ရပ်ကွက်ထဲမှာတော့ဗျာ - ၇

National Day Parade 2008 Firework

Saranghae  ဆာရာငဲ  အိုနီး  :P - NDP 2008

မြန်မာပြည်မှာတုန်းကတော့  သူများနိုင်ငံတွေဆီမှာ Countdown တွေလုပ်၊ မီးရူးမီးပန်းတွေ ပေါက်ကွဲတာကို စလောင်းကနေ ထိုင်ရူစား။ ChannelNewsAsia က သတင်းထောက်တွေ သူတို့ဘာသာစကား အသီးသီးနဲ့ နှစ်သစ်နှုတ်ခွန်းဆက်ကြတာကို နားထောင်။  နှစ်သစ်ကူးချိန်ဆို သူငယ်ချင်းတွေဆီ ဖုန်းဆက်၊ လမ်းထဲက ဘဲသားကာလသားချက်လို့ လာဝေတာတွေ၊ အကြင်နာတို့အိမ်က ချက်တဲ့ မုန့်ဟင်းခါး၊ ဟော့ပေါ့တို့ကို တီးရင်းပေါ့။ ဟော ၂၀၀၈ စလုံးလည်း ရောက်ရော  ကျောင်းမှာ ပရောဂျက်တွေ ပိနေတာနဲ့ ဘယ်လို နယူးရီးယား၊ ခရစ်စမတ်လိုက်မှန်းတောင် မသိလိုက်ပါဘူး။

၂၀၀၉ ကျတော့ New Year Eve နေ့တဝက် ရုံးတက်ပြီးလို့ လျှော့ပင်းလိုက်တာ ည ၈နာရီမှ အိမ်ကို ပြန်ရောက်တယ်။  ဗြုန်းစားကြီး  West Coast Beach မှာ သွား Countdown ကြတယ်။ Tent တွေ ဘာတွေလည်း မစီစဉ်နိုင်ပါဘူး၊ တာလပတ်ကြီး ယူ၊ ဘာဘီတွေလည်း မQနိုင်ပါဘူး။ KFC က ကြက်ကြော်တွေ ဝယ်၊ NTUC က ဘီယာ၊ ကုတ်တေးလို ဘီယာနဲ့ အချိုရည် စပ်ထားတဲ့ ဟာတွေ ဝယ်ပြီး ချီတက်သွားတာ။ တို့ညီအမရယ်၊ မခိုင်ရယ်၊ မခိုင်မောင်ဝမ်းကွဲ စန်းထွန်းနဲ့ ဟိုင်းကြီးကျောင်းမှာ အတူတက်ခဲ့တဲ့ ဖိုးခွားရယ်။ ဟိုင်းကြီးသားအုပ်စုပေါ့။

စန်းထွန်း ၊ ဖိုးခွား ၊ မခိုင်

ပြောစမှတ်တွင်တဲ့ ညီအမ မကြီး ၊ စန်းထွန်း

ဟတ်ပီးနယူးရီးယား အော်ပြီးတာနဲ့ စကားတွေ ပြောရင်း ညီအမနှစ်ယောက် tent လဲ မရှိဘဲ ပုဝါလေးတွေ ခြံုပြီး ကွေးကြတော့တာပဲ။ တနေကုန် လျှော့ပင်းထားကြတော့ ခြေထောက်တွေ တောင့်နေပြီကိုး။ ဘေးနားမှာ ရွှေမြန်မာ တအုပ်က tent ထိုးကာ ဂီတာတီး သီချင်းဆိုကြတာ  ချော့သိပ်နေသလို။ မနက်၅နာရီထိုးလို့ မခိုင်နှိုးမှ နှိုးကြတော့တယ်။ မခိုင်က ဒီညီအမ ငါ့မနှိုးရင် ဘယ်အချိန်ထိများ အိပ်မလဲလို့ မနှိုးဘဲ ထားချင်လိုက်တာတဲ့။ ဖိုးခွားကတော့ မိန်းကလေး၃ယောက် အိပ်နေတာကို စောင့်ရလို့ ဘီယာတောင် မမူးလိုက်ရ။ ရှူးရှူးတောင် တို့ညီအမနှစ်ယောက် အိပ်နေတာကို မခိုင်နဲ့ အိပ်ဖန်စောင့် ဂျူတီချိန်းပြီးမှ သွားရတာဆိုပဲ။ အဲဒီနှစ် နယူးရီးယားကြိုတာလေးကိုတော့  မှတ်မှတ်ရရ လွမ်းမိပါတယ်။

၂၀၁၀ နှစ်သစ်ကိုတော့ MarinaBay မှာ သွား Countdown တယ်။ လူအင်အား တောင့်တောင့်နဲ့ပေါ့။ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ နယ်မှာ ရွှီဒိုင်းတွေ၊ မီးရူးမီးပန်းတွေ ဖောက်ကာ ပျော်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ မြို့ရောက်တော့ ဗျောက်အိုး၊ မီးရူးမီးပန်းဖောက်ရင် ထောင်၃နှစ်ဆိုတော့။ စလုံးရောက်မှ ဒီလိုမျိုး မီးရူးမီးပန်းတွေ ဖောက်တာ မြင်ဖူးတာဆိုတော့ ပျော်လိုက်တာ။ National Day Parade မှာ ဆိုရင်လည်း  မီးရူးမီးပန်းတွေ ဖောက်တာ တအားလှပါတယ်။ အပြန်ကျတော့ လူအုပ်ထဲ တရွေ့ရွေ့ စီးမျောရင်း။

အန်တီ ခင်စန်းမြင့်၊ မကြီး၊ ပြုံးမြတ်၊ စန်းထွန်း၊ ချောတဲ့ အန်တီ (နာမည်ရင်း မမှတ်မိပါ)

၂၀၁၁ နယူးရီးယားကတော့ သူငယ်ချင်းတွေလည်း မရှိ ပရိတ်တရား နားယူရင်း ကြိုဆိုခဲ့ပါတယ်။ နှစ်သစ်ကို ပရိတ်တရားနာရင်း ကြိုတယ်ဆိုတော့ စန်းထွန်းတယောက် ဘာသာတရားကိုင်းရှိင်းလိုက်တာလို့ ထင်တော်မမူလိုက်ပါနဲ့နော်။ အပြင်မှာ လေတိုက်နေတာက တော်နေဒိုအလား။ မာလာ၊ နာဂစ်မုန်တိုင်း ကြုံဖူးတဲ့ စန်းထွန်းတယောက် လေတွေ တအားတိုက်နေရင်ပဲ အမြီးတုန်အောင် ကြောက်တာပါ။ ကြောက်ကြောက်နဲ့ ပရိတ်တရား ဖိနားထောင်နေတာဗျား။ ဒီရောက်မှ စိတ်တွေဖိစီးလို့ အိပ်မပျော်ရင် တောင်တန်းသာသနာပြုဆရာတော်ရဲ့ ပရိတ်တရား၊ မင်းကွန်းဆရာတော်ရဲ့ ဓမ္မစကြားတရားတွေကို ဖုန်းထဲထည့်ထားက နာလေ့ရှိပါတယ်။ အိပ်ပျော်သွားရင်တော့ နတ်တွေ ဆက်နာပေါ့။ အပူတွေကို တရားရေအေးနဲ့ ငြိမ်းရတာလား။

ဆူနမ်၊ရာမားတို့နဲ့ ချက်တော့လည်း သူတို့လည်း ဘယ်မှ မသွားပါဘူးတဲ့။ ညည်းတို့က ဘော့စတွန်မြို့တော်ကြီးမှာနေပြီး ဘယ်မှ သွားCountdownဘူးလား ဟ ဆိုတော့။ စန်းစန်း ဒီမှာ ကားမောင်းရတာ အရမ်းကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်။ တနေ့က ရာမား ရုံးကအပြန် မီးပွိုင့်မှာ ကားကွေ့လို့ မရလို့တဲ့။ ဟိုင်းဝေးလမ်းမမှာဆိုတော့ ကားတွေဆို ပွမ်လိုက်ကြတာတဲ့။ မန်နေဂျာကတောင် ကားမောင်လိုင်းစင်ရှိရဲ့လားလို့ လာမေးယူရတယ်။ မီးပွိုင့်မှာ ဘယ်လိုကွေ့ရမှန်း မသိလို့။ တခါကလည်း ဆူနမ် အင်တာဗျူးသွားတာ ၁နာရီခွဲတိတိ နောက်ကျလို့ ဖျက်လိုက်ရတယ်။ အင်တာဗျူးမတိုင်ခင် စောစောသွားရမှာ ညည်းက ဘာလို့ နောက်ကျရတာလဲအေ့ဆိုတော့ ရထားက မိနစ်၂၀ နောက်ကျ၊ ရထားတွေ ပြောင်း၊ ရုံးခန်းရှာတာလည်း လည်နေလို့ အိမ်ပြန်ရောက်တာ ကံကောင်းဆိုပဲ။ နယူးရီးယားကို ဒီလို ကြိုဆိုတာဆိုပြီး ဘီယာနဲ့ ဝိုင်ကို မြှောက်ပြတယ်။ စန်းစန်း အတူတူ သောက်ရအောင်တဲ့။ ဘီယာတော့ ရှိဘူးအေ။ ဘီယာနဲ့ တူတဲ့ Green Tea ရှိတယ် ဆိုပြီး Cheers လိုက်ကြသေးတယ်။

သောက်ကြဦးမလား Green Tea ဘီယာ :P

မိုင်းနဲ့ တွေ့သေးလားဆိုတော့ အွန်လိုင်းတောင် မတက်နိုင်အောင် သူ့ဘဲဘဲနဲ့ ဘီးစီးနေတယ်တဲ့။  Friend Gathering ဆိုပြီး ဘော့စတွန်သွားရင်ဖြင့် Friend လည်း မGatheringရ ၊ ကားမောင်းရတာ အရမ်းကြောက်ဖို့ ကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ ဆူနမ်၊ရာမားက ဘယ်မှ လိုက်ပို့မှာ မဟုတ်။ အမယ်မင်း ကံသီပေလို့ ဘော့စတွန်သွားပြီး ဖလမ်းဖလမ်းထဖို့ ကြံစည်တာတွေ။

ဆူနမ်က အလုပ်က ကံပေါ်လည်း မူတည်လို့ ဆိုလာပါတယ်။ အလုပ်အမြန်ရအောင် ညည်းတို့ Genesha နတ်ကို ဆုတောင်းလေ။ ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်း၊ အမြဲရှိခိုးတဲ့ ရာမား အလုပ်အမြန်ရတာကြည့်ဆိုတော့ အဲဒါဆို မိုင်းရောတဲ့ ဆူနမ်က ပြန်ပက်တယ်။ မိုင်းက ဘာသာမဲ့။ အဲ..အဲ...သူကတော့ too smart လို့ အလုပ်ရတာ။ မိုင်းက Algorithms ကို B ရတာလွဲရင် ကျန်တာအားလုံး A ၊  A- ရတဲ့ A ကျောင်းသားပါ။ ကွန်ပျူတာနဲ့ ပတ်သက်ရင် သူမသိတာ မရှိတဲ့ မာစတာဘရိန်း။ စန်းထွန်း၊ ဆူနမ်၊ ရာမားတို့ကို မိုင်းပဲ သင်ပေးတာပါ။

ပဲအပဲပေးလွန်နေတဲ့ မိုင်း၊ စန်းထွန်း

အစာမကြေတဲ့ ကိစ္စလေးကို ဆူနမ်၊ ရာမားတို့နဲ့ ဆွေးနွေး တိုင်ပင်ပါတယ်။ MBA က နိုက်ဂျီးရီးယားသူ Monica က စန်းစန်းတို့ ကားမောင်းလေ့ကျင့်ရင် သူ့ကို ခေါ်ပါလို့ ဆိုလာတယ်။ တခါခေါ်တော့ သူမအားလို့ မလာနိုင်ဘူး။ ခုကျောင်းပိတ်ရက်မှာ Yanzi ကို သင်ခိုင်းတယ်။ တနေ့တော့ စန်းထွန်း ကားမောင်းလေ့ကျင့်တာ လိုက်ရင်း သူလည်း မောင်းကျင့်ပါတယ်။ သူက ခုမှ ကားမောင်းသင်နေတာကိုး။

စန်းထွန်း ကားမောင်းကျင့်တာ သူလိုက်ချင်ပေမဲ့ အားတဲ့အချိန်မှ ငေါက်ခနဲ ထမောင်းတတ်တော့ မဆုံဖြစ်ဘူးပေါ့။ ကားသော့ပေးပါလားလို့ တောင်းလာပါတယ်။ အိုး..ကေ.. အို..ကေ ဆိုကာ အသံလေးတုန်တုန်၊ မျက်နှာလေး အိုအို၊ မပေးချင်ပေးချင်နဲ့ ပေးလိုက်ရပါတယ်။ ကားသော့ ပြန်လာပေးတော့ စန်းစန်း နောက်အပတ် ကားမောင်းလိုင်စင် သွားဖြေရင် သူ့ကို ခေါ်ပါတဲ့။ ဘယ်နေ့ဖြေမလဲ appointment မလုပ်ရသေး၊ ဘော်ဒါ ကားမောင်းလိုင်စင်ရှိပြီးသား ပန်ဒါတွေ  အဖော်လိုက်ပေးချင်မှန်း မသိသေးလို့ မဆုံးဖြတ်ရသေးပါဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကို ခေါ်ပါတဲ့။ မနက် အစောကြီးထပြီး လိုက်ပေးတဲ့ ဘော်ဒါတွေက စန်းထွန်းမို့လို့ လိုက်ပေးတာလေ။ သူတို့ အစောကြီးထရတာကို ကိုယ်က အားနာနေတာ။ သူ့အတွက်ပါ လုပ်ပေးဆိုတော့ အားမနာနိုင်တော့ဘူး ရှင်းရှင်းပဲ နိုးလို့ ငြင်းလိုက်တော့တယ်။

ဘယ်နှယ့်တော် ကားလည်း ငှားရသေး၊ သူငယ်ချင်းပါ ငှားရဦးမယ်။ မုန့်သာ ဝေစားနိုင်တယ်၊ သူငယ်ချင်းတော့ ဝေမစားနိုင်ပါဘူးတော် :D ။ Yanzi နဲ့ သွားတိုင်ပင်တော့ ကားမငှားနဲ့ လွန်လွန်းတယ်လို့ ဆိုလာပါတယ်။ ဆူနမ်တို့ကို ပြောပြတော့ ကားတခုခုဖြစ်ရင် နင်ပဲ ပေးရမှာနော်။ သူက ရှယ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့လည်း ဘရိတ်အတွက် ၄၀၀ ထွက်သွားဖူးတယ်။ တခုခု တိုက်မိရင် ကားအာမခံက ဈေးအနည်းဆုံး အာမခံ။ ဘာမှ ကာဗာမဖြစ်ဘူး။ အေး မငှားနဲ့လို့ မပြောချင်ဘူး။ ပိုက်ဆံထွက်ချင်ရင် ငှား။ ဘယ်လို စကားလှလှ ငြင်းရမလဲဆိုတော့ ဘာမှ ရှင်းပြမနေနဲ့။ I am sorry. No လို့သာပြော။ No means No တဲ့။

Miss Nepal ရာမား၊ Miss Vietnam မိုင်း

သူတို့တောင် စီနီယာ Asmita နဲ့ ညီအမလို ဒီလောက်ခင်တာတောင် သူ့ကားကို သော့ပေးလို့ မတောင်းဘူး။ Monica ရဲ့ attitude ကို မကြိုက်ဘူး။ သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးတွေဆီမှာ ကားရှိပေမဲ့ တခါတလေဆိုရင် ငှားလို့ကောင်းပေမဲ့ အမြဲလေ့ကျင့်ဖို့ဆိုရင်တော့ ကားကို စုစပ်ပြီး ဝယ်ကြရတာပါပဲ။ အလကား ကားကို ကပ်မောင်းလေ့ကျင့်တဲ့အပြင် ကားပိုင်ရှင်တွေကိုပါ သူ့ကို အဖော်ပြုခိုင်း ကားမောင်းသင်ခိုင်းတာ လွန်လွန်းတယ်။ She is too smart. Says No လို့ ဆိုလာပါတယ်။

အာရိယန် တောင်းဆိုလို့ Wall Mart ကို လိုက်ပို့ပေး၊ ကားမောင်းလိုင်စင်ရှိတဲ့ အာရိယန် ရှိနေတုန်း ကားမောင်းလေ့ကျင့်ချင်တယ်ဆိုတော့ Tomorrow ၊ ဆီဖြည့်နေရင်း နီပါလီလို ပြောလို့ သူ့ရှေ့မှာ နီပါလီလို မပြောနဲ့ ဆိုပြီး အာရိယန် လူပါးဝတုန်းကတော့ ငြိမ်ကုပ်နေတဲ့ နှစ်ကောင်သား ခုတော့ တညီတညွှတ်တည်း နိုး..နိုး..နိုး..လို့ ဆိုလာတော့ ပြုံးမိသေးတယ်။ အဲဒီတုန်းက မိုင်းနဲ့စန်းထွန်း အာရိယန်ကို လူပါးဝတယ်ဆိုပြီး အမြင်ကတ်ခဲ့ကြသလို ခုလည်း မိုနီကာ လူပါးဝတယ်ဆိုပြီး ဆူနမ်နဲ့ ရာမား အမြင်ကတ်နေလေရဲ့။

ကားကောင်းပိုင်တဲ့သူတွေက တခုခုဖြစ်မှာစိုးလို့ မငှားပါဘူး။ ဆူနမ်တို့ နီပေါ၅ယောက်စပ် ကားဝယ်ထားတာဆိုတော့ ဂင်္ဂါဘာ်ဒါမို့လို့၊ ဆူဘ ဘော်ဒါမို့လို့၊ ရာဂျတ်ဘော်ဒါမို့လို့နဲ့ ဒီကားကို ငှားလိုက်ကြတာ ဖေဖေါ်ဝါရီ Entry မှာ ဒီကား မစီးဖူးတဲ့ ကျောင်းသားဆိုတာ ခပ်ရှားရှားရယ်။ အားလုံးကလည်း ပတ်သက်ရာ မကင်းရာမကင်းကြောင်း တတန်းတည်းသားတွေကိုး။

အိန္ဒိယ Navatritri ပွဲတော်တွင် သရဲနှစ်ကောင် မိုင်း၊ စန်းထွန်း ဂိုက်ပေးကြမ်းနေကြပုံ 

ကားကလည်း အပြင်ပန်းတာ စုတ်တာ၊ စက်ကတော့ အင်မတန်ကောင်းတယ်ဆိုပဲ (ဈေးသည်ကြီး ဆူနမ်လေသံနဲ့ ပြောလိုက်စမ်းမယ်)။ မိုင်းရဲ့ကားဆိုရင် ၂၀၀၀ ပေးရပြီး တလတခါလောက် စက်ပြင်ဆိုင်မှာ သွားအနားယူတတ်တယ်။ ဒီလို လက်မလည်အောင် ငှားနေရာက ဆူနမ်၊ရာမား၊ဂင်္ဂါ လိုင်စင်ရရော ကားကို ရောင်းတော့တာပါပဲ။ မရောင်းရင်လဲ အငှားလိုက်ရလွန်းလို့ ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက် ကြေတော့မှာကိုး။ စန်းထွန်း ယူမယ် သေချာတာလို့ ပိုက်ဆံစတိလေးပေးတာနဲ့ ကားကို လွှဲတော့တာပဲ။ ငါ့လက်ကလွှတ် ပြွတ်။

ဘယ်သူမှ ကိုယ့်အချိန်ကို သူများအတွက် မပေးချင်ပါဘူး။ သူငယ်ချင်းအရင်တွေတောင်  အားမှ အဆင်ပြေမှ လုပ်ပေးတာကိုး။ နေမကောင်းတဲ့နေ့ကလွဲရင် စန်းထွန်း ကားမောင်းမသင်ချင်ရင်တောင် ဆူနမ်က အတင်းသင်ပေးတာ။ သူတို့ကားကို ပိုက်ဆံတပြားမှ ပေးစရာမလိုဘဲ ဆီပဲဖြည့်။ ဆီပိုထည့်ရင်တောင် ရာဂျတ်အတွက် ထည့်ပေးတာလားလို့ ဆူနမ်က ဆူတာ။ ဆူနမ်၊ မိုင်း တယောက်တလှည့် စန်းထွန်းကို ကားမောင်းသင်ပေးကြတာပါ။ ဂင်္ဂါပါ အကောင်းမနေရ။ သူတို့ ကျောင်းကနေထွက်သွားတော့ တော်တော် မောင်းတတ်နေပြီ။

လိုင်စင်ဖြေမဲ့နေ့မတိုင်မှီ ၁နာရီလောက် ကားမောင်းလေ့ကျင့်ရင် Yanzi လိုက်ပေးပါတယ်။ သူများ ကားမောင်းနေတာ ဘေးကနေ အဖော်လိုက်ပေးရတာ အတော်ပျင်းစရာကောင်းတာ။ ကိုယ်ကသာ မောင်းကျင့်နေလို့ မသိတာ။ Yanzi ကိုလည်း အားနာလှပါတယ်။

စန်းထွန်းရဲ့စီးတော်မြင်း အဲလေ ဖွတ်ချက် ဖွက်ချက်ကား ၊ ဘေးတံခါးတွင် ဘယ်တုန်းက ဝင်အောင်းထားမှန်း မသိ ပိန်နေသည်၊ မိုးရွာရင် ဖွေးသန့်နေပြီး မိုးမရွာရင်တော့ နံသာရောင် ထွက်သည်၊ အတွင်းအားကောင်းသော ဆူနမ်ကြောင့် တံခါးလော့က ကားမောင်းသူဖက်က လော့ချ၍ မရ၊ ရေသုတ်တံက အရေးကြီးတဲ့ ကားမောင်းသူဘယ်ခြမ်းကို မသုတ်၊ ညာဖက်ကိုသာ သုတ်သည်။ သို့ပါ၍ မိုးရွာထဲ ကားမောင်းလျှင် ကားမှန်ကို တစ်ရှူးနှင့် သုတ်ကာ wiper တာဝန်ကို ကားမောင်းသူဘေး ထိုင်သူက တာဝန်ယူရသည်။ သြော် ကားဝယ်ပြီးတော့ ကြွားချင်တာ ငါ့ကား ငါ့ကား....

ကားငှားလိုက်ရင်လည်း သိတတ်တဲ့သူကတော့ ဆီဖြည့်ပေးပေမဲ့ မသိတတ်တဲ့သူ(အများစု)ကတော့ ဆီလုံးဝမကျန်အောင်ပါ မောင်းပစ်လိုက်တာမျိုးတွေ ကြုံရပါတယ်။ သူငယ်ချင်းလည်းမဟုတ် ကားကိုလည်း ယူသုံးချင်တဲ့အပြင် သူ့ကိုပါ သင်ပေး၊ ကားမောင်းလိုင်စင် သွားဖြေရင်လည်း သူ့ကိုပါခေါ်၊ ကိုယ့်အတွက် မနက်စောစောထလိုက်ပေးတဲ့ သူငယ်ချင်းကိုပါ သူ့ကိုစောင့်ခိုင်း။ ကားရော၊ လူပါစိုက်။ ဒီလို လူမျိုးတွေနဲ့ ကြုံတွေ့ရတော့ စိတ်ရှုပ်ရပါတယ်။ အားနာသင့်မှ နာပြီး နိုးသင့်ရင် ပြတ်ပြတ်သားသား နိုးတတ်ရပါမယ် ပိတ်သတ်ကြီး :P။

သြော် ကား..ကား..မရှိပြန်တော့လည်း ဒုက္ခ။ ရှိပြန်တော့လည်း ဒုက္ခ။ လိုင်စင်မြန်မြန် ရပါစေ ။ လိုင်စင်ရပြီးတဲ့နေ့ ကားကို ရောင်းပြီပဲ။ ဖုန်းတဂွမ်ဂွမ်ဆက်၊ တွေ့တိုင်းမေး၊ ကိုယ့်ဖြည့်ထားတဲ့ ဆီတွေသုံး၊ မအားရတဲ့ကြားထဲ ကားမောင်းသင်ခိုင်းနဲ့ နားပူလွန်းလို့ လိုင်စင်ရပြီးတာနဲ့ ကားရောင်းပြီး လမ်းပဲ လျှောက်တော့မယ်။ နားညည်းတော့ ခံနိုင်ဘူးအေ..ခြေထောက်ညောင်းပဲ ခံတော့မယ်။

(မိုင်း၊ရာမားတို့ ဓာတ်ပုံတွေ ပြန်တွေ့လို့ ပို့စ်နဲ့ မစပ်မဟပ်  တင်လိုက်ပါတယ်။ နောင် သူငယ်ချင်းချင်းတွေနဲ့အတူ ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ဆိုတာ ဘယ်ဆီဘယ်ဝယ်မှန်း မသိလို့ အမှတ်တရအဖြစ် ဒိုင်ယာရီမှာ သိမ်းလိုက်ပါတယ်။ သည်းခံကာ ကျော်ခွပြီး ဖတ်ကြပါကုန်။ နှစ်သစ်မှာ ပျော်စရာအစား စိတ်ညစ်စရာတွေ ဖတ်ရလို့ ညစ်သွားပါသလား။ တွေ့ပုချီ၊ ဘီရာနဲ ပါနော်။ ဘီရာနဲဆိုတာ မသိသူများ ဘီရာသောက်တာနဲနေရင် များများထပ်သောက်ပါဟု ဆိုလိုပါသည် :P)

အားလုံးပဲ နှစ်သစ်မှာ ကျန်းမာပျော်ရွှင်ကြပါစေ။
စန်းထွန်း
ဇန်နဝါရီ ၁၊ ၂၀၁၁။