ကွာရန်တင်း အိမ်တွင်းအောင်းရတာ ၂ လပြည့်ပြီ။ အိမ်ကနေ အလုပ်လုပ်တော့ ရထားစီးတဲ့အချိန် ၃ နာရီ ပိုထွက်လာတယ်။ တခါတလေ ပျင်းလို့ ဘာမှမလုပ်ဖြစ် တခါတလေ ပီယာနိုလေ့ကျင့်ဖြစ်တယ်။ ပီယာနိုသင်တန်း ၃ လပြီးတော့ ကိုဗစ်ဖြစ်လို့ ကျောင်းပိတ်လိုက်တာ ခုထိမဖွင့်သေးဘူး။ ဆရာကတော့ မေးပါတယ် အွန်လိုင်းကနေ သင်မလားတဲ့။ ဆရာအနီးကပ်ထိုင်ပြီး သေချာသင်ပေးတာတောင် မရတဲ့ဟာကို အွန်လိုင်းကနေ သင်ရင်တော့လား။ ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်သိလို့ ပိုက်ဆံအလကား အကုန်မခံဘူးဆိုပြီး မတက်တော့ဘူး။ ကိုယ့်ရှေ့ကကျောင်းသားက ၆ နှစ်အရွယ် တရုတ်ကလေး အသက်ငယ်ပေမဲ့ ကိုယ့်ထက်စီနီယာကျ တီးတာတော်လို့ လေးစားအားကျမိတယ်။ ဆရာကတော့ အားပေးရှာပါတယ် သူ့တပည့် တစ်နှစ်လောက် တက်နေတဲ့ကျောင်းသားကို ကိုယ်က ၃ လတည်းနဲ့ မှီတော့မယ်တဲ့။ ဆရာက မှာထားတယ် တနေ့ ၁၅ မိနစ် အနည်းဆုံးလေ့ကျင့်ပါတဲ့။ စိတ်မပါရင် လုံးဝမလေ့ကျင့်ဖြစ်ဘူး စိတ်ပါရင်တော့ တနာရီဘယ်လို အချိန်ကုန်လို့ ကုန်သွားမှန်း မသိလိုက်ဘူး။ တယောသင်တန်း တစ်နှစ်တက်တာ သီချင်းတပုဒ်မှ ဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက် မတီးတတ်ပေမဲ့ နုတ်စ်တော့ ဖတ်တတ်သွားတယ်။ ဂစ်တာ၊ တယောထက် ပီယာနို ပိုကြိုက်တယ်။ Fur Elise က ဆရာသင်ပေးတဲ့ ပထမဆုံးသီချင်း။ နည်းနည်းတီးတတ်တာနဲ့ ဗွီဒီယိုရိုက်ပြီး ဝိုင်းကိုကြွားတယ်။ ဝိုင်းက မဆိုးပါဘူး ဘယ်ဖက်မှာ လက်ကွက်တွေ ပျောက်နေတယ်တဲ့။ ပျောက်မှာပေါ့ လွယ်အောင်လို့ ဆရာက နုတ်စ်တွေကို ပြင်ပေးထားတာကိုး။ သုံးပတ် အသေအချာ လေ့ကျင့်တော့မှ ရသွားတယ်။ ဝိုင်းက မင်း တိုးတက်လာတယ်တဲ့။ ဒီတော့ ဖေ့ဘွတ်၊ ဘလော့မှာ တက်ပြီးကြွားတယ်။ အခု အကြိုက်ဆုံးသီချင်း တပုဒ်ဖြစ်တဲ့ ကိုရီးယားစန္ဒရားပညာရှင် Yiruma ရဲ့ Kiss the rain သီချင်းကို လေ့ကျင့်နေတယ် တီးတတ်ရင် လာကြွားဥ◌ီးမယ်။ ခရီးသွားဓာတ်ပုံတွေနဲ့ နှိပ်စက်ရတာ အားမရလို့ ပီယာနိုလက်သံတွေနဲ့ ညှဥ◌်းဆဲလိုက်ဥ◌ီးမယ်။ နားဂွမ်းဆို့တော်မူကြပါ အဲလေ ... နားသောတဆင်ကြပါ ခင်ညား… :)
စန်းထွန်း
မေ ၁၅၊ ၂၀၂၀။
No comments:
Post a Comment