The trouble with You and Me !

ဒီနေ့ ရုံးမှာ ကော်ဖီသောက်ရင်း ဘယ်ရယ်မဟုတ် အမှတ်တမဲ့ တခါသုံးကော်ဖီခွက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ Dixie ဆိုတဲ့ နာမည်တွေ့တော့ သူငယ်ချင်း ဗီယက်နမ်မလေး မိုင်းဖန်က ဘယ်လိုအသံထွက်ရမလဲဟင်လို့ မေးဖူးတာ သတိရသွားတယ်။ ဆူနမ် ဘယ်လိုဖြေလိုက်သလဲလို့ မမှတ်မိပေမဲ့ UFL ( Univeristy of Foreign Language, Yangon) မှာ တရုတ်စာ တစ်နှစ်တက်ဖူးတဲ့ ကျွန်မက အမေရိကန်တွေတော့ ဘယ်လိုအသံထွက်လဲ မသိဘူး  တရုတ်လိုတော့ တိချယ်လို့ အသံထွက်တယ်လို့ ဖြေတော့ ဆူနမ်နဲ့မိုင်းဖန် ကောင်းချီးပေးတယ်။ တရုတ်စာမှာ ဒီ d ကို တီ t လို့အသံထွက်တယ်။ ဥပမာ Didi (မောင်လေး) ကို ဒီ့ဒီ့လို့ အသံထွက်ရမဲ့အစား တိတိလို့ အသံထွက်တယ်။ နောက်တော့ ဂျီပီအက်စ်က ဒီချီဟိုင်းဝေးလို့  ကြေငြာတော့မှ အမေရိကန်အသံထွက်ကို သိသွားတော့တယ်။ ကန်တက်ကီရုံးမှာတုန်းက မန်နေဂျာဝီလီယမ်ဂရင်းက အလုပ်ရှာနေတဲ့အကြောင်းမေးလို့ အင်တာဗျူးတခုတော့ရတယ် အူတာ့ပြည်နယ်ကဆိုတော့ ဝီလ် အူကြောင်ကြောင် ဖြစ်သွားတယ်။ ဟင်... အူတာ့ပြည်နယ် ဘယ်ပြည်နယ်ပါလိမ့် မကြားဘူးပါလား စာလုံးပေါင်းပြ ။ U-t-a-h လို့ စာလုံးပေါင်းပြတော့ ဟဲ့ ကောင်မလေး အဲတာ ယူတာ့လို့ အသံထွက်တယ်။

ခြင်္သေ့ကျွှန်းမှာ Paulau Ubin ကွျှန်းကို ပူလာအူပင်လို့ အသံထွက်တာကိုး။ Jose ကို ဂျိုဆေးလို့ အသံထွက်လို့ရတော့ တက်တက်စင်အောင် လွဲပါတယ် ဟိုဆေးလို့ အသံထွက်ရပါတယ်။ ရခိုင်တွေက ချစ်၊ ခြစ် မကွဲဘူး။ မွန်တွေက သနဲ့တ မပီဘူး။ ကျောင်းမှာ အသံထွက်ဝဲ ဗမာအသံထွက်မပီတဲ့ ရခိုင်လေးကို ရက္ခီးလို့ စကြတယ်။ ရောက်စတုန်းက မိုင်းဖန်စကားကို ဘယ်သူမှ နားမလည်ကြဘူး။ လူမျိုးပေါင်းစုံ၊ လေသံပေါင်းစုံတဲ့ ခြင်္သေ့ကျွှန်းမှာ နေဖူးတဲ့ ကျွန်မက နားလည်တယ်။ မိုင်းဖန် ဆူနမ်တို့နဲ့ စကားပြောရင် ဆူနမ်က ကျွန်မကို ဘာသာပြန်ခိုင်းတယ်။ မိုင်းဖန်က ကျွန်မကို အင်္ဂလိပ်လိုပြော၊ ကျွန်မက ဆူနမ်ကို အင်္ဂလိပ်လိုပြောနဲ့ English to English ဘာသာပြန်ရတာ ရယ်စရာတော့ အကောင်းသား။ နည်းနည်းကြာလာတော့မှ လေသံတွေကို နားယဉ်လာ၊ သူငယ်ချင်းတွေလည်း ဖြစ်လာပြန်တော့ သူ ဘာကိုဆိုလိုချင်မှန်း သိနေတော့ ဘာသာပြန်စရာ မလိုတော့ဘူး။ စကားနည်းတဲ့ ရာမားကလွဲရင် ကျန်တဲ့သုံးယောက်က ငယ်ငယ်တုန်းကအကြောင်း၊ တက္ကသိုလ်တုန်းက အကြောင်း၊ ဘဝအတွေ့အကြုံ၊ အယူအဆတွေကို ပြောကြဆိုကြငြင်းခုန်ကြတာများ တခြားသူတွေ နားမလည်နိုင်ပေမဲ့ ကျွန်မတို့တွေကတော့ တဝါးဝါး တဟားဟားနဲ့ ဟုတ်တော့ ဟုတ်နေကြတာပဲ။

အင်္ဂလိပ်စာ မကောင်းဘူးလို့ ထင်ရတဲ့ မိုင်းဖန်က အသံထွက်မှန်ပြီး အင်္ဂလိပ်စာကောင်းတယ်လို့ ထင်ရတဲ့ ကျွန်မက အသံထွက်မှားတယ်။ oil ဆိုတဲ့ စကားလုံးက ကျွန်မအတွက် အတော်ထွက်ရခက်တဲ့ စကားလုံး။ ESL သင်တန်းမှာဆို မိုင်းဖန်က အမြဲပြင်ပေးရတယ်။ တီချယ်ကာရိုလိုင်းက လျှာကို ဘယ်အနေအထားမှာ ထားရမယ်ဆိုတာ သင်ပေးတယ်။ ပါးစပ်ပိတ်ရမဲ့နေရာမှာ မပိတ်ရင် မိုင်းဖန်က သူ ပါးစပ်မပိတ်တတ်ဘူးလို့ ကျွန်မကို ဟားတတ်တယ်။ ဂျပန်သဒ္ဒါ ( grammer ) က မြန်မာသဒ္ဒါနဲ့ တူတာကို ဂျပန်စာ တလ တက်ဖူးတုန်းက သတိထားမိတယ်။ ပြင်သစ်ဘာသာစကားက လှပတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဝါရှင်တန်ဒီစီရုံးက တရုတ်မ ကလဲယားကွမ်းရဲ့ သူငယ်ချင်းမက ပြင်သစ်တရုတ်မ။ ကွမ်တုန်ဘာသာစကားပြောရင် အော်ကြီးဟစ်ကြီးနဲ့ ရန်ဖြစ်နေသလား ထင်ရပေမဲ့ ပြင်သစ်လိုပြောရင် အင်မတန် နူးညံ့လို့ ပြင်သစ်လိုပဲပြောလို့ တိုက်တွန်းဖူးပါသတဲ့။ မြန်မာဘာသာစကားဟာ နာမ်စား၊ အသုံးအနှုန်းတွေ အင်မတန် ကြွယ်ပါတယ်။ ယူအက်ဖ်ဖယ်လ်ကျောင်းမှာ မြန်မာစာသင်ကြတဲ့ ကျောင်းသားတွေက မြန်မာစာ အင်မတန်ခက်တယ်လို့ ညည်းကြတယ်။ မိခင်ဘာသာစကားမဟုတ်၊ နေထိုင်တဲ့ဒေသခံ ဘာသာစကားမဟုတ်တဲ့ ဘာသာစကားကို တတ်ကျွှမ်းဖို့ဆိုတာ အင်မတန် ခက်တယ်။ မြန်မာစကားတတ်တဲ့ ဘလော့ဂါ ဝသုန်မိုးကို ချီးကျူးမိတယ်။

တဋ္ဌာနစီ အလှည့်ကျ  presentation show တွေ လုပ်ကြရင် မြန်မာစာဋ္ဌာနပွဲနေ့ဆို စည်တယ်။ မြန်မာစာ တတ်ချင်လွန်းတဲ့ ကျောင်းသားက ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ သူ့မိဘအိမ်ကို အလည်ပြန်ပေမဲ့ ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ မပျော်နိုင်ရှာဘူး။ နံရံမှာ ခေါင်းမိုးမှာ အိမ်ရဲ့နေရာတိုင်းမှာ မြန်မာစာရေးထားတဲ့ စာရွက်တွေ၊ လက်ကလည်း မြန်မာစာအုပ် မချတော့ မိဘတွေက သူတို့သားလေး ဦးနှောက်မှ ကောင်းသေးရဲ့လားဆိုပြီး စိတ်ပူကာ ခေါင်းကို စကန်ရိုက်တော့ ထွက်လာတဲ့ အဖြေက သူ့ခေါင်းထဲမှာ အမြဲတွေးနေတဲ့ ယပင့်၊ ယရစ်၊ ဟထိုး၊ တချောင်းငင်၊ နှစ်ချောင်းငင်၊ အောက်ကမြစ်၊ သေးတေးတင်၊ လုံးကြီးတင်ဆံခတ်တို့ပါတဲ့ ဓာတ်မှန်အဖြေကို ရပါသတဲ့။ အဲဒီနေ့က နောက်ကျလို့ လက်ခုပ်သံတွေ တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဆိုတာပဲ မှီလိုက်တယ်။ လည်ကတုံးအဖြူ၊ ပုဆိုး၊ ရင်ဖုံး၊ ထမီ ဝတ်ထားတဲ့ မြန်မာကျောင်းသားလေးတွေ ချစ်စရာ သိပ်ကောင်းတယ်။

ကျွန်မ အကြိုက်ဆုံးစာအုပ်တွေထဲက တအုပ်ဖြစ်တဲ့ ဆရာမကြီး ဒေါ်ခင်မျိုးချစ်ရဲ့ Colourful Myanmar စာအုပ် Language and Pitfalls အခန်းထဲက ကောက်နုတ်ချက်တချို့ကို ယူသုံးထားပါတယ်။ သိပြီးသား  မြန်မာစကားဆိုပေမဲ့ နာမ်စားတွေ ရှင်းပြဆို ခက်ပြီ။ ဆရာမကြီးရဲ့ အင်္ဂလိပ်စာ အရေးအသားပိုင်နိုင်မှု၊ ဇဝနညဏ်ကိုတော့ လက်ဖျားခါ ပါပေတယ်။  သူတလူ ငါတမင်းဖြစ်နေတဲ့ နယ်တွေကို အနော်ရထာမင်းက  စုရုံးသိမ်းသွင်းပြီး ဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့ ပထမမြန်မာနိုင်ငံ တည်ထောင်ပုံအကြောင်း ရေးထားတဲ့ King Among Men စာအုပ်က ဆရာမကြီးရဲ့ masterpiece အကောင်းဆုံးလက်ရာလို့ ဆိုကြတယ်။  မနူဟာမင်းရဲ့ သုဝဏ္ဏဘူမိသထုံပြည်ကို သိမ်းပိုက်ခန်းကို ရေးဖို့ သမိုင်းပညာရှင်တွေနဲ့ တွေ့ဆုံဆွေးနွေး၊ သုသေတနပြုပြီးမှ ရေးတယ်လို့ မှတ်သားဖူးဆယ်။ အနော်ရထာ၊ ကျန်စစ်သား၊ ငထွေးရူး၊ ငလုံးလက်ဖယ်၊ ညောင်ဦးငဖီး၊ ဗျက်ဝိ၊ ဗျက်တ၊ မယ်ဝဏ္ဏ၊ ခင်ဦး၊ စောမွန်လှ၊ ကိုရင်မောင်၊ မယ်ဥ ရာဇဝင်ထဲက ဇာတ်ကောင်တွေက အဲဒီစာအုပ်ထဲမှာ တကယ့်လူသားတွေဖြစ်လို့ အတော်ကောင်းတဲ့ စာအုပ်။

Since the days back in nineteen twenties, when I went along with my grandfather, U Pe of Mandalay, on his archeological expeditions to the acient city of Bagan, I have fallen in love with the city and her people of the past. He once showed me a terra-cotta plaque with a Pali inscription on paper and read out to me the name and title of the king. I cherished the piece of paper for as long as a time as an eleven-year-old kid could; for who would not be thrilled to own an autograph of a king of nine hundred years ago?

Grandfather spoke of historical characters as if they were our next door neighbors. He once described Anawrahta as kalatha king with a wander-lust. The term kalatha is used to describe wild, boisterous young men, or men about the town. Grandfather called Anawrahta a kalatha king, because of his shrewdness and insight in the affairs of the state. When he said that, Anawrahta became a real person, not a cold, printed name in a text book.

အဖွင့်အမှာစကားနဲ့တင် အတော်စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းနေပြီ။ စာအုပ်ညွှန်းနေတာနဲ့ နာမ်စားတွေ၊ အခေါ်အဝေါ်ဖက် မရောက်တော့ဘူး။

Let 's Call Them Names
     The Myanmar language is rich in names , the good and printable ones as well as the other king. We have various ways of addressing our fellow-beings, or calling names, to use a literal translation of the Myanmar expression.
     It is not quite considerate to a non-Myanmar to introduce a man as, for example, U Thin and then have hime addressed by different people as Ko Thin or Maung Tin or Ko Gyi Tin or U Lay Tin. Chances are that the poor bemused foreigner is at a loss as to who is referring to whom, and he may not be able to decide what he should call the said gentleman. May be he has some colorful names to call him by but not aloud.

ဦးတင်လို့ မိတ်ဆက်ပေးထားတဲ့သူတယောက်ကို တခြားသူတွေက ကိုတင်၊ မောင်တင်၊ ကိုကြီးတင်၊ ဦးလေးတင်လို့ ခေါ်ဝေါ်ကြတော့ နဝေတိမ်တောင်ဖြစ်သွားတဲ့ နိုင်ငံခြားသားခမျာ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို ရည်ညွှန်းမှန်းမသိ၊ ဘယ်လိုခေါ်ဝေါ်ရမှန်း မဆုံးဖြတ်နိုင်တော့သလောက်ပဲ။

"Ko" or "Maung" and "Ma" are usually among one's own peers and "U" and "Daw" are used by the younger to their seniors. "Ko" "Maung" and "Ma" are informal". In  some localities, Ko Maung is used with the monosyllable of a man's name, for example, Ko Maung Tin. ရွယ်တူဆိုရင် ကို၊ မောင်၊ မ တပ်ခေါ်ပြီး ဦး၊ ဒေါ်ကတော့ ငယ်သူတွေက အကြီးတွေကို ခေါ်ဝေါ်ကြတယ်။ ကို၊ မောင်၊ မ လို့ တပ်ခေါ်ကြပေမဲ့ တချို့အရပ်ဒေသတွေမှာ ကိုမောင်ကို အမျိုးသားနာမည်အဖြစ် သုံးကြပြန်ရော ဥပမာ ကိုမောင်တင်။ "Ko" "Maung" and "Ko Maung" are used among one's own peers but a senior gentleman in high official status might use them to his juniors, for example, Ko Hla Aung or Ko Maung Nyi. It is a fine gesture on his part, polite as well as affections. ကို၊ မောင်၊ ကိုမောင်က ရွယ်တူတွေကြား ခေါ်ဝေါ်တယ်ဆိုပေမဲ့ အရာရှိတယာက်က သူ့ထက်ငယ်တဲ့သူကိုလည်း ခေါ်ဝေါ်နိုင်ပါတယ် ဥပမာ ကိုလှအောင်၊ ကိုမောင်ညီ။ ဒါဟာ သူ ယဉ်ကျေးသမှုရှိသလို ခင်မင်တယ်ဆိုတာ ပြသတဲ့ အမှုအယာ တစ်ခုပါပဲ။ Juniors often address their seniors, as Ah-ko-gyi or Ko-gyi prefixed to the monosyllable of the man's name, for example, Ko Gyi Kyaw, this prefix means big brother. အငယ်တွေက အကြီးတွေကို တခါတရံမှာ အစ်ကိုကြီး၊ အစ်ကို တပ်ခေါ်ကြတယ် ဥပမာ ကိုကြီးကျော်။

How to address the seniors
  The Myanmars seldom, if at all, address a senior person by name. The epithets "A-Ko-Gyi, Ah-Ko, Ko-Gyi, Ko-Ko(big brother), U or U-lay, U-Gyi, Ba Gyi, Ba Gyi(Uncle) for men and Ma Ma, A-Ma-Gyi (big sister), Daw Daw (aunt) for women, are used depending on the age of the people involved. မြန်မာလူမျိုးတွေဟာ ကိုယ့်ထက်အသက်ကြီးတွေကို နာမည်တပ်ခေါ်ခဲပါတယ်။ အစ်ကိုကြီး၊ အစ်ကို၊ ကိုကြီး၊ ကိုကို၊ ဦး၊ ဦးလေး၊ ဘကြီး တွေက ယောကျာ်းလေးကို ခေါ်ဝေါ်ရင် သုံးပြီး မိန်းကလေးဆိုရင်နော့ မမ၊ အစ်မကြီး၊ ဒေါ်ဒေါ် လို့ ခေါ်ဝေါ်ပါတယ်။ ခေါ်ဝေါ်တဲ့သူနဲ့ ခေါ်ဝေါ်ခံရတဲ့သူတွေရဲ့ အသက်အရွယ်ပေါ်မှာလည်း မူတည်ပါတယ်။

How a husband is addressed
   In my parents and grand-parents days, ladies do not usually call their husbands by their name (I believe they called them a lot of other names in private), they seemed shy to do so. Husband were often referred to as either ein-ga-lu or ein-thar (man of the house). Perhaps these terms are synonymous with "good man" found  in the English classics. ကျွန်မတို့အဘိုးအဘွားတွေခေတ်တုန်းက   မိန်းမတွေက ယောက်ျားရဲ့ နာမည်ကို ခေါ်လေ့မရှိဘူး။ (သီးသန့်နာမည်တွေ ရှိလိမ့်မယ်လို့ ကျွန်မ ယုံကြည်တယ်) သူတို့ အဲလိုခေါ်ဝေါ်ရမှာ ရှက်ပုံရတယ်။ ယောက်ျားတွေကို အိမ်ကလူ၊ အိမ်သားလို့ ခေါ်တယ်။ အင်္ဂလိပ်ဂန္ဓဝင်ဝထ္ထုတွေထဲက good man နဲ့ သွားတူပုံရတယ်။

The Trouble with You and Me
Person to person relationship
  Of course, the trouble is mainly with you...s and me...s in Myanmar language. My sympathy is with the poor bemused foreigner who has to learn the language. I see many fight a losing battle, especially with personal pronouns. There are many variations, which, as Shwe Yoe said, "might be phillogically interesting, but spoilt the temper." မြန်မာဘာသာရဲ့ အဓိက ပြသနာက သင်၊ နင် ပါ။ ကျွန်မကတော့ မြန်မာစာသင်တဲ့ နိုင်ငံခြားသားတွေကို ရှုံးနေတဲ့ တိုက်ပွဲကို ဆက်တိုက်နေတဲ့သူလို့မြင်တယ်။ အထူးသမြင့် နာမ်စားတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ပေါ့။ ကွဲလွဲမှုတွေ အများကြီးရှိတယ် ရွှေရိုးပြောသလို စိတ်ဝင်စားဖို့တော့ ကောင်းပါရဲ့  ဒါပေမဲ့ ဒေါသထွက်ရတယ်။ ကျွန်တော်၊ ခင်ဗျား၊ ကျွန်မ၊ ရှင်၊ ငါ၊ နင်၊ သင်၊ မင်း၊ ကျွှနု်ပ်၊တပည့်တော်၊ အရှင်ဘုရား သင့်တော်သလို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုရတယ်။

Honorific Terms
 There is still a thesaurus of honorific terms in relationship between laymen and monks. A monk does not eat, but he phone-pays; he does not sleep, but he kyeins; he does not come or go, but the kywas; he does not stay in some place, but he tha-din-thones; he does not die but he pyan-daw-mus. A layman does not speak to a monk, but he has to shauk; one does not hand things to monk, but has to kat; one does not invite monks, but hast to pink. Things in relation to monks are also called in different terms. Rice meal is soon, and houses for monks, kyaungs. A woman is referred to as da-yi-kar-ma, and the man as da-yi-kar. Older persons are called da-gar-ma-gyi (female) and da-gar-gyi(male). A monk's father and mothers are called the same.

The Trouble with In-Laws
  Our language is quite rich in names by which we call in-laws, the good and printable ones, I mean. Once I introduced my son's mother-in-law to a non-Burmese friend as "my kha-met" explaining that it describes our relationship. My friend said she wished there are a similar word in English. "When I introduced my son's parents-in-law as Mr. and Mrs. So and So, it does nothing to explain our relationship", she said.
  In many ways, I think, the English language is rather poor in expression, for when we say "brother-in-law" it does not quite tell us whether it is a man-to-man relation, or woman to man relation. In Myanmar, a man's wife's brother or his sister's husband is yauk-pha. I believe Karens used this word to mean "friend".

Brother and Sister Terms
  Among the Myanmar, if a man called you (a man) yauk-pha, it works both ways; either he is leering at your beautiful sister, or trying to throw his sister into your arms. So it depends on the circumstances whether this form of address is to anyone's advantage.
  The word changes when it describes the woman to man relationship; a woman husband's younger brother or her younger sister's husband is called mutt, a husband's other brother or her older sister's husband is khe-oh; when two men are married to tow sisters, each one to the other, I mean, they are called ma-yar-nyi-ah-ko, that is to say, "brother-by virtue of -their wives".
  A woman's brother's wife or her husband's sister is youk-ma; a man's younger brother's wife or his wife's younger sister is a khe-ma; a man's elder brother's wife or his wife's elder sister is a ma-yee, when two women are married to two brothers, they are lin-nyi-ah-ma; these are the variations of the word "sister-in-law" in English.

A Brother, Elder or Younger?
 "Brother", and "sister" create quite a lot of problems in Myanmar language; a man's younger sister is hna-ma, elder sister ah-ma; a woman's younger sister is nyi-ma, elder sister ah-ma, the same as a man's elder sister. A man's younger brother is nyi and elder brother is ah-ko; a woman's younger brother is maung and elder brother ah-ko, the same as a man's elder brother.
  The "older" or the "younger" problem created quite a stir in the B.B.C headquarters some years ago, when the news of some celebrity's brother was about to be put on the air; the one in charge of the Myanmar section insisted on knowing whether the man was the older or younger brother. His chief could not quite understand why he should make an issue of it, until the Vietnamese section demanded the same information.

Cousin -  no Myanmar Equivalent
 Another tricky word is cousin, for which the Myanmar have no equivalent. We have a suffix in Myanmar wun-kwe to describe the relationship among those who are scions of the same grand-parents; the world nyi or nyi-ma is added.

 Again there are uncles and aunts; a parent's elder brother is ba-gyi or u-gyi, younger brother u-lay or ba-dway; the older sister of a parent is ghee-daw or kyee-kyee, a younger sister is daw-lay or daw-daw, ah-yee is mostly used by Upper Myanmars and it is common gender, aunt or uncle; gyi or lay is added to show whether he or she is older than your parent.

 There are localities where ah-yee is considered feminine gender, and people often get a shock at some different place to see a venerable gentleman with a handle bar mustache when a frail little old lady is expected.

How to have grandchildren while single and respectable
 Our grandchildren are myee, common gender, so are our grand nephews and nieces. Bachelors and spinsters could have myees, even while living a blameless life of single blessedness. I have had a good share of maiden aunts and great aunts and I can say that I was descended from a "long line of maiden aunts" without slurring anyone's good name.

(စန်းထွန်း) ဟေ့ သိလား ပရော်ဖက်ဆာ လက်စတာက ဘက်ချ်လာတဲ့ Bachelor
(မိုင်းဖန်)  နိုး:::::::::: သူက ပီချိပ်ဒီ
ဆူနမ်၊ ရာမားနဲ့ ကျွန်မတို့ သုံးယောက် မပြုံးဘဲဝါးလုံးကွဲ ရယ်လိုက်ရတာ
(ဆူနမ်) မိုင်း ဘက်ချ်လာဆိုတာ ဘွဲ့ရဆိုတာတင် မဟုတ်ဘဲ နောက်ထပ်အဓိပ္ဗာယ်တခု ရှိသေးတယ်
(ရာမား) ဘက်ချ်လာဘွဲ့လို့ ပြောချင်တာ မဟုတ်ဘူး...ဘက်ချ်လာဘွဲ့နဲ့ မာစတာကို သင်ပါ့မလား...အနည်းဆုံး မာစတာ၊ ပီအိချ်ဒီလောက်မှပေါ့...စန်းစန်း ပြောတဲ့ ဘက်ချ်လာက လူပျိုကြီးလို့ အဓိပ္ဗာယ်ရတယ်။

ကျွန်မက ရေချိုးဆပ်ပြာဆိုရင် အသီးနံ့လေးတွေ မွှေးနေတာ ကြိုက်တော့ Body Shop ဈေးတွေ ချတဲ့အချိန်ဆို များများဝယ်ထားတယ်။ ရေချိုးဆပ်ပြာကုန်နေလို့ ဝယ်ဦးမှပဲလို့ တေးထားတုန်း ဂရမ်းစင်ဒရယ်ထဲမှာ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း ဒစ်စကောင့်ဆိုလို့ ဝင်ကြည့်မိတာ L'OCCITANE ဆိုင်ပါ။ အရောင်းစာရေးမလေးက တစ်နှစ်မှာ ၂ ခါပဲ ဒစ်စကောင့်ချတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ အနံ့လေးကို ကြိ ုက်တာနဲ့ ဝယ်ဖြစ်သွားတယ်။ မကြီးကို လက်ဆောင်ပေးတော့ အနံ့ sensitive ဖြစ်တဲ့သူက Chanel ရေမွှေးပြီးရင် အကြိ ုက်ဆုံး ရေမွှေးပါတဲ့။ ကျွန်မက ရေချိုးဆပ်ပြာ၊ ဘော်ဒီလိုးရှင်း၊ ဟမ်းခရင် ကြိုက်တယ်။ ခေါင်းလျှော်ရည်ကတော့ နည်းနည်း dry ဖြစ်သလားလို့။ မနှစ်က ဝါရှင်တန်ဒီစီ ယူနီယမ်စတေးရှင်မှာ အဲဒီဆိုင်ထဲ ဝင်ကြည့်မိသား။ ဈေးကြီးလို့ windows ပဲ လျှော့ပင်းခဲ့တယ်။ ယူအက်စ်မှာ Natural Beauty Prododucts တွေ ခေတ်စားတယ်။ ကျွန်မ သိတာက Tata Harper ၊ John Masters ၊  သြစတေးလျက Jurlique ။ ပစ္စည်းကိုတော့ သုံးနေပြီး အသံမထွက်တတ်တာ မကောင်းပါဘူးလေဆိုပြီး ဆိုဒ်မှာ လိုက်ရှာတော့ ဒီယူကျူ ဗီဒီယိုလေး သွားတွေ့တယ်။ ဗီဒီယိုကြည့်ပြီးပေမဲ့ အသံက ထွက်ချင်သလို ထွက်နေတုန်း။

ဘလော့ဒေးအတွက် တီတင့် နိုးဆော်ထားတာ၊ တဂျီးမင်း တဂ်ထားတာ တွေ့ပေမဲ့ ဘလော့ဒေးသီးသန့်ပို့စ်အနေနဲ့ မရေးဖြစ်တော့ပါဘူး။ ဘလော့ဂါနဲ့ စာဖတ်သူဆိုတာ စာချစ်သူချည်းပါပဲ။ ပို့စ်တပုဒ်က ဟင်းတခွက်အကြောင်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်၊ ကဗျာတပုဒ် ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်၊ အချစ်အကြောင်း အက်ဆေးတပုဒ် ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်၊ ခရီးသွားဆောင်းပါး ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်၊ သူငယ်ချင်းတွေကြား သီချင်း၊ စာအုပ်၊ အစားအသောက်အကြောင်း ရှယ်တဲ့အကြောင်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်၊ လေးနက်တဲ့ အကြောင်းအရာတွေကနေ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအကြောင်းအရာတွေ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်။ ကျွန်မအတွက်တော့ ဘလော့ဆိုတာ စာဖတ်၊ သီချင်းနားထောင်သလိုမျိုးပဲ နှစ်သက်စရာ ကောင်းတယ်။ ရေးချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေ ရှိနေသေးသရွေ ့၊ ရေးချင်စိတ် ရှိသေးသရွေ့ ရေးနေဦးမှာပါ။ အစဉ်အလာအရဆိုရင် ဘလော့ဂါအသစ်တွေကို မိတ်ဆက်ရမှာပါ။ ကျွန်မက ဘလော့ဂါအသစ်တွေ သိပ်မသိတော့ သိတဲ့ဘလော့ဂါတွေပဲ မိတ်ဆက်လိုက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

မမီးငယ်
မမအိုင်အိုရာ
ပစ်ပစ်
မြတ်ကြည်
ကန်ဒီ
သူသူ

အာရှမှာတော့ အလုပ်သမားနေ့ ရုံးပိတ်ရက်က မေလ ၁ ရက်နေ့ ယူအက်စ်မှာတော့ စက်တင်ဘာ ၁ ရက်နေ့ လေဘာဒေးလို့ ခေါ်ပါတယ်။ Happy Blogger Day ၊ Happy Labor Day ၊ Happy Holidays ဖြစ်ပါစေ။

စန်းထွန်း
သြဂုတ် ၂၈ ၊ ၂၀၁၄။

Reference : Colorful Myanmar, King Among Men ( Author -Khin Myo Chit)