ချယ်ရီပွှဲတော် နွှဲပျော်ပျော် - ၄

အွန်လိုင်းကနေ reservation မလုပ်ထားတော့ ၄၅ မိနစ်လောက် စောင့်ရတယ် စောင့်ရကျိုး တကယ်နပ်တယ်။ ၂၀၁၂ ဒီဇင်ဘာမှာ ရောက်ခဲ့တာဆိုတော့ ကယ်ပီတယ်ကို မရောက်တာ ၅ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ခု reservation ယူထားတယ် ၉  နာရီ ၂ ယောက်စာ ရောက်တဲ့အချိန်က ၉  နာရီခွဲ ၃ ယောက်။ ဒါပေမဲ့လည်း အဆင်ပြေတယ် သိပ်မစောင့်ရဘူး ၁၅ မိနစ်လောက်ပဲကြာတယ် လေ့လာရေးထွက်လာကြတဲ့ အလယ်တန်းကျောင်းသားတွေ အများကြီး။ ကယ်ပီတယ်အကြောင်း ၁၅ မိနစ် ဗွီဒီယိုကြည့်ရတယ် အာဏာကို တစ်ဦးတစ်ယောက်ဆီမှာ မထားဘဲ ပြည်သူတွေဆီမှာထားတဲ့အကြာင်း၊ ပြည်နယ်ရဲ့လူဦးရေအချိုးအစားအလိုက် ၂ နှစ်သက်တမ်းရှိတဲ့ House representatives ၊ တပြည်နယ် ၂ ဦး ၆ နှစ်သက်တမ်းရှိတဲ့ Senators ၊ ဆီးနိတ်နဲ့ဟောက်စ်ပါဝင်တဲ့ ကွန်ဂရက်၊ သမ္မတလင်ကွန်းက တနေ့နိုင်ငံ ပြည်လည်စည်းလုံးလိမ့်မယ်ဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ ပြည်တွင်းစစ် ဖြစ်နေတုန်းတောင် ကယ်ပီတယ် တည်ဆောက်မူကို မရပ်ခဲ့တဲ့အကြောင်းတွေနဲ့ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသား။ ဘယ်ကျောင်းက ဘယ် lane no ၊ ကိုယ်တို့လို အရပ်သားတွေက lane no.2 ။ တိုးဂိုက်က အသက် ၆၀ ကျော် ဂတုံးဆံပင်နဲ့ ချောချောအန်တီကြီး။ နားကြပ်ကလေးတွေ တပ်ထားတော့ တိုးဂိုက်က အသံကုန်ဟစ်စရာမလိုဘဲ သူဘယ်နားရောက်နေနေ သူပြောနေတာတွေ ကြားရတယ်။ ဒီနေ့က ကွန်ဂရက်မှာ အရမ်းအလုပ်ရှုပ်တဲ့နေ့မို့ လူအရမ်းများတဲ့အကြောင်း၊ သူ့နားမှာနေဖို့၊ လှေကားထစ် ၃၅ ထစ်လောက်ကို တက်ရမှာမို့ သတိထားတက်ဖို့၊ အိမ်သာသွားချင်ရင် ပြောသွားဖို့ မှာကြားပါတယ်။

ပထမဆုံးသွားရောက်တဲ့ နေရာကတော့ ကယ်ပီတယ်ကို ထောက်ထားတဲ့ ထောက်တိုင်တွေရှိတဲ့နေရာပါ။ အုတ်မြစ်ချတဲ့နေရာ၊ ပထမဆုံးပြည်နယ် ၁၃ ခု၊ ဒီလိုကြီးမားလေးလံတဲ့ သဲကျောက်တိုင်တွေကို ဗာဂျီးနီးယားကနေ လူမည်းတွေနဲ့ လုပ်အားနဲ့သယ်ယူခဲ့တယ်။ လွတ်လပ်ရေးရုပ်ထုအတွက် ကျွှန်တွေရဲ့လုပ်အားကို သုံးခဲ့တယ်ဆိုတာ ဝမ်းနည်းကြေကွဲဖွယ် လက်မခံနိုင်စရာပဲတဲ့။ ဒုတိယ သွားရောက်တဲ့နေရာကတော့ ကယ်ပီတယ်အမိုးဝိုင်းအောက်မှာရှိတဲ့  ဆီးနိတ်နဲ့ဟောက်စ်ကြားက rotunda ပါ။ ပန်းချီပန်းပုလက်ရာတွေနဲ့ အင်မတန်လှတဲ့နေရာတခု ပြည်နယ်တိုင်းအတွက် ထင်ရှားတဲ့ ကိုယ်စားပြုပန်းပုရုပ်တွေရှိပြီး အမေရိကန်သမိုင်းကို ဖော်ကျူးထားတဲ့ ပန်းချီကားတွေ ရှိပါတယ်။ ပန်းပုဆရာက အီတလီကဆိုတော့ ရောမအနုပညာလက်ရာတွေကို တွေ့ရမှာပါ။ ပန်းပုဆရာ ၂ ယောက် ထုလုပ်ခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးပန်းပုဆရာက အသက် ၆၅ နှစ် အမြင့်ကြီးကနေ ပြုတ်ကျလို့ နံရံကိုလက်နဲ့ခိုနေရတာ ၁၅ မိနစ်ကျော်လောက်ကြာတယ်တဲ့။ ပတ်ပတ်လည်ပန်းချီရုပ်ထုတွေ ပြီးသွားတော့ ၃၃ လက်မ ပိုနေတာကို ပန်းပုပညာရှင်က စပိန်တော်လှန်ရေးသမိုင်းကြောင်း ထွင်းထုဖို့ကို ကွန်ဂရက်ကိုတင်တာ ၁၆ နှစ်ကျော်မှ အတည်ပြုတယ်ဆိုပဲ။ သမ္မတဟောင်း၊ စစ်တပ်ရာထူးမြှင့်တဲ့သူတွေရဲ့ ဈာပနကို ဒီနေရာမှာ ကျင်းပဖို့တောင်းဆိုနိုင်ပါတယ် ခုထိ ၄၆ ယောက်ရှိပြီတဲ့။ သတင်းသမားတွေ၊ ကင်မရာသမားတွေ စောင့်နေတာတွေ့တယ်။ သမ္မတဝင်ပြိုင်ဖူးတဲ့ မျက်စိဆရာဝန် ကန်တက်ကီဆီးနိတ်တာ Rand Paul ရဲ့ရုံးကိုတွေ့ခဲ့တယ်။


ဆီးနိတ်၊ ဟောက်စ်အမတ်တွေ ဖြတ်သန်းသွားလာတတ်တဲ့နေရာမို့ လမ်းမပိတ်စေဖို့ တိုးဂိုက်က သတိပေးပါတယ်။ ကယ်ပီတယ်ကို လာရောက်လည်ပတ်သူ တနေ့၆၀၀ ကျော်ရှိပါသတဲ့။ တိုးဂိုက်ကို နားကြပ်ပြန်အပ်တော့ ဒီနေ့ဗာမွန်ပြည်နယ်က အမတ်ကို တွေ့ချင်ရင် သူ့မှာကဒ်ရှိတော့ reserve လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်တဲ့။ လူ ၂၊ ၃ ယောက်ကို ရုံးဝတ်စုံအပြည့် ဝတ်ထားတဲ့ တိုးဂိုက်ကောင်လေးတွေ ရှင်းပြနေတာ တွေ့ရတော့ ကိုယ်တွေလို public tour တင်မက private tour လည်း ရှိတယ်ထင်ပါရဲ့။ လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ဆိုင်ဝင်ပြီး ရေခဲသေတ္တာမှာ ကပ်လို့ရတဲ့ ကယ်ပီတယ်ပုံလေးတွေ ဝယ်တယ် ဈေးကမသေး။ အိမ်သာဝင် ဗိုက်ဆာလာလို့ food court မှာ ဝင်စား taco နဲ့ ဘာဘီကျူးကြက်ကင်၊ ကော်ဖီသောက်ကြတယ်။ အာရှအစားအစားတော့ရှိတယ် စားလို့ကောင်းမဲ့ပုံ မဟုတ်ဘူး။ ကယ်ပီတယ်ကို လာလည်တဲ့အထဲမှာ အာရှနည်းတယ် အစားအသောက်တွေက ဈေးလည်းမဆိုးသလို အရသာလည်း မဆိုးလှဘူး food court မှာလည်း လူအပြည့်။ ၇ ၊ ၈ နှစ်အရွှယ် ကလေး ၃ ယောက်ကို ဆရာမ ၁ ယောက် ထမင်းစားကြတဲ့ အဖွဲ့ ၃ ဖွဲ့တွေ့ခဲ့တယ်။ လေ့လာရေးခရီးထွက်ကြတဲ့ အလယ်တန်းကျောင်းသားတွေ အများကြီး ဆင်တူအင်္ကီျလေးတွေ ဝတ်ထားကြတယ်။ အင်္ကီျမှာ ဘယ်နေ့ဘယ်ရက် ဘယ်နေရာတွေ သွားလည်မယ်ဆိုတာ ရေးထားတယ် ကောင်းလိုက်တဲ့အကြံညဏ်။ ကွန်ဂရက်စာကြည့်တိုက် မြေအောက်ထဲကနေ သွားလို့ရတယ်။

ကောင်တာမှာ အညွှန်းစာရွှက်တောင်းတော့ must see နေရာတွေရဲ့ ဘယ်လိုလည်ပတ်သင့်ကြောင်း ရှင်းပြတယ်။ စာကြည့်တဲ့သူတွေကို မြင်ရတဲ့ observation room ကိုတက်ဖို့ တန်းစီပြီး ၅ မိနစ်လောက်စောင့်ရတယ်။ မဟော်ဂနီရောင် တောက်နေတဲ့ စာကြည့်ခုံတွေနဲ့ ခမ်းနားထည်ဝါလှတဲ့ စာကြည့်ခန်းကို မြင်ရတယ်။ ဖလပ်ရှ်မပါဘဲ ရိုက်ရတယ် စာကြည့်နေတဲ့သူတွေ အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့။ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အကြီးဆုံးစာကြည့်တိုက်ဖြစ်ပြီး ဘာသာပေါင်း ၄၅၀ ကျော်နဲ့ စာအုပ်စာတမ်းတွေ သန်းချီရှိတဲ့ သုတေသနစာကြည့်တိုက် ဗိသုကာလက်ရာတွေကလည်း ခမ်းနားတယ်။ ပြခန်းတွေ ရှိပေမဲ့ အကုန်အစင် လိုက်ကြည့်ဖို့ဆိုတာ အနည်းဆုံး ၃ နာရီလောက် အချိန်ပေးရမှာမို့ မကြည့်တော့ဘူး။ လမ်းကူးပြီး ကယ်ပီတယ်ရှေ့မှာ ဓာတ်ပုံသွားရိုက်ကြတယ်။ ကျောပိုးအိတ်တွေ ပစ်ချပြီး ဓာတ်ပုံအရိုက်ကောင်းနေလိုက်ကြတာ လုံခြုံရေးအစောင့်က မင်းတို့အိတ်တွေလားလို့ လာမေးတယ်၊ ကင်းလှည့်နေတဲ့ အယ်လ်ဇေးရှင်းခွေးတွေက လာအနံ့ခံတယ်။ ကယ်ပီတယ်ဘေးက ချယ်ရီပင်နားမှာ ဓာတ်ပုံရိုက်နေတုန်း အမေရိကန်မလေးက ၃ ယောက်ဓာတ်ပုံရိုက်ပေးရမလားလို့ မေးလာတယ်။ မခိုင်က အတော်ဝမ်းသာသွားတယ် သူက ၃ ယောက်ပုံ ရိုက်ချင်နေတာ ရိုက်ခိုင်းဖို့ကလည်း ကိုယ်တွေလို  ဓာတ်ပုံအသည်းအသန် ရိုက်နေကြတဲ့သူတွေချည်းဆိုတော့လေ။ Capitol South ဘူတာမှာလည်း စက်လှေကားက အမြင့်ကြီး Metro Center ကနေ အနီရောင်လိုင်း Shady Grove ကိုသွားမဲ့ ရထားစီး။


ရာမားက အနီရောင်လိုင်းအဆုံး Shady Grove နားမှာနေပြီး ကိုယ်က အနီရောင်လိုင်းအစ Glemont မှာနေခဲ့တာ။ အနီရောင်လိုင်း အစအဆုံးဆို ၁ နာရီခွဲလောက် ၂ နာရီလောက်ကြာမယ် ကားနဲ့ဆို မိနစ် ၂၀ လောက်ပဲ မောင်းရတယ်။ ရထား ၁၄ ဘူတာလေးကို မိနစ် ၄၀ ကြာတယ် လမ်းမှာ ၁၀ မိနစ်လောက် ရပ်လိုက်သေးတယ်။ ကားထွက်မှာက ၂ နာရီ ၄၀ ခု ၂ နာရီခွဲနေပြီဆိုတော့ စိတ်ပူနေပြီ ပြေးထွက်ဖို့ကို ရယ်ဒီပြင်ဆင်။ Bethesda ဘူတာက စက်လှေကားက အမြင့်ကြီး ဒက်ဒက်မြည်နေတော့ ရင်တောင်တုန်တယ် ပြိုကျရင်တော့ ဒုက္ခပဲ။ ကိုယ့်ဖုန်းဘက်ထရီက ဒေါင်းနေပြီမို့ မကြီးကို ဂူဂယ်မတ်နဲ့ရှာခိုင်း ကားဂိတ်က ကားပါကင်နားမှာဆိုတော့ တွေ့တဲ့ကားပါကင်ကိုပြေး လူ ၂ ယောက်ကိုမေးတော့ မသိဘူးတဲ့။ ဂူဂယ်မတ်အတိုင်းလိုက် လမ်းဆုံရောက်တော့ သတင်းစာပုံးနားမှာ သတင်းစာယူနေတဲ့ local လို့ထင်ရတဲ့သူကို မေးကြည့်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် လမ်းတဖက်ခြမ်း ဟိုင်းဝေးလမ်းမကြီးဘေးနားက Do not enter ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်အနီရောင်ကို မြင်တယ်မလား။ အဲဒီလမ်းကြားလေးထဲမှာ ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်ရှိတယ် Enjoy your trip လို့ပြောတာကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့ပြော မီးနီနေပေမဲ့ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ကိုယ့်ကို မတိုက်ရဲဘူးဆိုတာ သိနေလို့ ရေးကြီးသုတ်ပျာ ကားလမ်းကူး။ အရေးထဲ နေကာမျက်မှန်က လမ်းမပေါ်ပြုတ်ကျ ပြန်ကောက် လမ်းမဆီပြေး နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၂ နာရီ ၃၅ မိနစ် ၄၀ ဆို ကားထွက်မှာ လမ်းလျှောက်နေလို့ကတော့ မှီမှာမဟုတ် ပြေးမှပါပဲ ကိုယ်ဘတ်စ်ကားမှီခဲ့ရင် နည်းနည်းစောင့်ခိုင်းလို့ရမယ်ဆိုပြီး အသားကုန်ပြေး Do not enter ဆိုင်းဘုတ်ကိုတွေ့တော့ ညာဖက်ချိုး ဘတ်စ်ကားကို မြင်တော့မှ ဟင်းချနိုင်တော့တယ်။

ကားဘေးနားမှာ ရပ်နေတဲ့ လူ ၂ ယောက်ကို အိမ်သာဘယ်မှလဲလို့မေးတော့ ကားကိုညွှန်ပြတယ် ချက်ကင်အရင်ဝင်ပါတဲ့။ ပရင့်ထုတ်လာတဲ့ စာရွက်မှာ လူ ၂ ယောက် နာမည်ပဲတွေ့လို့ နာမည်ပြောရင် ရှာပေးနိုင်ပါတယ်တဲ့။ နောက်တစ်ယောက်နာမည်က စာရွှက်နောက်မှာ ချက်ကင်ဝင်ပြီးလို့ လမ်းထိပ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ မကြီးနဲ့မခိုင်ကို လမ်းထိပ်မှာတွေ့တယ်။ ဝေတဲ့ရေသန့်ဘူးယူ ထိုင်ခုံကြည့်တော့ လူအပြည့်နီးပါး အတူတူထိုင်ဖို့ မဖြစ်နိုင် မကြီးက ကားမူးတတ်တော့ ရှေ့နားထိုင်ခုံတွေမှာ ဝင်ထိုင်။ ကိုယ်တို့ထိုင်ပြီးတာနဲ့ ကားထွက်တော့တာပဲ လက်မတင်ကလေးပဲ ဒီကားမမှီရင် နောက် ၁ နာရီမှာ နောက်တစီးရှိပေမဲ့ ထိုင်ခုံရပါ့မလား။ မောမောနဲ့အိပ်လိုက်တာ အိပ်သာရပ်ပေးတော့မှပဲ နိုးတော့တယ်။ ကိုယ့်ဘေးက အဖြူကောင်က တချိန်လုံး ဖုန်းပြောနေတာ ဒေါ်နယ်ထရန့်အကြောင်း တကမ္ဘာလုံးအကြောင်းကို ကုန်ရောတဲ့ မခိုင်ပြောတာ။ ၁၀ မိနစ် နားပြီး ကားပြန်ထွက်တော့ တလမ်းလုံး အိပ်ငိုက်လာလိုက်တာ နယူးယောက်စကိုင်းလိုင်း မြင်ရတဲ့ ဟော်လန်တန်နယ်ထဲ ဝင်ခါနီးမှ နိုးတော့တယ်။ အဲဒီ ဝီဟောကန်ကနေ မြင်ရတဲ့ မက်ဟန်တန်စကိုင်းလိုင်းက ကိုယ်မြင်ဖူးသမျှထဲမှာ အလှဆုံးပဲ။ တရားစခန်းဝင်တုန်းက သိတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ကလည်း ပြောဖူးတယ် ဝီဟောကန်ကနေ  မက်ဟန်တန်စကိုင်းလိုင်းကို မြင်ရတာ အင်မတန်လှတယ်တဲ့။ အင်း သူပြောတာ အမှန်ပဲ ဝီဟောကန်ကို သွားဖြစ်အောင် သွားလိုက်ဦးမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

tunnel from Capitol Visitor Center to Library of Congress

အိုဘာမားကျန်းမာရေး ဥပဒေကို ပြင်ဆင်ဖို့ကို ကွန်ဂရက်မှာ မဲခွဲဆုံးဖြတ်တာ ရှုံးနိမ့်သွားတယ်တဲ့။ မနက်က ကွန်ဂရက်မှာ မဲခွဲမဆုံးဖြတ်ခင် သတင်းသမားတွေ အဲဒါကို စောင့်နေတာနေမှာ။  ည ၇ နာရီခွဲ နယူးယောက် ပန်စတေရှင်းကိုရောက် ၃၃ လမ်းကနေ path ရထားစီးပြီး အိမ်ပြန် ညစာစားပြီးတာနဲ့ တချိုးတည်းအိပ်။ ကိုယ့်ကင်မရာက Canon EOS 7D မကြီးကင်မရာက Canon EOS 70D မခိုင်ကင်မရာက Nikon ။ ကိုယ့်ကင်မရာက ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ကင်မရာ ကိုယ်က အော်တိုနဲ့ပဲ ရိုက်တတ်တယ် photography အကြောင်း စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး နားလည်သလိုရှိပေမဲ့ practice မလုပ်ဖြစ်ဘူး။ ကိုယ့်ကင်မရာကိုကြည့်ပြီး ပရော်ဖက်ရှင်နယ်လားလို့ ကိုယ့်ကိုမေးကြရင် ဝိုင်းက သူ့ကင်မရာကသာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ် သူက ပရော်ဖက်ရှင်နယ်မဟုတ်ဘူးလို့ ဖြေလေ့ရှိတယ်။ မကြီးကင်မရာက ပေါ့ပေါ့လေးဆိုတော့ သယ်ရလွယ်တယ် ဒါပေမဲ့ lens သေးတော့ ပုံထွက်ကွာတယ်။ မခိုင်ရဲ့ နီကွန်လည်း မဆိုးဘူး ပုံတမျိုးလေးထွက်တယ်။ ကင်မရာ ၃ ခုထဲက လှမယ်ထင်တဲ့ဓာတ်ပုံတွေ ရွှေးပြီးတင်လိုက်ပါတယ်။ ဘလော့ဂါအများစုက လူပုံထက် ရှုခင်းပုံကို တင်လေ့ရှိတယ်။ ကိုယ်ကတော့ ပြောင်းပြန် ရှုခင်းပုံထက် လူပုံများနေလေရဲ့။ အပြေးအလွှား သည်းထိတ်ရင်ဖိုလေးတွေနဲ့ သိပ်ကိုလှပတဲ့ ဝါရှင်တန်ဒီစီ ချယ်ရီပွဲတော်။

စန်းထွန်း
ဧပြီ ၂၈၊ ၂၀၁၇။

Library of Congress

No comments: