဒယားဆိုင် သွားစားတော့ ညနေမှောင်နေပြီဆိုတော့  ဦးထုပ်မယူသွားတာ သေချာတယ်။ ဟိုတယ်မှာ မေးကြည့်ဦးမှဆိုပြီး ချက်ကောက်လုပ်တဲ့အချိန် မေးကြည့်တော့ ဦးထုပ်တစ်လုံး တွေ့လို့သိမ်းထားတယ်တဲ့။ အညိုရောင် သက္ကလပ် Ralph Lauren တံဆိပ်လို့ပြောတော့ ဦးထုပ်ထုတ်ပြတယ်။ ဟုတ်ပါတယ် အသေအချာပဲ ကိုယ့်ဦးထုပ်ဆိုတာ ဝမ်းသာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ အဲဒီနေ့က နေပူတော့ suncreen တွေ လိမ်းပေမဲ့ ဦးထုပ်မပါရင် မလွယ်ဘူး butterfly rash ထပ်ဖြစ်မှာ စိတ်ပူတာ။ အစ်မတွေမှာ ဦးထုပ်ပါပေမဲ့ cap ဦးထုပ်တွေဆိုတော့ မျက်နှာတစ်ခုလုံး မလုံဘူး။ ဟိုတယ်မှာ ချက်ကောက်လုပ်ပြီး အထုပ်တွေကို အပ်ထားခဲ့လို့ရတယ်။ ဟိုတယ်ကို ပြန်လာပြီး အထုပ်ယူဖို့က ၁ နာရီလောက် အချိန်ပေးရမယ် အထုပ်တွေကလည်း ကျောပိုးအိတ် သယ်နိုင်တယ်ဆိုတော့ ဟိုတယ်မှာ မအပ်ခဲ့တော့ဘူး။ ဒီစီက မက်ထရိုက စက်လှေကားတွေက အမြင့်ကြီးတွေ။ ကောင်တာမှာ ကိုယ့် smart trip ကဒ်ကို activate လုပ်ပေးဖို့ပြောတော့ machine မှာ ကိုယ့်ဘာသာသွားလုပ်တဲ့။ ကိုယ့်ဘာသာသွားလုပ်တော့ ဟိုနှိပ်ဒီနှိပ် သုံးယောက်ခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီး လုပ်နေကြတော့ အဲဒီကောင်တာက လူကြီးက လာကြည့်ပေးတယ်။ smart trip ကဒ်က ၂ ကျပ် အများကြီး သက်သာသွားတယ် ၂၀၁၃ ကိုယ် ဒီစီမှာ အလုပ်လုပ်တုန်းက smart trip ကဒ်က ၅ ကျပ်ကျော် ပေးရတယ်ထင်တယ်။ smart trip ကဒ်နဲ့ မက်ထရိုရထား၊ ဘတ်စ်ကား၊ ကားပါကင်ခ ပေးလို့ရတယ်။ ၂ မှတ်တိုင်လောက် ကျော်လာတော့မှ ရထားမှားစီးနေမှန်းသိတော့ ရထားကနေ ပြန်ခုန်ထွက်ပြီး မြို့ထဲသွားတဲ့ရထားကိုပြန်စီး။ နယူးယောက်မှာ subway က ဘယ်စီးစီး ၂.၇၅ အဝင်ပဲ ဖြတ်ရတယ် metro card က ၁ ကျပ်ကျတယ်။ ဒီစီမက်ထရိုကတော့ စီးတဲ့ဘူတာအလိုက် ကျသင့်ငွေ ပေးရတယ် ကဒ်ကိုလည်း အဝင်၊ အထွက် ဖြတ်ရတယ်။ ဒီစီမှာနေတုန်းက silver spring ဘူတာကနေ မြို့ထဲက အသွားတကြောင်း ၅ ကျပ်လောက်ကျတယ်။ ဘူတာရုံက ကားပါးကင်မှာ ပါကင်ခက တနေ့ ၅ ကျပ် ပိတ်ရက်တွေတော့ ဖရီး။

ဒီစီမှာတုန်းက ဆီဖိုး၊ ကားအာမခံဖိုး၊ ကားပြုပြင်ခ မပါသေးဘဲ ရထားခ၊ ကားခ တလ ၃၅၀ လောက်ကုန်တော့ နယူးယောက်ရောက်တော့ metro unlimited card က ၁၁၃ ကျပ်ပဲကျတော့ သက်သာလိုက်တာဟဆိုပြီး ဝမ်းတွေသာ။ ဒီစီက နယူးယောက်လို လူမရှုပ်ဘူး အေးအေးဆေးဆေး သန့်သန့်ရှင်းရှင်း လူတွေကလည်း ရုံးဝတ်စုံတွေနဲ့ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်။ Capitol South ဘူတာမှဆင်းပြီး ကယ်ပီတယ်ဆီ ၅ မိနစ်လောက် လမ်းလျှောက် မကြီးက ဗိုက်ဆာလာလို့ ကယ်ပီတယ်ဘေးနားက ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီး ယိုးဒယားထမင်းကြော်စား။ ကယ်ပီတယ်ရှေ့ ဓာတ်ပုံရိုက် ကယ်ပီတယ်ထဲဝင်ဖို့ တန်းစီ မနေ့ညက ဝယ်လာတဲ့ ရေဘူးတွေ၊ ယိုးဒယားဆိုင်က ဝယ်လာတဲ့ ထမင်းကြော်၊ ထွက်ခါနီး ဟိုတယ်လော်ဘီကနေ ယူလာတဲ့ ပန်းသီး၊ ဖောက်ထားတဲ့ ဘီစကစ်တွေ လွှင့်ပစ်၊ ဖုန်း၊ ကွန်ပျူတာ၊ အိုင်ပတ်၊ ကင်မရာ၊ ခါးပတ်၊ ပိုက်ဆံအိတ်ကို ဗန်းထဲထည့် စကန်ဖတ်စစ် လူကလည်း စကန်ကိုဖြတ် လုံခြုံရေးတင်းကျပ်တယ် လေဆိပ်မှာလိုစစ်တယ်။ မကြီးကျောပိုးအိတ်က တီတီမြည်နေလို့ တခုချင်းဖြေစစ်။ ဝန်ထမ်းတွေကို လက်မှတ်ပြပြီးမေးတော့ အောက်ထပ်က visitor center မှာ reservation လိုင်းမှာ တန်းသွားစီပါတဲ့။ ရာမားက ဘော်စတွန်ကနေ မေရီလန်းကို ပြောင်းလာတော့ ဆူနမ်က လာလည်ပါလားလို့ ဖိတ်ခေါ်တာနဲ့ ခွင့် ၃ ရက် ယူရုံနဲ့ ခရစ်စမတ်၊ နယူးရီးယားပိတ်ရက်တွေနဲ့ ခွင့် ၁၀ ရတာမို့ဒီစီကို ပထမဆုံးအကြိမ် ရောက်ဖူးတာ ၂၀၁၂ ဒီဇင်ဘာ။ ခရစ်စမတ်အကြိုနေ့ ဆူနမ်၊ ရာမားတို့နဲ့ ဒီစီကို သွားလည်ပြီး နှင်းကျတဲ့နေ့၊ ဆူနမ်တို့နဲ့ သွားရမဲ့နေ့လောက်ပဲနေပြီး ဒီစီကို ၄ ရက်လောက် သွားလည်ဖြစ်တယ်။ ရာမားက ရုံးမသွားခင် ဘူတာရုံလိုက်ပို့ ဒီစီမှာတနေကုန်လည်ပတ် ညနေစောင်းမှအိမ်ပြန်။ အဲဒီတုန်းက ကယ်ပီတယ်ကို သွားလည်လို့ရမှန်းတောင် မသိဘူး ကယ်ပီတယ်ရှေ့မှာ ဓာတ်ပုံရိုက်နေတုန်း လူတွေတန်းစီနေတာနဲ့ ဝင်တန်းစီတာ။

ဆက်ပါဦးမယ် ...
စန်းထွန်း
ဧပြီ ၂၂၊ ၂၀၁၇။

မာတင်လူသာကင်း မန်မိုရီယမ်

တိုင်ဒယ်ဘေဇင်ကနေ မြင်ရတဲ့ မိုးနှုမတ်ကျောက်တိုင်

World War II Memorial

ဒုတိယကမ္ဘစစ် မန်မိုရီယမ်ကနေ မြင်ရတဲ့ မိုးနှုးမတ်ကျောက်တိုင်

အိမ်ဖြူတော်