အာရှရဲ့ မေ့လျော့နေသောတောင် - ခါကာဘိုရာဇီ ...

မလေးတရုတ်မထိန်ထိန်က မလေးရှားနိုင်ငံမှာ အမြင့်ဆုံး ဘော်နီယိုကျွှန်း Sabah ဆာဘားဒေသမှာရှိတဲ့ Kinabalu ကင်နာဘာလူးတောင်ကို နှစ်ရက်တက်ခဲ့တဲ့ခရီးက တသက်မမေ့နိုင်တဲ့ တောင်တက်ခရီးပါတဲ့။ အဲ့ဒီတုန်းက ငယ်သေးတော့ တက်နိုင်တယ် ခုဆိုရင် တက်နိုင်ပါ့မလားမသိ။ ကင်နာဘာလူးတောင်က အရှေ့တောင်အာရှမှာ အမြင့်ဆုံးတောင်လို့ပြောတော့ ကိုယ်က မြန်မာနိုင်ငံက ခါကာဘိုရာဇီကမှ အရှေ့တောင်အာရှမှာ အမြင့်ဆုံးတောင်လို့ငြင်းတယ်။ ဂူဂယ်မှာ ရှာဖွေကြေည့်လိုက်တော့ ခါကာဘိုရာဇီတောင်က အမြင့်ဆုံးတောင်ဖြစ်နိုင်တယ်၊ တောင်အမြင့်ကို အသေအချာ မတိုင်းတာရသေးဘူးတဲ့။ အဲ့ဒီကတည်း တိကျမှန်ကန်တဲ့ ခါကာဘိုရာဇီတောင်အမြင့်ကို သိချင်နေခဲ့တာ။ ဗြိတိသျှလူမျိုး စွန့်စားရှာဖွေသူ၊ ရုက္ခဗေဒပညာရှင် Frank Kingdon-Ward က ၁၉၃၇ မှာ ခါကာဘိုရာဇီတောင်ကိုရောက်ခဲ့တဲ့ ပထမဆုံးလူဖြ ူတောင်တက်သမား။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာတဲ့အထိ တက်ရောက်နိုင်တဲ့သူမရှိခဲ့ဘူး။ အိန္ဒိယ၊ တရုတ်၊ မြန်မာနယ်စပ်မှာရှိပြီး ကချင်ဒေသမှာ တိုင်းရင်းသားတွေနဲ့စစ်တပ်ကြား တိုက်ပွဲတွေရှိ နယ်မြေမငြိမ်းချမ်း သွားရလာရ မလွယ်ကူတာကြောင့်ရော။ ၁၉၉၆ ဂျပန်တောင်တက်သမား Takashi Ozaki တာကာရှီ အိုဇာကီဟာ ခါကာဘိုရာဇီကို နှစ်ကြိမ်မြောက်မှာ တက်ရောက်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက ခါကာဘိုရာဇီတောင်အမြင့်ကို မတိုင်းတာခဲ့ဘူး။ ၁၉၂၃ အိန္ဒိယတိုင်းတာသူက ခါကာဘိုရာဇီက အမြင့် ၁၉,၂၉၅ ပေ မြန်မာပြည်ရဲ့ အမြင့်ဆုံးတောင်လို့ ကြေငြာတယ်။ တခြားတိုင်းတာသူက အမြင့်ပေကွာခြားနေပြီး တခြားတောင်တွေက ခါကာဘိုရာဇီထက် မြင့်တယ်လို့ဆိုပါတယ်။ ၂၀၁၃ အမေရိကန် - မြန်မာအဖွဲ့ ကလမ်ရာဇီတောင်ကို အောင်မြင်စွာ တက်ရောက်ခဲ့ပြီး ခေတ်မှီဂျီပီအက်စ်နဲ့ တိုင်းတာတော့ အမြင့်ပေ ၁၉ ,၂၅၉။ ကလမ်ရာဇီတောင်က မြန်မာပြည်ရဲ့ အမြင့်ဆုံးတောင် ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ ကြေငြာပါတယ်။ နာဆာရဲ့ Solid Earth Group ရဲ့ satellite image specialist ကိုမေးကြည့်တော့ ခါကာဘိုရာဇီတောင်က မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အမြင့်ဆုံးတောင်ပါတဲ့။ သူတို့နည်းပညာမှာ ပေတရာ၊ နှစ်ရာ ကွာခြားချက်လေးတွေ ရှိနိုင်ပါတယ်။ တောင်တွေကြားထဲမှာ ပေတရာနှစ်ဆိုတာ အတော်လေးကို တာသွားပါတယ်။ ဒီတော့ ခါကာဘိုရာဇီတောင်အမြင့်ကို အတိအကျသိချင်ရင် ရှေးရိုးနည်းအတိုင်း တောင်ထိပ်ပေါ်မှာ ဂျီပီအက်စ်နဲ့တိုင်းတာတဲ့နည်းမှတပါး အခြားမရှိ။

၂၀၁၄ အောက်တိုဘာလ အစပိုင်းမှာ National Geographic Society ၊ The North Face အကူအညီနဲ့ တောင်တက်သမားခြောက်ယောက်အဖွဲ့ ခါကာဘိုရာဇီတောင်အမြင့်ကို တိုင်းတာဖို့ မြန်မာနိုင်ငံကို ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒီခရီးစဉ်ကို နှစ်နှစ်ကျော်အချိန်ယူပြင်ဆင် မြန်မာအစိုးရနဲ့ အတော်ညှိုနှိုင်း ဆောင်ရွက်ခဲ့ရတယ်။ တောင်တက်အဖွဲ့ဝင်တွေဟာ high profile ခက်ခဲတဲ့တောင်တွေကို အောင်မြင်စွာတက်ရောက်နိုင်ခဲ့တဲ့ အရည်အသွေးပြည့်ဝတဲ့ ကျွမ်းကျင်တောင်တက်သမားတွေ။ အိုနေး ၄၂  နှစ် အမြင့်ပေ ၂၆,၀၀၀ ရှိတဲ့ ဧဝရတ်တောင်နဲ့ Lhotse ကတော င်နှစ်တောင်ကို ၂၄ နာရီအတွင်း ပထမဆုံးတက်ရောက်နိုင်ခဲ့တဲ့ အမျိုးသမီး။ ဂျန်ကင်း ၅၆ နှစ် ကမ္ဘာပတ်ပြီး တောင်တက်နေတဲ့သူ၊ အာတစ်ဒေသက အမြင့်ဆုံးတောင်တွေကို တက်ရောက်ခဲ့တဲ့သူ။ ရစ်ချတ် ၃၃ နှစ် ပါကစ္စတန်နိုင်ငံ အမြင့်ပေ ၂၆, ၃၅၂ ပေမြင့်တဲ့ Gasherbrum II ကို အောင်မြင်စွာတက်ရောက်ခဲ့ပြီး နှင်းတောင်ပြိုကျမှုမှာ အသက်ရှင်လွတ်မြောက်ခဲ့တဲ့သူ။ ဟယ်ရင်တန် ၂၈ နှစ် အရင်တုန်းက အဆင့်မြင့်ကျောက်တောင်တက်သမား၊ ဧဝရတ်တောင်ကို အိုနေး ၊ ဂျန်ကင်း တို့နဲ့ အောင်မြင်စွာတက်ရောက်ခဲ့တဲ့သူ။ အော့တာ့ခ် ၃၄ နှစ် backcuntry စကီးစီးရာကနေ ရခဲ့တဲ့ကျောရိုးထိခိုက်ဒဏ်ရာကို ပျောက်ကင်းကုသပြီး လပေါင်းများစွာအကြာ အိန္ဒိယနိုင်ငံရဲ့ အမြင့်ပေ ၂၀,၇၀၀ မြင့်တဲ့ မေရုတောင်ကို ခက်ခဲတဲ့လမ်းကြောင်းကနေ တက်ရောက်ခဲ့သူမို့လို့ စိတ်အားအထက်သန်ဆုံး။ ခါကာဘိုရာဇီခရီးစဉ်ဟာ ၂၀၁၂ ဧဝရတ်တောင်ခရီးစဉ် အိုနေးနဲ့ ဂျန်ကင်း တက်ခဲ့ဖူးတဲ့တောင်တွေအကြောင်း ပြောကြရာကနေ စတင်ခဲ့တာပါ။ ၁၉၉၃ ဂျန်ကင်း ခါကာဘိုရာဇီကို တိဗက်ကနေ တက်ဖို့ကြိုးစားရာမှာ တရုတ်အာဏာပိုင်တွေရဲ့ ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်းခြင်းကို ခံရပါတယ်။ ဒါကြောင့် ခါကာဘိုရာဇီဟာ မပြီးဆုံးသေးတဲ့ခရီးစဉ်တခုလို့ အမြဲခံစားနေရတာပါ။ ခါကာဘိုရာဇီခရီးစဉ်ဟာ Anti-Everest စွန့်စားမှု အခွင့်အရေးလို့ သတ်မှတ်ခဲ့ကြပါတယ်။

မြန်မာပြည်မြောက်ဖျား တိဗက်-မြန်မာနယ်စပ်က ခါကာဘိုရာဇီတောင်
Photo Credit - National Geographic
မြန်မာပြည်မြောက်ဖျား ကချင်ပြည်နယ်က တောနက်ထဲ ကြိ ုးတံတားကို ဖြတ်နေတဲ့ ပေါ်တာအထမ်းသမား ၂ ဦး။ တောင်တက်အဖွဲ့ဟာ ကချင်ပြည်နယ်မှာ ဒေသခံအထမ်းသမားတွေ ရှာဖွေရာမှာ အတော်အခက်တွေ့ရပါတယ်။ အများစုက တရက်ထဲနဲ့ ထွက်ခွာသွားကြတယ်။ ဒီတော့ တောင်တက်အဖွဲ့ ပစ္စည်းထက်ဝက်ကျော် ထားခဲ့ရတယ်။
Photo Credit - National Geographic
ဘယ်ဖက်ပုံက ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီသမားတွေဟာ ရွံ့ဗွက်ထူ ခြေကုပ်ဖို့ခက်တဲ့ တောခရီးလမ်းကနေ ပစ္စည်းတွေကို တောင်ခြေစခန်းရောက်ဖို့ ၃ ရက်အချိန်ယူခဲ့ရပါတယ်။
ညာဖက်ပုံက အထမ်းသမားတယောက် ပစ္စည်းတွေကို တောင်ခြေစခန်းဆီ သယ်ယူပို့ဆောင်ပေးနေတဲ့ပုံ။ တံတားအများစုဟာ ချောင်းတွေပေါ်ကနေ ပေရာပေါင်းများစွာမြင့်ပြီး ကျဉ်းမြောင်းတဲ့ သွားလားရခက်တဲ့ ဝါးတံတားလေးတွေ။
Photo Credit - National Geographic
အထမ်းသမားတွေ ပစ္စည်းတွေသယ်ပိုးနေစဉ်...တောင်ခြေစခန်းရောက်ဖို့ ၁၃၀ မိုင် ၂ ပတ် တောလမ်းခရီးကြမ်းကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရပါတယ်။ Photo Credit - National Geographic

ရန်ကုန် - ပုဂံ ကားနဲ့ မိုင် ၄၃၀၊ ပုဂံ - မန္တလေး သင်္ဘောနဲ့ မိုင် ၁၉၀၊ မန္တလေး - မြစ်ကြီးနား ရထားနဲ့ မိုင် ၂၅၀၊ မြစ်ကြီးနား - ပူတာအို လေယာဉ်နဲ့ မိုင် ၁၇၀၊ ပူတာအိုကနေ တောထောင်ထဲ ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီနဲ့ မိုင် ၈၀၊  တောတောင်ခရီး ၁၂၅ မိုင် ၂ ပတ် လမ်းလျှောက်ပြီး ၃၈ ရက်အကြာမှ ခါကာဘိုရာဇီတောင်ခြေ ရောက်ပါတယ်။ မန္တလေး - မြစ်ကြီးနား ရထားလမ်း အင်မတန်လမ်းဆိုးတယ် ခုန်တာများ ထိုင်နေလို့မရဘူး မတ်တပ်ထရပ်နေရတယ်။ အန်ကယ်ကြီးတယောက်ကတော့ ရထားထဲမှာ ပုခက်လုပ်ပြီး အိပ်နေတယ်များ ငြိမ့်နေတာပဲ။ မြစ်ကြီးနားနဲ့ ပူတာအိုကြားမှာ တိုက်ပွဲတွေဖြစ်လို့ လေယာဉ်နဲ့ပဲ သွားလို့ရတယ်။ ပူတာအိုရောက်တော့ စနေနေ့ ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်းခံရတယ်။ ပူတာအိုက ရှိသမျှရုံးတွေ မေးမြန်းစုံစမ်းတော့ ဘာမှမဖြေကြားဘူး။ တနင်္လာနေ့ကျတော့မှ နေပြည်တော်က ခွင့်ပြုမိန့်ရတယ်။ ရွှံ့ဗွက်ထူလွန်းလို့ တချို့နေရာတွေဆို ဆိုင်ကယ်မောင်းလို့မရဘူး။ ရွာအပြောင်းအရွှေ့၊ လမ်းခရီးမှာ ပျောက်တာတွေနဲ့ တောစခန်းရောက်တဲ့အခါမှာ အစားအသောက် ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းပဲ ကျန်တော့တယ်။ပစ္စည်းတွေ ထမ်းသယ်ပေးမဲ့ ပေါ်တာအလုံအလောက်မရတော့ ပစ္စည်းတဝက်ပဲ သယ်နိုင်တော့တယ်။ ပစ္စည်းတဝက်နဲ့ ဆက်တက်မလား၊ နောက်ပြန်ဆုတ်မလား၊ ဆက်တက်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး စစ်ကြည့်လိုက်တော့ နောက်ထပ်ပစ္စည်းတဝက်ကို ထပ်လျှော့လိုက်ရပြန်တယ်။ စိုက်ပျိုးတဲ့ရာသီဆိုတော့ ပေါ်တာအလုံအလောက် မရှိသလို ပေါ်တာထမ်းတဲ့သူမဟုတ်တော့ တရက်ထမ်းပြီးတာနဲ့ နောက်ထပ်ခေါ်လို့မရတော့ဘူး။ ခါကာဘိုရာဇီတောင်ခြေအထိ ၁၂၅ မိုင် ၂ ပတ် လမ်းလျှောက်ခရီးဟာ ရွှံဗွက်၊ ဝါးရုံ၊ အဆိပ်ပြင်းတဲ့မြွေ၊ မျှော့၊ အင်းဆက်ကိုက် ခက်ခဲကြမ်းတမ်းလွန်းတယ်။ အစကတော့ ရေကိုသန့်စင်ပြီးမှ သောက်ပေမဲ့ စမ်းချောင်းရေဟာ အင်မတန်သန့်စင်ကြည်လင်လွန်းလို့ သန့်စင်စရာမလိုဘူး ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျောဗိုက်နာ နေမကောင်းမဖြစ်ဘူး။ သောက်ဖူးသမျှရေထဲမှာ အသန့်စင်ဆုံး၊ အရသာအရှိဆုံးပဲ။ ပုံမှန်တောင်တက်ခရီးတွေမှာ တောင်ခြေနားကမြိ ု့အထိ လေယာဉ်စီး၊ ပေါ်တာတွေလည်း လိုသလောက်ရတယ်။ ဒီတော့မြေပြင်ခရီးမှာ အချိန်မကုန်တော့ဘူး မြေပြင်ခရီးမှာ နေမကောင်းဖြစ်နိုင်တယ်။ ခါကာဘိုရာဇီခရီးစဉ်ဟာ တခြားခရီးစဉ်တွေနဲ့ အင်မတန်ကွဲပြားတယ်။

ဂြိုလ်တုမြေပုံကို အသုံးပြုရတော့ နေရာတော်တော်များများဟာ လေ့လာစူးစမ်းရှာဖွေထားတဲ့ နေရာတွေမဟုတ်တော့ အခုလောလောဆယ် ကျောက်တုံးပြိုကျထားတာတွေ မြေပုံပေါ်မှာမရှိဘူး။ တချို့လမ်းကြောင်းတွေက dead end လမ်းဆုံးနေလို့ လာလမ်းကြောင်းအတိုင်းပြန်ဆုတ် မြေပုံကိုပြန်ပြင် တခြားလမ်းကြောင်းရှာနဲ့တော်တော်အချိန်ကုန်ပင်ပန်းတယ်။ တောင်ထိပ်နားနီးလာလေ တောင်တက်ရတာ အင်မတန်ခက်ခဲလာသလို နေရာလည်းကျဉ်မြောင်းလာတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ တောင်ထိပ်ကို မတက်ရောက်မှီ နောက်ဆုံးစခန်းကို ရောက်ရှိပါတယ်။ အစားအသောက်က ၄ ရက်လောက်ပဲ ကျန်တော့တယ် မိန်းမ ၂ ယောက်ကစခန်းမှာ စောင့်နေပြီး ယောကျ်ား ၃ ယောက်က တောင်ထိပ်တက်မယ်။ အိုနေးက မကြာခင်က hypothermic အေးခဲပြီးသွေးမလျှောက်တာဖြစ်တော့ အိုနေးကို စခန်းမှာကျန်ခဲ့စေချင်တယ်။ အကျိတ်အနယ် အခြေအတင်ဆွေးနွေးကြတယ်။ ယောကျ်ား၊ မိန်းမခွဲခြားတယ်လို့ ထင်သလားလို့မေးတော့ ခွဲခြားတယ်လို့မထင်ဘူး၊ သူတို့က သူမအရည်အချင်းကို ယုံကြည်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အခြေအနေအရ ဂျန်ကင်းက သူနှစ်ပေါင်း ၂၀ ကျော်က စတင်ခဲ့တဲ့သူ့ဆန္ဒကို ဘယ်လိုနည်းနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ် အောင်မြင်ချင်တယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ အိုနေးက တောင်ထိပ်မတက်တော့ဘူးဆိုတဲ့ ခက်ခဲတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချခဲ့ပါတယ်။ ၂၀၁၄ နိုဝင်ဘာ ၇ မနက်စောစော 7 F (-14 C) အရိုးခိုက်ခိုက်တုန်အောင် အေးတဲ့အချိန် တောင်တက်ခရီးစတင်ပါတယ်။ တညခရီးအတွက် sleeping bag အိယ်ယာကိုယ်စီ၊ ၂ယောက်ရွက်ဖျင်တဲ၊ မီးဖို၊ ဆီ၊ နှစ်နပ်စာအေးခဲထားတဲ့ အစားအစာ၊ သားရေစာ၊ ခေါက်ဆွဲ အလေးချိန်နည်းနိုင်သမျှ နည်းနည်းသယ်ကြပါတယ်။ ၂ မိုင်ခရီးဟာ မတ်စောက်ကျဉ်းမြောင်း အင်မတန်တက်ရခက်ပါတယ်။ တောတောင်ထဲ လမ်းလျှောက်ခဲ့ရသလို တက်လိုက်ဆင်းလိုက်။ နေ့လည်လောက်မှာ တောင်ရဲ့တောင်ဖက် နေရောင်ထဲမှာ အီဂျစ်ပိရမစ်လို ချွန်မြမတ်စောက်တဲ့ ခါကာဘိုရာဇီထောင်ထိပ်ကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ စိတ်အားထက်ကြွလာပြီး ငါတို့တက်နိုင်မယ်လို့ထင်တယ်။ ၄ နာရီကြာပြီးတဲ့အခါ ကျဉ်းမြောင်းတဲ့တောင်စောင်းလေးမှာ စခန်းချကြတယ်။ အေးလွန်းလို့ မနက် ၃ နာရီခွဲအထိ မအိပ်နိုင်ကြဘူး။ မနက်ကျတော့ အိယ်ယာ၊ ရွက်ဖျင်တဲ၊ မီးဖိုထားပြီး တောင်ထိပ်ဆီကို တက်ကြတယ်။


ကြယ်စုံတဲ့ညမှာ ရွှေရောင်တောက်ပနေတဲ့ ဒါဟွန်ဒန်ရွာကစေတီ...မြောက်ဖက်ကို ခြောက်ရက်ခရီး တောင်ခြေစခန်းမရောက်မှီ နောက်ဆုံးဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ရွာ...
Photo Credit - National Geographic
တိဘက်ဗုဒ္ဓဘာသာ ဆုတောင်းအလံနားမှာ တောင်မတက်မှီ အော့တာ့၊ ဟာရင်တန်၊ အိုနေး သစ်ကိုင်းခြောက်တွေ မီးရှို့နေစဉ်...
Photo Credit - National Geographic
အာ့တာ့၊ အိုနေး၊ ဟာရင်တန် စခန်းသုံးဆီ သွားနေကြပုံ...ယောကျာ်းသုံးယောက်က တောင်ထိပ်တက်ဖို့ ကြိ ုးစားနေချိန်မှာ အိုနေး၊ ဟာရင်တန် အဲ့ဒီစခန်းကနေ စောင့်နေကြပါတယ်...
Photo Credit - National Geographic
ခါကာဘိုရာဇီ အနောက်ဖက်တောင်စဉ်တောင်တန်း နှင်းတွေဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ တောင်ခွျှန်းပေါ်က ဂျန်ကင်း...သူနဲ့ အခြားတောင်တက်သမား၂ယောက်ဟာ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့အမြင့်ဆုံးတောင်လို့ပြောကြတဲ့ ခါကာဘိုရာဇီတောင်အမြင့်ကို
တိုင်းတာဖို့...
Photo Credit  - National Geographic
ရစ်ချတ်က ငါကြောက်လာပြီ တကယ်ကြောက်လာပြီ ငါတို့ပြန်လှည့်သင့်ပြီ။ ဘေးပတ်ဝန်ကျင်က တောင်ထိပ်တွေကအောက်မှာ အင်မတန်မတ်စောက်ကျဉ်းမြောင်းတဲ့ ကျောက်တောင်စွန်းမှာ ကြိုးတွေနဲ့တောင်တက်နေတာ တောင်တက်နေတဲ့သူတော့မသိဘူး ဗွီဒီယိုကြည့်တဲ့ကိုယ်က အသည်းတွေယား ရင်တမမဖြစ်နေတယ်။ အော့တာ့ နဲ့ဂျန်ကင်းက ရစ်ချတ်ကို ဆက်တက်ဖို့ ဆွဲဆောင်စည်းရုံးကြတယ်။ ဂျန်ကင်းက ဦးဆောင်ပြီး တခြားချွှန်မတ်နေတဲ့ကျောက်တောင်စွန်းကို ရောက်တဲ့အခါ တောင်ထိပ်ကိုမြင်ရပြီး လမ်းကြောင်းတလျှောက်မှာ  စိတ်ဓာတ်ကျစေမဲ့ ချွှန်မတ်နေတဲ့ ကျောက်တောင်စွန်းတွေကို မြင်ရတယ်။ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ယာ၊ ရွက်ဖျင်တဲ၊ မီးဖို၊ အစားအသောက်မရှိဘဲ တညအိပ် တောင်ထိပ်တက်ဖို့ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ဘူး စွန့်စားရာရောက်တယ် အသက်ရှင်ဖို့လည်း မလွယ်ဘူး။ သူ့အဖွဲ့ဆီပြန်လာပြီး ငါတို့ခရီးစဉ်ပြီးပြီ ငါတို့ ရောက်နိုင်သမျှ ကြိုးစားပြီးပြီ။ တောင်ထိပ်ကိုမြင်နေရပြီး တညဆက်တက်ရင် ရောက်နိုင်တဲ့အနီးဆုံးနေရာကို ရောက်နေပေမဲ့ အစားအသောက်၊ gear ပစ္စည်းကိရိယာတန်ဆာပလာ အခက်အခဲတွေကြောင့် အော့တာ့၊ ရစ်ချတ် ခေါင်းညိတ်ပြီး ထောက်ခံတယ်။ သူတို့ရောက်နေတဲ့နေရာက အမြင့်ပေ ၁၈,၈၄၀ ခါကာဘိုရာဇီတာင်ထိပ်အောင်ဖက် ပေ ၈၀၀ အောက် ဝ.၂၅ မိုင် အဝေးမှာ။ ဂျန်ကင်းက အကယ်၍များ လုံလောက်တဲ့ပေါ်တာ၊ အစားအသောက်၊ ၂လထက် အချိန်ရခဲ့မယ်ဆိုရင် ခါကာဘိုရာဇီခရီးစဉ် အောင်မြင်မယ်လို့ထင်တယ်။ တောင်ထိပ်ကိုတက်ရောက်နိုင်မှ အောင်မြင်တာမဟုတ်ပါဘူး။ တခါတလေ အိမ်ကိုအသက်ရှင်လျက် ပြန်လာနိုင်တာဟာ အကောင်ဆုံးအောင်မြင်မှုပါပဲ။ ဒီလိုသတ်မှတ်မယ်ဆိုရင် သူတို့အဖွဲ့ အောင်မြင်ပါတယ်။ ၃၆ နာရီ တောင်ထိပ်ကို တက်ရောက်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားပြီးတဲ့အခါ အမြင့်ပေ ၁၈,၂၀၀ က စခန်း ၃ကို ပြန်လာကြတယ်။ ရောက်တာခါနဲ့ ပြင်ဆင်ထားတဲ့ တဲအိမ်ထဲထိုးအိပ်တော့တာပဲ ။ ယောကျာ်း၃ယောက် ထောင်ထိပ်တက်ဖို့ ကြိုးပမ်းနေတဲ့အချိန် စခန်း၃မှာကျန်ခဲ့တဲ့ မိန်းမ ၂ ယောက်က အနီးအနားက တောင်စွန်းတွေဆီတက်ဖို့ ကြိုးရှာကြည့်တော့ ကြိုးတခုမှမရှိဘူး။

ကြိုးမရှိဘဲ တောင်တက်တောင်ဆင်းဖို့ဆိုတာ အင်မတန်စွန့်စားရာရောက်တယ်။ တောင်ထိပ်တက်နေတဲ့ ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့ ဘယ်လိုဆက်သွယ်ရလဲဆိုတော့ စတိတ်ကအင်မလီအဖေ့ကို ဂြိုလ်တုဖုန်းနဲ့ဆက်၊ သူက ယောကျာ်းလေးတွေဆီကို ဂြိ ုလ်တုဖုန်းနဲ့ဆက်။ နောက်နေ့မနက်စောစော မိန်းမ၂ယောက်က တောင်ဆင်းပြီး ကြိုးတွေသွယ်တန်းထားခဲ့တော့ ယောကျာ်း၃ယောက် မြန်မြန်ဆန်ဆန် တောင်ဆင်းလာနိုင်ခဲ့တယ်။ လာလမ်းအတိုင်း ၁၂၅ မိုင် ရွှံ့ဗွက်ထူ၊ အဆိပ်ရှိတဲ့မြွေ၊ မျှော့၊ အင်းဆက် ခက်ခဲကြမ်းတမ်းလွန်းတဲ့လမ်းကို ၂ ပတ်လမ်းလျှောက်ပြီး တောင်ခြေစခန်းကို ပြန်ရောက်ပါတယ်။ ခရီးစဉ်ဟာ ၂ လကြာပြီး အင်မတန်ခက်ခဲကြမ်းတမ်း ပြင်းထန်လွန်းတယ်။ ဂျန်ကင်းရဲ့ ၂ ခေါက်မြောက် မအောင်မြင်တဲ့ခရီးစဉ်ဆိုတော့ သူအင်မတန်ခံစားရတယ်။ ခါကာဘိုရာဇီတောင်ရဲ့အမြင့်ကို ခုထက်မသိသေးဘူး။ ခါကာဘိုရာဇီတောင်ဟာ မြန်မာပြည်ရဲ့ အမြင့်ဆုံးတောင်လို့ သူတို့ထင်မြင်ယူဆကြပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ခါကာဘိုရာဇီဟာ အနီးအနားက တခြားတောင်တွေထက် မြင့်နေလို့ပါပဲ ဒါပေမဲ့ ခုထက်ထိ မသိသေးဘူး။ ဒါ‌ကြောင့်လည်း ဒီတောင်တက်လမ်းကြောင်းဟာ မြေပုံထဲမှာရှိမနေတာ ခက်ခဲလွန်းလို့ပါပဲ။ ခုထက်ထိ သိဖို့ခက်ခဲနေတုန်း တစုံတယောက်က ဒီပြသနာကို ဖြေရှင်းနိုင်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ဂျန်ကင်းက ပြောတဲ့စကားတွေကို သတိထားပြောနော် သူတို့တွေ စွန့်စားမှုခရီးစဉ်လေးတခု သွားချင်တယ်။ တကယ့်ကို remote ဝေးလံသီခေါင် လူသူရောက်ခဲတဲ့နေရာ၊ သွားရောက်ဖို့ အင်မတန်ခက်ခဲတဲ့နေရာတခု။ ခါကာဘိုရာဇီဟာ အဲ့ဒီခရီးစဉ်မျိုးပဲ။ တနေ့နေ့မှာတော့ ခါကာဘိုရာဇီတောင်ထိပ်ကို အောင်မြင်စွာတက်ရောက်နိုင်ပြီး တောင်ထိပ်အမြင့်ကိုတိုင်းတာကာ မြန်မာပြည်ရဲ့အမြင့်ဆုံးတောင်၊ အရှေ့တောင်အာရှရဲ့ အမြင့်ဆုံးတောင်ဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာ ဖြေရှင်းနိုင်ကြပါလိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

စန်းထွန်း
ဧပြီ ၁၅၊ ၂၀၁၉ ။

စခန်း၁ တိမ်တွေအပေါ်မှာ ရပ်နေတဲ့ ဂျန်ကင်း...၁၉၉၃ ဂျန်ကင်း တိဗက်ဖက်ကနေ ခါကာဘိုရာဇီတောင်တက်ဖို့
ကြိ ုးစားရာမှာ တရုတ်စစ်တပ်ရဲ့ ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်းခြင်း ခံရပါတယ်....
Photo Credit - National Geographic
အလွန်ပင်ပန်းခက်ခဲကြမ်းတမ်းတဲ့ တောင်ထိပ်တက်ရောက်မှု မအောင်မြင်ပြီးနောက် အာ့တာ့ခ် တောင်ခြေစခန်းဆီ ဆင်းလာနေစဉ်...
 Photo Credit - National Geographic

P.S  - အောက်က National Geographic ရဲ့ ဆောင်းပါးကို ဘာသာပြန်ပါတယ်။ ဘာသာပြန်တာ လိုအပ်ချက်တွေရှိပါက စန်းထွန်းရဲ့ လိုအပ်ချက်ပါ။

https://news.nationalgeographic.com/2015/01/150116-burma-climb-myanmar-hkakabo-razi/








No comments: