ဘိုလီးဘီးယားသွား ‌တောလား - ၄

၂၀၁၉ နိုဝင်ဘာ ၈ သောကြာနေ့ မနက်ဖက် မနက်စာစားပြီး မနက် ၇ နာရီလောက်မှာ ဟိုတယ်ကနေ ထွက်ခွာတယ်။ ဓာတ်ပုံရိုက်လို့လှမဲ့နေရာကို ပတ်ရှာပေမဲ့ လွင်တီးခေါင် ဘာအပင်မှမရှိဘူး။ ညက ဝိုင်း အသက်ရှူလို့မဝ အိပ်မပျော် ကိုယ်ရော၊ ဗြိတိသျှမလေးတယောက်လည်း အိပ်မပျော်ဘူး။ အမြင့်ပေ တသောင်းကျော်မို့လို့ လေထဲအောက်ဆီဂျင်ဓာတ်နည်းတယ် နှလုံးခုန်နှုန်းမြန်တယ် လမ်းဖြေးဖြေးလျှောက်ရတယ်။ လာပါ့ဇ်လေဆိပ်မှာ အရေးပေါ်အောက်ဆီဂျင်ဘူးတွေ ရှိတယ်။ လာပါ့ဇ်ကို တိုက်ရိုက်လာရင် အောက်ဆီဂျင်ဘူး ချိတ်ရကိန်း။ တိုးရစ်အများစုက ပီရူးနိုင်ငံ လင်မာ၊ ကူစကို၊ ပူနို့မြို့တွေကနေ ဘိုလီးဘီးယားနိုင်ငံ လာပါ့ဇ်ကို လာကြတာများတယ်။ အမြင့်ပေ တဖြည်းဖြည်းမြင့်တက်သွားတော့ ခန္ဓာကိုယ်က အောက်ဆီဂျင်နည်းတာကို ကျင့်သွားရသွားတယ်။ ဒီနေ့တော့ ထိုင်ခုံနေရာပြောင်းထိုင်ကြတယ် ကိုယ်က ဒရိုင်ဘာဘေးမှာ။ ဝိုင်းတို့ညီအစ်မက အလယ်ခုံမှာ ဗြိတိသျှမလေးတွေက မသိတတ်ဘူး။ ထိုင်ခုံက‌‌နေ မထဘူး နောက်မှာထိုင်တဲ့ ဝိုင်းတို့က ထွက်ရခက်တယ်။ ‌ပြောတော့မှ ထပေးတယ် သူတို့ပစ္စည်းတွေနဲ့ ပွနေရောပဲ။ ပထမဆုံးသွားရောက်တဲ့ နေရာကတော့ ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းတွေရှိတဲ့ဂူ။ Quino အပင်လေးတွေ ပြထားတယ်။ Quino ဟာ ကျန်းမာရေးနဲ့ ညီညွတ်တယ်ဆိုပေမဲ့ ဘယ်လိုမှစားလို့မရဘူး။ ဟိုးတုန်းက ရုပ်အလောင်းနဲ့အတူ ရွှေတွေပါ မြှပ်နှံလေ့ရှိကြတယ်။ မသမာသူတွေက ရွှေတွေကို တူးယူသွားကြတယ်။ ဘယ်တုန်းက ဘာတွေဆိုတာတွေကို ဝန်ထမ်းက စပိန်လို ရှင်းပြတယ်။ စပိန်လိုပြောတတ်တဲ့ ဘယ်လဂျီယမ်နိုင်ငံသားက ဘာသာပြန်ပေးတယ်။ ဘယ်လဂျီယမ်နိုင်ငံသားက စပိန်စကားကို ပီရူးနိုင်ငံ လင်မာမြို့မှာ တလပဲသင်ခဲ့တာ။ ပြင်သစ်စကားတတ်တဲ့သူတွေ စပိန်စကားသင်တဲ့အခါ လွယ်ကူတယ်တဲ့။ ဝိုင်းက ပြင်သစ်စကားကို ကျွှမ်းကျွှမ်းကျင်ကျင် ပြောတတ်ပြီး ခုစပိန်စကားသင်နေတယ်။ အိမ်သာရှိတုန်း ဝင်ထားရတယ် ဘယ်တော့မှ အိမ်သာတွေ့မလဲ မသိဘူး။ ကွင်းပြောင်ပြောင် ဆားကွင်းကြီး ဘာလူနေအိမ်မှ မရှိဘူး။ ကားပေါ်က ဗြိတိသျှမလေးတယောက် အိမ်သာမှာ ရေဖွင့်ပြီး မပိတ်လို့ ဝိုင်းနဲ့ကိုယ် ဘယ်နှယ့်ဟာမလေးပါလို့ မျက်စပစ်ကြတယ်။ သူက မသိတတ်ပေမဲ့ ကိုယ်ကအလိုက်တသိ ရေပိုက်ကို ပြန်ပိတ်ပေးလိုက်တယ် သဲကန္တရမှာ ရေရှားပါဘိနဲ့။ ဗြိတိသျှမလေးသုံးယောက်ထဲမှာ အရပ်ရှည်တဲ့ကောင်မလေးက သိတတ်တယ် အလိုက်အထိုက်နေတတ်တယ် အားရင်စာဖတ်နေတယ်။ စာအုပ်လေးကိုင်ပြီး စာဖတ်နေတဲ့သူတွေ၊ ဟင်းချက်ပြုတ် အိမ်မှုကိစ္စကူလုပ်တဲ့ ကောင်‌လေးတွေက ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ် ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လို့ မြင်တယ်။ ဝိုင်းက ကားဒရိုင်ဘာကို ယူရီနီကို စပိန်လိုဘယ်လိုအသံထွက်လဲမေးတော့ အူယူနီတဲ့ ယူကိုအူလို့ အသံထွက်တယ်။ ကားဒရိုင်ဘာတွေဟာ တပတ်မှာခြောက်ရက် အလုပ်လုပ်ရတယ်။ ဒုတိယသွားရောက်တဲ့ နေရာကတော့ Uyuni ယူရီနီဆားကွင်း တောင်ဖက်မှာရှိတဲ့ Chiguana သဲကန္တရပါ။ မီးတောင်တွေ ပတ်လည်ဝိုင်းနေပြီး သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေဆဲ အမြင့်ပေ ၅,၈၄၀ မီတာ (၁၉,၁၆၀ ပေ) မြင့်တဲ့ Ollague မီးတောင်ကို လှမ်းမြင်နိုင်ပါတယ်။ မီးတောင်ဒေသဆိုတော့ ကျောက်တွေက တခြားကျောက်တွေနဲ့ မတူဘူး။ ကျောက်တောင်တွေရှိတော့ ရှူးရှူးပေါက်ချင်သူတွေက ကျောက်တောင်နောက်ကွယ်မှာ ကိစ္စရှင်းကြတယ်။

ရထားသံလမ်းက သတ္ထုရိုင်းတွေကို ချီလီနိုင်ငံအထိ ပို့ဆောင်ပေးတယ်။ ဘိုလီးဘီးယားသမ္မတတစ်ယောက်က မြေနေရာတွေကို စေ◌ျးသက်သက်သာသာနဲ့ တခြားနိုင်ငံတွေကို ရောင်းစားထားတယ်တဲ့။ ဒီတောင်က ဂျပန်၊ ဒီတောင်က ကနေဒါ၊ ဒီတောင်က ရုရှ ရသမျှသတ္ထုတွေကို ထုတ်ရောင်းကြတယ် ကိုယ်ပိုင်အစောင့်တပ်ရှိတယ်တဲ့။ ကြားရတာ ဝမ်းနည်းစရာပဲ ကိုယ့်နိုင်ငံမှာလဲ ဘာထူးလဲ တရုတ်ကို အကုန်ရောင်းစားတာပဲ။ ကိုယ်တို့က ရထားသံလမ်းမှာ ဓာတ်ပုံနည်းနည်းပဲရိုက်တယ် လှတယ်မထင်လို့။ ဘိုတွေကတော့ ရထားသံလမ်းနဲ့ ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ကို တန်းစီနေလို့ ကိုယ်တွေမှာ အံ့တွေ့ြသလို့။ လမ်းက အတော်ဆိုးတယ် တတိယသွားရောက်တဲ့နေရာကတော့ အင်ဒီးတောင်တန်းဒေသမှာ ကျက်စားတဲ့ ပန်းရောင်ဖလမ်းမင်းဂိုး flammingos ငှက်တွေ။ တောင်တန်းဝါဝါ၊ ရေကန်စိမ်းဝါဝါ၊ ပန်းရောင်ဖလမ်းမင်းဂိုးငှက်တွေနဲ့ အင်မတန်သာယာတယ်။ ဟန်က အာဖရိကဆာဟာရမှာ ဖလမ်းမင်းဂိုးငှက်တွေ မြင်ဖူးတယ်။ ဟန်က တိဘက်၊ ဘူတန်လည်း ရောက်ဖူးတယ်။ တိဘက်ရောက်တာနဲ့ တိုးရစ်တိုင်း ဆေးထိုးရတယ် high altitude sickness ကို ခံနိုင်အောင်လို့။ သူ သွားဖူးသမျှခရီးထဲမှာ တိဘက်ကို အမှတ်အရဆုံးတဲ့။ ကမ္ဘာ့ခေါင်မိုး တိဘက်ကုန်းမြင့်မှာ ဘာအပင်မှမပေါက်ဘူး။ နေ့တိုင်း ပဲတမျိုးကိုပဲ စားရတယ်။ တိဘက်လူမျိုးတွေ ဘဝကို ခက်ခက်ခဲခဲ ဘယ်လိုရုန်းကန်စားသောက်ရသလဲဆိုတာ မြင်တွေ့ရပြီး သူ့အမြင်တွေ ပြောင်းသွားတယ်။ အစားအသောက်မကောင်းရင် တိဘက်ကအစားအသောက်ထက် အများကြီးသာတယ်လို့ တွေးမိသွားလို့ အရင်လို ကွန်ပလိမ်းမတက်တော့ဘူးတဲ့။ ကိုယ်လည်း အဲ့ဒီလိုအမြင်ပြောင်းသွားခဲ့ဖူးတယ်။ စာမေးပွဲကျ နောက်တတန်းစောင့်ရတုန်း စိတ်ဓာတ်တွေကျ လာမိတာမှားလေခြင်း ကံဆိုးလိုက်လေခြင်းလို့ တွေးနေတာ ဒုက္ခသည်တွေကိုတွေ့တော့မှ ကိုယ့်ဒုက္ခက သူတို့ဒုက္ခလောက် စာမဖွဲ့ပါလားလို့ အမြင်မှန်ရသွားတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ခရီးသွားခြင်းက ဘဝအမြင်တွေ အတွေးအခေါ်တွေကို ပြောင်းလဲသွားစေနိုင်တယ်။ နေရာ၊ ယဥ◌်ကျေးမှု၊ ဘာသာစကား၊ အစားအသောက် အသစ်တွေက စိတ်ခွန်အားအသစ်တွေကို ပေးစေတယ်။ ခရီးသွားတဲ့သူတွေကို သိပ်အားကျတာပဲ။ ထီပေါက်လို့ကတော့ ကမ္ဘာအနှံ့ပတ်ပစ်မယ်။ တိုးဂိုက်က ဖလမ်းမင်းဂိုးငှက်တွေအကြောင်း ပြောပြတယ် သတ္ထုတွေနဲ့ အဆိပ်အတောက်ဖြစ်နေတဲ့ ရေကန်မှာတောင် အသက်ရှင်နိုင်တယ်တဲ့။ တိုးဂိုက်က တော်တော်များများရှင်းပြတယ် မေ့သွားပြီ။ နေ့လည်စာထမင်းစားတော့ မစားနိုင်ဘူး ဘာမဆိုစားကောင်းတဲ့ ကိုယ်တောင် မစားနိုင်ဘူးဆိုတော့ စဥ◌်းစားကြည့်တော့။ ကန်ဘေးနား လမ်းလျှောက်နေတုန်း လာမား၊ အပါကာ အကောင်လေးတွေ တွေ့တယ်။ ဘယ်ဟာ လာမား၊ ဘယ်ဟာ အပါကာမှန်း မခွဲတတ်ဘူး။ ဖြတ်သွားတဲ့ကောင်မလေးတယောက်က ကိုယ့်ကင်မရာ lens အကြောင်းမေးတယ်။ ကိုယ့်ကင်နွန်ကင်မရာက ရှုခင်းရိုက်လို့ ကောင်းတယ် lens ကောင်းတော့ ဘာရိုက်ရိုက်လှတယ်။ ကင်မရာကသာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ် လူက ပရော်ဖက်ရှင်နယ် မဟုတ်ဘူး။ auto mode နဲ့ပဲ ရိုက်တတ်တယ်။ ဟန့်ကင်မရာ Nikon D7500 က အတော်ကောင်းတယ်။ ကိုယ်ဆို ကိုယ့်ကင်နွန်ထက် ဟန့်နီကွန်ကင်မရာထဲက ဓာတ်ပုံတွေကို ပိုကြိုက်တယ်။

Chiguana သဲကန္တရ
ချီလီနိုင်ငံအထိ ဆက်သွယ်ထားတဲ့ ရထားလမ်း ဘိုတွေ ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ တန်းစီကြတယ် 
လမ်းက အတော်ဆိုးတယ်
သဲကန္တရထဲက ပန်းကလေး‌တွေ
ကျောက်တောင်နောက်ကွယ်မှာ ကိစ္စရှင်းကြတယ် :)
lima sausage, 5 Bolivianos


လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် အိန္ဒိယသားလေးဖာနီက ပရော်ဖက်ရှင်နယ် ဖိုတိုဂရပ်ဖာ။ နယူးယောက်ဖက်ရှင်ပွဲအတွက် ရိုက်တယ်။ ကိုယ့်ကင်နွန်ကင်မရာက ၆နှစ်လောက်ရှိပြီ ကိုယ်ကလည်း ရိုရိုသေသေမကိုင်တော့ တခါတခါ ခလုတ်ကိုနှိပ်လို့မရဘူး။ ပြင်မယ်ဆို ၇၀၀ ကျမယ်ဆိုတာ့ မပြင်တော့ဘူး အသစ်ပဲဝယ်တော့မယ်လို့ စိတ်ကူးထားတယ်။ ခရီးသွားကင်မရာကို ဖာနီ့ကို မေးကြည့်တော့ ဆိုနီအယ်ဖာ ၆၀၀၀ နဲ့  ၆၅၀၀ ကိုညွှန်းတယ်။ ဆူနမ်လည်း ဆိုနီဝယ်ထားတယ် လေးလို့မသယ်ချင်တာနဲ့ အိုင်ဖုန်းနဲ့ပဲ ရိုက်တာများတယ်။ ရာမားရဲ့ဆယ်ဆောင်းဖုန်းက ပုံထွက်အင်မတန်ကောင်းတယ်။ မျက်နှာဆို ဘာအစက်အပြောက်မှမရှိ ကာလာလည်းတအားကောင်းတယ်။ ဝိုင်းကတော့ Leica မှ Leica ကင်မရာအကြောင်း ဘာမှမသိဘူးနော် Leica က classic စေ◌ျးလည်း တခါမှလျှော့တယ်လို့မရှိဘူး မနှစ်ကလည်း ဒီစေ◌ျး ဒီနှစ်လည်းဒီစေ◌ျး။ ကိုယ့်မှာ Leica နဲ့ ဆိုနီကြား လွန်ဆွဲနေတယ် ကင်နွန်ပျက်မှပဲ ဝယ်တော့မယ်။ တိုးဂိုက်က ကိုယ်တို့ကင်မရာကို စမ်းကြည့်တယ် နှစ်ခုစလုံးကောင်းတယ် သူ့ကိုရောင်းမလားတဲ့။ မရောင်းနိုင်ပါဘူးတော် ခရီးသွားတယ်ဆိုတာ ကင်မရာကအသက်။ ကင်မရာကောင်းမှ ဓာတ်ပုံကောင်းကောင်း ရတာကိုး။ သိပ်မဝေးတဲ့ရေကန်မှာ ပန်းရောင်ဖလမ်းမင်းဂိုးငှက်တွေ တွေ့တယ် ရေက နောက်ကျိနေတယ်။ Eduardo Avaroa National Reserve အဝင်မှာ ကားဒရိုင်ဘာက လက်မှတ်ပြတယ်။ လမ်းမှာ ‌ေမြခွေးတကောင်တွေ့တယ် ကားဒရိုင်ဘာက ပေါင်မုန့်ရှိလားတဲ့။ မရှိကြဘူးဆိုတော့ တခြားကားဆီက တောင်းကျွှေးတယ်။ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်တွေလည်း စားကျက်မြေတွေ ပျောက်ဆုံးတော့ လူတွေဆီမှာ အစာတောင်းရတဲ့ဘဝ။ ၂၀၁၈ ဇူလှိုင် အလာစကာပြည်နယ် Denali ဒန်နာလီအမျိုးသားဥယျာဥ◌်မှာ မြေခွေးတွေ့ခဲ့တယ်။ ပန်းဂေါ်ဖီအစိမ်းနဲ့တူတဲ့ ကျောက်ဆောင်တွေ့တယ်။ လာမား sauage နဲ့ လုပ်ထားတဲ့ ဟမ်ဘာဂါ ဘိုလီးဘီးယားနိုငါးကျပ်။ အသားက တမျိုးပဲ အလာစကာက moose saugae က ပိုစားကောင်းတယ်။ ဟန်က ဝိုင်းကို တကျီကျီလုပ်နေလို့ မေးကြည့်တော့ ရေဘူးမသယ်လာလို့တဲ့။ ကိုယ့်အိတ်ထဲမှာပါတဲ့ ရေဘူးပေးလိုက်တယ်။ ကွန်ပျုတာတက္ကသိုလ်က သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ သစ်သစ်က အမြဲပြုံးနေတတ်တဲ့ အီးစီး။ သူ့အိတ်ထဲမှာ အကုန်ရှိတယ် တစ်ရှူးလိုသလား၊ pad လိုသလား၊ ပရုတ်ဆီလိုသလား၊ ကျွှပ်ကျွှပ်အိတ်လိုသလား၊ အိပ်ချင်ပြေ အချဥ◌်ထုတ်လိုသလား၊ ချိတ်လိုသလား၊ ပလာစတာလိုသလား၊ ဆံပင်ချည်ဖို့လိုသလား၊ ပိုက်ဆံအကြွေလိုသလား။ ဘာပဲလိုလို သစ်သစ်အိတ်ထဲမှာ အကုန်ရှိတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေလိုအပ်တာကို အမြဲစောင့်ကြည့်ပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးတဲ့သူ၊ အားလုံးကချစ်တဲ့ အသစ်ကလေး။ Siloli သဲကန္တရဟာ အမြင့်ပေ ၄၅၅၀ မီတာ (၁၄,၉၂၇ ပေ) အမြင့်မှာရှိပြီး ကမ္ဘာပေါ်မှာ အမြင့်ဆုံးနဲ့ အ‌ေခြာက်သွေ့ဆုံး သဲကန္တရပါတဲ့။ ယုန်နဲ့တူတဲ့အကောင်လေးတွေ တွေ့တယ်။ မီးတောင်ရွှံ့နှစ်တွေကြောင့် သစ်ပင်ပုံပေါက်နေတဲ့ ကျောက်ဆောင်ကို တိုးဂိုက်က ဓာတ်ပုံရိုက်ခိုင်းတယ်။ အိမ်သာရှိတယ်ဆိုလို့ဝင်တာ အတော်ညစ်ပတ်တဲ့အိမ်သာ။ ထွက်လာတဲ့သူတွေက enjoy ဆိုပြီး ပြောသွားကြတယ်။

နောက်ဆုံးသွားရောက်တဲ့နေရာကတော့ အနီရောင်ရေကန် Red Lagoon ပါ။ ဓာတ်သတ္ထုတွေကြောင့် အနီရောင်ဖြစ်နေတယ်။ ဖလမ်းမင်းဂိုးငှက်တွေကို အဝေးကနေ မြင်ရတယ်။ နေဝင်ခါနီးပြီမို့လို့ အေးလာပြီ လေကလည်း တဟူးဟူးတိုက်နေလို့ ဓာတ်ပုံတောင် ကောင်းကောင်းမရိုက်နိုင်ဘူး လူပါလွင့်ပါသွားမလား အောက်‌မေ့ရတယ်။ ဟိုတယ်နာမည်က Hotel San Marcelo တဲ့ အိမ်လေးပါပဲ။ ဗြိတိသျှမလေးသုံးယောက်နဲ့ ကိုယ်တို့သုံးယောက်က တခန်း။ ရေချိုးခန်း၊ အိမ်သာ အကုန်လုံးရှယ်သုံးရတယ်။ ရေပူမရှိဘူး ရေက အေးစက်နေတာပဲ။ ညစာက ပါစတာ ကိုယ့်လက်ရာအတိုင်းပဲ ဘာအရသာမှမရှိဘူး။ စားမကောင်းပေမဲ့ ဗိုက်ပြည့်အောင် စားရတယ်။ ကိုယ်တို့နဲ့အတူထိုင်တာက ပီရူးနိုင်ငံ လင်မာမြို့မှာ အင်္ဂလိပ်စာသင်ပေးတဲ့ စုံတွဲ ၂၅ နှစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ ဒီဗြိတိသျှကောင်မလေးက အမေရိကန်ကို မကြိုက်ဘူး။ ယူရီနီဆားကွင်းမှာ အုပ်စုလိုက်ဓာတ်ပုံရိုက်တော့ တိုးဂိုက်က ဆက်ဆီပို့စ်လုပ်ပါလို့ပြောတော့ အဲ့ဒါအမေရိကန်တွေလုပ်တာတဲ့။ လင်မာမှာ အငြိမ်းစားယူနေတဲ့ အမေရိကန်အိုကြီးတွေ အများကြီးပဲ။ သူတို့လောက် ကွန်ပလိမ်းတဲ့သူ သူတို့ပဲရှိတယ်။ မိုးရွာရင်ရွာပြန်ပြီ နေပူရင်ပူပြန်ပြီနဲ့ ပြီးတော့ လင်မာကနေ မခွာနိုင်ဘူး။ ကိုယ်တို့က အမေရိကန်ကနေလာတာဆိုတော့မှ အမေရိကန်မကောင်းကြောင်းပြောတာ ရပ်သွားတယ်။ မန်ချက်စတာဥ◌ီးထုပ်တွေ့လို့ အံ့ြသနေတာတဲ့။ ကိုယ့်အဖေက မန်ချက်စတာယူနိုက်တက် အမာခံပရိတ်သတ်။ ၂၀၁၈ အောက်တိုဘာလကုန် အင်္ဂလန်ကို တပတ်သွားလည်တယ်။ သူတို့က ချီလီနိုင်ငံ ဆန်ပတ်ထရိုအာတာကမာကိုသွားမှာ မဟုတ်ဘူး ယူရီနီကို ပြန်သွားမှာ။ နိုင်ငံတကာလေကြောင်းလိုင်းတွေ ပိတ်ထားတော့ ဘယ်လိုပြန်ထွက်မလဲမသိဘူး။ ကိုလံဘီယာကို လေယာဥ◌်နဲ့သွား အဲ့ဒီကနေ ပီရူးနိုင်ငံ လင်မာကိုသွားရမလား၊ လာပါ့ဇ်ကနေ လင်မာကို ဘတ်စ်ကားနဲ့သွားရမလား မသိသေးဘူးတဲ့။ ကိုယ်တို့လည်း စိတ်ပူတယ် ပြန်ထွက်လို့မရဘဲ ဘိုလီးဘီးယားမှာ ပိတ်မိနေမှဒုက္ခ။ ကိုယ်တို့က ချီလီနိုင်ငံ မြို့တော်ဆန်တီရေဂိုကနေ နယူးယောက်ကို ပြန်ရမှာ ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲ မသိဘူး။ ည ၈ နာရီမှာ တိုးဂိုက်နဲ့ ကြယ်တွေသွားကြည့်ကြတယ်။ အေးလိုက်တာ အထပ်ထပ် ဝတ်ထားတာတောင် စိမ့်ပြီးအေးတယ်။ တိုးဂိုက်က ကင်မရာကို manual mode မှာထား aperture ၊  f ၊ shutter speed ဘယ်လောက်ထားဖို့ ပြောတယ်။ ကိုယ်က ကင်မရာကို manual mode နဲ့ တခါမှမရိုက်ဘူးလို့ အခက်တွေ့နေတယ်။ တိုးဂိုက်က ကင်မရာအကြောင်း နားလည်တယ်။ ညကောင်းကင်က ကြယ်တွေကိုရိုက်ဖို့ tripod လိုတယ်။ ရသလောက်စမ်းတာ ဓာတ်ပုံတွေမရဘူး။ တိုးဂိုက်က ချီလီနိုင်ငံ ဆန်ပတ်ထရိုအာတာကမာရောက်ရင် stars glazing tour ကြယ်တွေကြည့်ဖို့ပြောတယ်။ ကိုယ်တို့ဘွတ်တာ မရဘူး လပြည့်နားနီးနေလို့ ကြယ်တွေကို မြင်ရမှာမဟုတ်လို့ တိုးမရှိဘူး။ ဆန်ပထရိုအာတာကမာရောက်ရင် stars glazing tour ကြည့်ဖြစ်အောင်ကြည့်ဖို့ တိုက်တွန်းပါရစေ။ ဟိုတယ်ကိုအပြန် လမ်းမှားနေလို့ တခြားလူတွေနောက် လိုက်ရတယ်။ ဗြိတိသျှအတွဲတွေက ဘားသွားကြတယ်။ ကိုယ်တို့အခန်းထဲက ဗြိတိသျှမလေးတွေက ကိုယ်တို့အခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ အိပ်နေကြပြီ။ အိပ်နေလည်းမတတ်နိုင်ဘူး မနက်ဖြန်အတွက် အထုပ်ပြင်ရတယ်။ မနက်ဖြန်မနက်လေးနာရီ ထရမှာ။ ဝိုင်းနဲ့ကိုယ်က အိပ်မပျော်ဘူး ဟန်နဲ့ဗြိတိသျှမလေးတွေကတော့ အိပ်လိုက်ကြတာ။ sleeping bag ၊ smart wool ကိုယ်ကျပ်၊ ‌ေဒါင်းဂျက်ကက် ဝတ်အိပ်တာတောင် စိမ့်ပြီးအေးနေသေးတယ်။ မနက်ဖြန် တိုးခရီးစဥ◌်ပြီးပြီ ချီလီနိုင်ငံ ဆန်ပတ်ထရိုအာတာကမာမှာ ဆုံးမှာ။ မနက်ဖြန် ဘယ်တွေသွားလည်သလဲ ဆိုတာကတော့ နောက်ပို့စ်မှပဲ တင်ပါတော့မယ်။

Happy Traveling!
စန်းထွန်း
မတ် ၆၊ ၂၀၂၀။

lama လာမားလား alpaca အပါကာလား မသိဘူး
ဖလမ်းမင်းဂိုးငှက်‌တွေ
ညက်စိကို မဖွင့်ဘူး
သစ်တောတွေပြုန်းတီး စားကျက်မြေတွေ ရှားပါးလာလို့ လူတွေဆီက အစာတောင်းရတဲ့ မြေခွေး
မီးတောင်ချော်ခဲတွေနဲ့ သစ်ပင်ပုံစံဖြစ်နေတဲ့ ကျောက်ဆောင်
Red Lagoon
လေတဟူးဟူးတိုက်လို့ လွင့်ပါသွားမလား အောက်မေ့ရတယ်
ကိုယ့်လက်ရာအတိုင်းပဲ စားမကောင်းဘူး :) ဒါပေမဲ့ ဗိုက်ဝအောင် စားရတယ်

No comments: