ဗာမွန်သွား တောလား - ၂

အောက်တိုဘာ ၂၀ တနင်္ဂနွေနေ့ မနက် ၈ နာရီမှ ကားထွက်မှာဆိုတော့ မနက်စာစားပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်လို့ကောင်းမဲ့ နေရာတွေကို ရှာဖွေကြည့်တော့ မေပယ်ပင်တပင်တွေ့တယ်။ ဟိုတယ်ကို ပတ်ကြည့်လိုက်တော့အခါ ဝါထိန်နေတဲ့သစ်ပင်ကိုတွေ့တော မဟုတ်သေးပါဘူး အခန်းကနေတွေ့လိုက်တာ ဒီအပင်မဟုတ်ပါဘူးဆိုပြီး ပတ်ရှာကြည့်လိုက်တာ နောက်ဆုံးမှာတွေ့တယ်။ သစ်ရွက်ဝါတွေ အများကြီးလို့ထင်ရအောင်၊ ဓာတ်ပုံထဲမှာလှအောင် ရိုက်ရတာ ဓာတ်ပုံဆရာ၊ မော်ဒယ်၊ အလင်းအမှောင်၊ အပြင်အဆင်၊ အဝတ်အစား၊ မိတ်ကပ် အားလုံးကောင်းမှ ဓာတ်ပုံကောင်းတပုံရတယ်။ တရုတ်မတအုပ်ကတော့ လမ်းလျှောက်နေတယ်။ ကိုယ်တို့က အစောကြီးဘွတ်လို့ ပထမဆုံးထိုင်ခုံရတယ်။ ပထမဆုံးသွားရောက်မဲ့ နေရာကတော့ ဗာမွန်ပြည်နယ် မန်ချက်စတာမြို့က လင်ကွန်းမိသားစုအိမ်။ အမေရိကန်သမ္မတ အီဗရာဟမ်လင်ကွန်းမှာ သားလေးယောက်ရှိပေမဲ့ သုံးယောက်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆုံးပါးသွားတယ်။ သားရောဘတ် မိသားစုပိုင်ဆိုင်တဲ့အိမ်ဖြစ်ပြီး ဧက ၄၀၀ ကျော် ကျယ်ဝန်းတယ်။ Hidene လို့ နာမည်တွင်တယ် ရှေးတုန်းကလက်ရာအတိုင်း ပြင်ဆင်ထားတယ်။ နှစ်ပေါင်း ၂၀၀ ကျော်သက်တမ်းရှိတဲ့ စန္ဒရားကိုမြင်တော့ စန္ဒရားတီးသင်ချင်တယ်။ ဘိုတွေကတော့ လင်ကွန်းဥ◌ီးထုပ်ကြည့်လိုက်၊ စာတွေကို စိတ်ဝင်တစားဖတ်လိုက်။ ကိုယ်တွေကတော့ ဓာတ်ပုံရိုက်လို့ ကောင်းမဲ့နေရာတွေကို ရှာဖွေဖို့ပဲ စိတ်ဝင်စားတယ် :)။ တရုတ်အန်တီကြီးတယောက်က အင်မတန်အသံကျယ်တယ် သူ့အသံကို ဟိုးအဝေးထဲက ကြားရတယ်။ ဝိုင်းက တက်ကြွရွှင်လန်းစေတာကတော့ ကောင်းပါရဲ့ အသံကျယ်တာကြီးက စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်စေတယ်။ သူ့အသံကျယ်ကြီး ကြားရတိုင်း မျက်နှာရှုံ့ပြတယ်။ အနီရောင်ဂါဝန်ကြီးဝတ်ပြီး တံတိုင်းပေါ်တက်ထိုင်ပြီး ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ရိုက်နေလို့ အမလေး … ပြုတ်ကျမှဒုက္ခ။ လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းကလာပြီး မတက်နဲ့လို့ ပြောလိမ့်မယ်။ ဝိုင်းက သူကားပေါ်မှာ အနီရောင်ဂါဝန် ဝတ်မထားပါဘူး ဟုတ်တယ် အပေါ်ကထပ်ဝတ်လိုက်တာဖြစ်မယ်။ တရုတ်မတယောက်က ပြတိုက်ထဲကပစ္စည်းတွေကို ကိုင်နေလို့ ဝိုင်းက မျက်နှာရှုံ့ပြပြီး လာ … သူနဲ့ဝေးရာကို မြန်မြန်သွားမယ် တော်ကြာ ဝန်ထမ်းကလာပြောရင် လူတွေကြည့်မှာ။ ခြံဝင်းကြီးက အကျယ်ကြီး တယ်လီစကုပ်လည်း ရှိတယ်။ လမ်းကြားလေးက အင်မတန်လှလို့ ဓာတ်ပုံရိုက်လို့ကောင်းတယ်။ ဒုတိယသွားရောက်တဲ့နေရာကတော့ ချက်နပ်ဆိုတဲ့မြို့လေးပါ။ ဗာမွန်ရထား အသွား ၁၅ မိနစ် အပြန် ၁၅ မိနစ် မြင်ရတဲ့ရှုခင်းက အင်မတန်လှတယ်။

နေ့လည်စာကို မက်ဒေါနယ်မှာစားတော့ ကိုယ်တို့ကမစားဘဲ တောင်ပေါ်လမ်းလေးအတိုင်းလျှောက်ပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်ကြတယ်။ တဖက်လမ်းကိုကူးတော့ မြစ်ချောင်းဘေးလေးက အင်မတန်သာယာတယ်။ အင်ပီရီယိုအာမနီဆိုင် ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း ဒစ်စကောင့် အချိန်မရှိတော့တာ နာတာပဲ။ လယ်တောကိုရောက်တော့ ဂိုဒေါင်အမြင့်ကြီးက ဘာလဲလို့မေးကြည့်တော့ ဆောင်းတွင်းမှာစားဖို့ တိရစ္ဆာန်စာတွေ သိမ်းဆည်းထားတဲ့နေရာတဲ့။ ကြက်၊ ဘဲ၊ ဝက်၊ ယုန်၊ မြင်းရှိတယ် ကိုင်ကြည့်လို့ အစာကျွှေးလို့ရတယ်။ ဟိုင်းကြီးမှာနေတုန်းက အဖေတို့မွေးထားတဲ့ ကြက်တွေကို အစာကျွှေး လှောင်အိမ်ထဲသွင်း ကြက်ဥကောက်ခဲ့ရတယ်။ ဝက်မွေးတာ ထမင်းရည်တိုက် ကောင်းကောင်းကျွှေးပေမဲ့ ဝဖြိုးမလာဘူး ဝက်က မော်ဒယ်လေးလို ပိန်ပိန်လေး။ ဝိုင်းက လယ်တောဝင်ကြေးက ၈ ကျပ်တောင် ကိုယ်တွေက နယ်မှာကြီးပြင်းခဲ့သူတွေမို့လို့ ဒါတွေကမထူးဆန်းဘူး။ မြို့သူမြို့သားတွေအတွက်ကတော့ အထူးအဆန်း ဖြစ်နေမှာပေါ့။ လယ်တောက ကြက်ဥ၊ အသီးအရွက်တွေ ဝယ်ချင်ပေမဲ့ သယ်ရမဲ့ခရီးကဝေးလို့ မဝယ်ဖြစ်တော့ဘူး။ မိုးရွာလာလို့ ကားပေါ်တက် တော်တော်နဲ့မထွက်လို့ ဒီလယ်တောမှာ ဘာကြည့်စရာရှိလို့ ကြာနေတာလဲလို့ စူးစမ်းကြည့်လိုက်တော့ အိမ်သာမှာတန်းစီနေကြတာတဲ့။ ခရီးသွားတာ အဲ့ဒီလိုစိတ်ရှည်သည်းခံ စောင့်ဆိုင်းရတယ်။ ဆောင်းဥ◌ီးရွက်ကြွေခရီးထဲမှာ ၂၀၁၇ မကြီးနဲ့ နယူးဂျာစီပြည်နယ် ပလစ်ဆိတ်ပန်းခြံသွားတုန်းကနဲ့ ခုဗာမွန်ခရီးဟာ အလှဆုံးပဲ။ မက်ဟန်တန်တရုတ်တန်းကို ည ၉ နာရီမှရောက်တော့ နှစ်တထောင်ကြက်ဥဆန်ပြုတ်နဲ့ ဘဲကင်ဝယ်ခဲ့တယ်။ ဆန်ပြုတ်က လူမမာစာပေမဲ့ အဲ့ဒီဆိုင်ကဆန်ပြုတ်ကိုတော့ ကြိုက်တယ်။ ရာသီဥတုအေးလို့ ထမင်းမစားချင်ရင်၊ အစာအိမ်ကို အနားပေးချင်ရင် ဆန်ပြုတ်စားတယ်။ ဝက်ဝံတောင်တက်တဲ့အကြောင်းကတော့ နောက်ပို့စ်မှပဲ တင်ပါတော့မယ်။

Happy Traveling!
စန်းထွန်း
ဒီဇင်ဘာ ၇၊ ၂၀၁၉။

https://www.taketours.com/new-york-ny/2-day-windham-manchester-fall-foliage-tour-from-new-york-155-9540.html