ဆောင်းဦးရွက်ကြွေ အလွမ်းဝေ..

နွေတုန်းက  မြကမ္ဗလာ ဖုံးလွှမ်းထားဘိသကဲ့သို့စိမ်းလန်းနေသော သစ်ပင်များသည် ဆောင်းဝင်လာသည်နှင့်အမျှ အဝါရောင်၊ အနီရောင်သို့ တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲကာ ဆောင်းလေမြူးသောအခါ  ရွက်ဝါများကို တဖြုတ်ဖြုတ် ခြွှေချနေလေသည်။ အိမ်အပြင် မထွက်သည်မှာ အတန်ကြာပြီ ဖြစ်သောကြောင့် သစ်ပင်များ ရောင်စုံလှပနေသည်ကို သတိမထားမိလိုက်။ တစ်ခုသော စနေနေ့တွင် စာမေးပွဲဖြေရန် ချေဗီချေ ့စ် အထက်တန်းကျောင်းသို့အသွား လှပလွန်းသော ထိုသစ်ပင်များကို မြင်လိုက်ရသည့်ခဏ မှင်တက်မိသွားသည်။ အနောက်အလယ်ပိုင်းဒေသ Mid-West ဖက်မှ လာခဲ့သော သူတစ်ယောက်အဖို့ အတ္တလန္တိတ်အလယ်ပိုင်းဒေသ Mid - Atlantic ဆောင်းဦးသည် အလွန်တရာ လှပလွန်းနေခဲ့သည်။

အိမ်သို့ရောက်သည်နှင့် ကင်မရာယူကာ အိမ်အနီးတွင်ရှိသော မတ်သရူးဟန်ဆန်  တောလမ်းသို့ လမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့သည်။ တချို့သစ်ပင်များက တပင်လုံး အနီရောင်၊ အဝါရောင်၊ တချို့သစ်ပင်များက အစိမ်းရောင်၊ အဝါရောင်၊ အနီရောင်၊ ပန်းချီဆရာတစ်ဦး  လက်စွမ်းပြထားသည့်အလား။ လွန်ခဲ့သော တလခွဲခန့်က နေပြောက်မထိုးနိုင်အောင် စိမ်းလန်းနေသည့် တောအုပ်လေးသည် ယခုအခါ ရွက်ကြွေတော ဖြစ်နေသည်။ သစ်ရွက်များ နည်းပါးသွားသောကြောင့် မွေးမြူရေးခြံမှ  အစာစားနေကြသော နွားများ ၊ မြင်းများကို တွေ့နိုင်သည်။ တသွင်သွင် စီးဆင်းနေသော စမ်းချောင်းလေးကို အတော်အဝေးအထိ မြင်နိုင်သည်။ သမင်များ အေးအေးလူလူ မြက်စားနေကြသည်။ ရှဉ့်ကလေးများက သစ်ပင်ပေါ်တက်လိုက် ခုန်ပေါက်လိုက် ဆော့ကစားနေကြသည်။

တံတားပေါ်ရှိ  ရွက်ကြွေများကို နင်းမိသောအခါ တချွှပ်ချွှပ်မြည်သံ ။ ဆောင်းလေညှင်း သွဲ့သောအခါ ရွက်ကြွေများ၏ တရှဲရှဲမြည်သံ။ ငှက်ကလေးများ၏ တကျီကျီမြည်သံ။ အပြေးလေ့ကျင့်သူ၊ လမ်းလျှောက်သူ၊ ခွေးကျောင်းသူ၊ စက်ဘီးစီးသူများ ဖြတ်ကျော်ချိန် နှုတ်ဆက်စကား ဆိုကြခြင်း၊ အဝေးမှ တခါတရံ လွင့်ပါးလာသော စကားသံများကို  ကြားရသည်မှလွဲ၍ တောအုပ်လေးသည် တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းသည်။ နေခြည်ဖြာကျသောအခါ တောအုပ်တခုလုံး ရွှေဝါရောင်လင်းလက်နေသည်။ လေပြေညှင်း တိုက်ခတ်သောအခါ အေးစိမ့်သွားသောကြောင့် ဆွယ်တာဇစ်ကို လည်ပင်နားအထိ ဆွဲတင်ရသည်။ ဖြတ်ကျော်သွားသော အဘိုး၊ အဘွားက နှုတ်ဆက်သွားချိန် တစ်ယောက်သူကို သတိရမိသည်။

ဒီအချိန် သူ ဘာတွေ လုပ်နေမလဲ။ သေချာသည်ကတော့ သစ်တောအုပ်လေးတွင် သူ လမ်းလျှောက်နေလိမ့်မည်တော့ မဟုတ်ပါ။ ချမ်းစိမ့်သောကြောင့် ကျင်တက်လာသော လက်အစုံကို နွေးစေဖို့ အင်္ကီျအိတ်ထဲ ထည့်လိုက်ချိန် နူးညံ့သွယ်လျသော လက်တစုံကို သတိရမိသည်။

ထိုလက်တစုံသည် တေးသီချင်းများကို တီးခတ်တတ်သည်...
ထိုလက်တစုံသည် သစ်ပင်ကလေးများကို စိုက်ပျိုးတတ်သည်...
ထိုလက်တစုံသည် ကာတွန်းရုပ်လေးများကို ရေးဆွဲတတ်သည်...
ထိုလက်တစုံသည်  စားမြိန်ဖွယ်များကို ချက်ပြုတ်တတ်သည်...
ထိုလက်တစုံသည် ဘိုးလင်းဘောလုံးကို တည့်မတ်အောင် ပစ်တတ်သည်...

မြူနှင်းဝေသည့် ဆောင်းမနက်တွင် သူ အရင်လို စက်ဘီးစီးနေမလား....
နဖူးပေါ်ဝဲနေသည့် ရွှေညိုရောင်ဆံနွယ်လေးများကို အရင်လို ခေါင်းလေးငဲ့ကာ သပ်တင်နေမလား...
နွေရာသီဆိုလျှင် နစ်ကတိုင်ဆန်းဆန်း ဝတ်ဆင်တတ်ပြီး ဆောင်းရာသီဆိုလျှင် ဆွယ်တာလှလှလေး အရင်လို ဝတ်နေတုန်းလား...
အရင်လို လိမ္မော်ရောင် မာဖလာ တခုတည်းကိုပဲ စွဲစွဲမြဲမြဲ ဝတ်ဆင်နေတုန်းလား...
အရင်လို ဂိမ်း အသည်းအသန် ကစားနေတုန်းလား...
အရင်လို စာအုပ်ထူကြီးတွေ ဖတ်နေတုန်းလား....

ဖေ့ဘွတ်၊ တွစ်တာ မကြိုက်သော သူတယောက်...
စုံထောက်ဝထ္တုများလို လျှို့ဝှက်သော သူတယောက်...
ဗယ်လယ်တိုင်းဒေးအကြိုနေ့တွင် မွေးနေ့ပွဲဆင်နွှဲရသူတယောက်...
သူ့နိုင်ငံက ဘောလုံးခရေဇီပေမဲ့ ဘောလုံးကို လုံးဝစိတ်မဝင်စားသော သူတယောက်...

ကြယ်စင်လင်းလက်သော သူ့မျက်ဝန်း...
ဖြောင့်စင်းပေါ်လွင်သော သူ့နှာတံ...
တိုးတိတ်ညင်သာသော သူ့အသံ...
ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့သော သူ့ဟန်ပန်...

လေပြေညှင်းလေးရယ်...
အကယ်၍များ သူ့ကိုတွေ့ခဲ့ပါလျှင် တစုံတယောက် သူ့ကို သတိတရရှိနေတတ်သည့်အကြောင်း...
ရွက်ဝါကြွေချိန် သစ်တောအုပ်လေးထဲ သူနှင့်အတူ လမ်းလျှောက်ချင်သည့်အကြောင်း...
လက်ကလေးများ အေးစက်လာခဲ့လျှင် သူ့လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ နွေးထွေးစေချင်သည့်အကြောင်း...
တိုးတိတ်ညင်သာသော သူ့အသံလေးကို ကြားချင်မိသည့်အကြောင်း...
နူးညံ့နွေးထွေးသော မျက်ဝန်းနက်နက်လေးများကို လွမ်းနေမိသည့်အကြောင်း တိုးတိုးလေး ပြောပြပေးခဲ့စေချင်ပါသည်။

သစ်ရွက်လေးတွေ တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေ
အလွမ်းလေးတွေ တဖြုတ်ဖြုတ်ဝေ
ဆောင်းဦးရွက်ကြွေ အလွမ်းဝေ...

စန်းထွန်း
နိုဝင်ဘာ ၈၊ ၂၀၁၃။

ဒီအက်ဆေးကိုပဲ ပထမဆုံး စာရွတ်သံအဖြစ် SoundCloud နဲ့ အသံသွင်းထားပါတယ်။ အချိန်ရရင် နားဆင်သွားပါဦးနော်။