စကင်္ာပူမှာနေတော. ရန်ကုန်ကို လွမ်:တယ်။ ရန်ကုန်မှာနေတော. စကင်္ာပူကို လွမ်:တယ်။
စကင်္ာပူရော၊ရန်ကုန်မှာရော မနေတယ်.အခါ စကင်္ာပူရော၊ ရန်ကုန်ရော နှစ်ခုလုံးကို လွမ်:တယ်။
တယောက်တည်: စကားပြောဖော် မရှိဘဲ ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကို ငေးကြည်.ရတိုင်း၊ စားမဝင်တိုင်း၊ ရာသီဥတု အေးလွန်:တိုင်း၊ရင်ဖွင့်ရမယ်. သူငယ်ချင်း မရှိတိုင်း၊ ဘယ်မှ သွားလည်စရာ မရှိ ဂူအောင်းနေရတိုင်း၊မိသားစုနဲ. မိုင်သောင်းချီဝေးတယ်. ဟိုးအဝေးကြီ:မှာလို့ ခံစားရတိုင်း၊မြန်မာစကားကို လွမ်:မိတိုင်း တယောက်တည်:ပါလား ခံစားချက်က ဝမ်:နည်:စေတယ်။
မျှော်လင့်ချက်တခုအတွက် ပေးဆပ်ရတယ်. တန်ဖိုးက ကြီ:မားတယ်။
အရိုးပြိုင်းပြိုင်းနဲ. အရွက်မရှိတယ်. သစ်ပင်တွေကို မြင်ရတိုင်း အမြဲစိမ်:စိုနေတယ်. သစ်ပင်တွေကို လွမ်:တယ်။
အေးစက်တယ်. နှင်းတွေ မြင်တိုင်း ပူနွေးတယ်. နေရောင်ခြည်ကို လွမ်:တယ်။
ပေါ့ရွှတ်တယ်. အစားအစာတွေ စားရတိုင်း အရသာရှိလှတယ်. ကိုယ်.တိုင်ပြည်အစားအစာကို လွမ်:တယ်။
ကိုယ်ပိုင်ကားတွေ စီးရတိုင်း mrt နဲ.bus ကို လွမ်:တယ်။
ကိုယ်.ဘေးနား လူအများကြီ:ရှိပေမယ်.လည်: တယောက်တည်:လို့ ခံစားရတယ်. အခါ မိသားစုကို လွမ်:တယ်။
အမြဲ ဗိုက်ဆာနေတယ်.အခါ အမြဲတမ်:ဗိုက်ပြည်.နေတာကို လွမ်:တယ်။
SMS,PhoneCall,Gathering,Shopping ကို လွမ်:တယ်။
မျက်လုံးပြာတွေ ကြားထဲမှာ စပ်စုတတ်တယ်. မျက်လုံးနက်နက်တွေကို လွမ်:တယ်။
မြန်မာစကားကို လွမ်:တယ်။
အဲ နောက်ထပ် ဘာများ လွမ်းစရာ ကျန်ပါသေးပါလိမ်....:P
စန်းထွန်း
မတ် ၇၊ ၂၀၁၁။
No comments:
Post a Comment