၂၀၂၄ စက်တင်ဘာ ၃၀ ဘုန်းကြီးကျောင်းကားနဲ့ ချည်ပေါင်သွားခူးတယ်။ အိမ်မှာ ၁၀ ပေါင်ဝယ်ထားပြီးပြီမို့လို့ ပင်ပန်းမှာစိုးလို့ ၁၀ ပေါင်ပဲ ခူးခိုင်းလိုက်တာ တယောက်တည်း ပေါင် ၂၀ ခူးလာတယ်။ ဒေါ်ခင်ညွန့် လောဘကြီးတယ် သူများတွေ တအိတ်ပဲရသေးတယ် သူက ၃ အိတ်ရနေပြီတဲ့ ဘုန်းဘုန်းက သတင်းပို့တယ်။ သူများအတွက်တောင် ခူးပေးလိုက်သေးတယ်။ ချဥ်ပေါင်ခူးသွားတာလဲ ခရီးထွက်ရသလိုပဲ။ ထိုင်ခုံ၊ ဖိနပ် ၂ ရံ အခင်းထဲဆင်းဖို့တရံ၊ ကားပေါ်မှာဆင်းဖို့တရံ။ ဦးထုပ်အကြီးကြီး နေ့လည်စာ စားစရာအပြည့်အစုံတွေနဲ့ ပျော်စရာကြီး။ အဖေက ဆေးခန်းပြစရာရှိလို့ မလိုက်ဖြစ် မနက် ၅ နာရီ အမေ့ကို ဘုန်းကြီးကျောင်းလိုက်ပို့ အပြန်သွားကြို။ ချဥ်ပေါင်တွေ ရိသွားမှာစိုးလို့ ဖြန့်ခင်း၊ ရေဆေး၊ ဆားလေးနဲနဲထည့်ပြီးကြို၊ ဇစ်ဘလော့အိတ်ထဲထည့် ဖရီဇာထဲသိမ်း တနှစ်စာတော့ ဖူလုံသွားပြီ။ ကိုယ်က ချဥ်ပေါင်ကြော်သိပ်ကြိုက်။ ချဥ်ပေါင်ကြော်စားလွန်းလို့ သူငယ်ချင်းတွေက နင့်အိမ်မှာ ချဥ်ပေါင်ခင်းရှိလားလို့တောင် မေးယူရတယ်။ အပေါ်ထပ်ကဆရာက ချဥ်ပေါင်ကြော်စားပြီး တိုက်ခန်းဝယ်တယ်နဲ့ စသလိုနောက်သလိုနဲ့ I don't care။
စန်းထွန်း
စက်တင်ဘာ ၁၁၊ ၂၀၂၄။
No comments:
Post a Comment