ဘာမှတ်နေလဲ ...

စတိတ်ကို စရောက်တာနဲ့ ကျောင်းမှာ ပထမဆုံး သင်ရတဲ့ဘာသာက အမေရိကန်ယဉ်ကျေးမှုသင်ခန်းစာ။ စတိတ်မှာ အသက်၊ အိမ်ထောင်ရှိမရှိ၊ လစာမေးတာ အင်မတန်ရိုင်းပါသတဲ့။ ကန်တက်ကီ၊ ဝါရှင်တန်ဒီစီ၊ နယူးယောက် ပြည်နယ်တွေပြောင်းပြီး အလုပ်လုပ်လာတာ ၆ နှစ်ရှိပြီ။ ကန်တက်ကီအလုပ်တုန်းက Microsoft .Net migration လုပ်တာတွေ ဆက်လုပ်နေလို့ ဆူပါဗိုက်ဆာ ဂျရတ်က ကွန်ပျူတာမှာ ဖွင့်ထားတဲ့ application ကို ပိတ်လိုက်လို့ စိတ်ဆိုးတာများ မန်နေဂျာကို သွားတိုင်တဲ့အထိ။ အင်ဂျင်နီယာဌာနမှာ စီနီယာကြီးဖြစ်တဲ့ တရုတ်ပီတာကို ပြောပြတော့ ဂျရတ်လုပ်တာ ရိုင်းတယ်တဲ့။ နယူးယောက်တရုတ်ကုမ္ဗဏီသူဋ္ဌေးက အလုပ်လုပ်တာ မကောင်းလို့ ပီအေရုံးက မခေါ်တာလို့ ပြောတုန်းက စိတ်ဆိုးလိုက်တာ။ ဂရင်းကဒ်လျှောက်နေတုန်းမို့ ပြန်ပြောလို့မဖြစ် အံကြိတ်နေရတယ် ခံပြင်းလိုက်တာ။ ခု ဒီရုံးမှာ လုပ်လာတာ ၆ လလောက်ရှိပြီ အားလုံးအဆင်ပြေတယ်လို့ ထင်နေတာ။ ဖြစ်ရပုံက အိုင်တီဌာနရဲ့ Network Engineer က ဂျမေကာအမည်း လူကအသက် ၃၀ တောင်ပြည့်ပုံ မရဘူး ပေါင် ၂၀၀၊ ၇ နှစ်အရွှယ် ကလေးတယောက်အဖေ။ ကိုယ့်နေရာနားက ဖြတ်သွားတိုင်း စန်းစန်းလို့ ခေါ်တယ်။ နဂါးမောက်သီးစားတာတွေ့တာ ဘာတွေစားလဲ၊ ဖန်ပုလင်းထဲက စားနေတာဘာလဲ၊ ဂျမေကာမှာ စန်းစန်းကမ်းခြေရှိတယ်ဆိုပြီး စန်းစန်းကမ်းခြေလို့ ခေါ်တတ်တယ်။ ကိုယ် ဖုန်းကြည့်နေရင် boyfriend ဟဟ ဆိုပြီး စတယ်။ ကိုယ်က ခင်တဲ့သူတွေနဲ့ဆိုရင် စကားတွေ နားညည်းအောင်ပြောပေမဲ့ ကိုယ်မခင်တဲ့သူဆိုရင် မေးထူးခေါ်ပြော ဖာသိဖာသာ ခပ်တည်တည် နေတာ။

လှလှပပ ဝတ်စားထားရင် boyfriend နဲ့ ဒိတ်ရှိတယ်ထင်တယ်လို့ စတတ်တယ်။ ကိုယ် ဘာမှပြန်မပြောပေမဲ့ မနှစ်မြို့တဲ့အမူအယာကို တွေ့မှာပါ။ ကိုယ့်အလုပ်နေရာနား ပစ္စည်းတွေလာထားရင်း သောကြာနေ့ဆိုတော့ ပါတီတက်မှာလား ကလေးရှိလား ရည်းစားရှိလား မရှိဘူး။ ဒါဆို နင်က သိပ်ရွေးလွန်းလို့ဖြစ်မှာပေါ့ ငါ single life ကို enjoy နေတာ ငါ သင့်တော်တဲ့သူ မတွေ့သေးဘူး။ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ အသက် ၃၀ ရှိပြီလား အေး အသက် ၃၀ ကျော်ပြီ။ အချိန်တွေ waste နေတာပဲ ငါတို့တိုင်းပြည်မှာ အသက် ၃၀ ကျော်မှ အိမ်ထောင်ပြုကြတယ်။ နောက်နေ့ သူ ကိုယ့်ဘေးနားက ဖြတ်သွားလို့ ကိုယ်ဖုန်းကြည့်နေရင် boyfriend ဟဲ ဟဲ ဆိုပြီး တချိန်လုံးစတော့တာပဲ။ အိုင်တီဌာနာမှာ လူအယောက် ၂၀ လောက်ရှိတဲ့အထဲ ကိုယ့်ကိုတချိန်လုံး လာစနေတော့ လူက သိပ်မကြည်တော့ဘူး တင်းလာပြီ။ တခုခုလုပ်မှဖြစ်တော့မယ် မန်နေဂျာသွားတိုင်ရမလား ဦးနှောက်ကို ပူထူနေအောင် စဉ်းစားလိုက်တော့ warning ပေးတာ အကောင်းဆုံးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ခပ်ထန်ထန်မျက်နှာနဲ့ နင် အချိန် ၁ မိနစ်ရှိလား (နည်းနည်းလန့်သွားတဲ့ပုံ) ရှိတယ်။ အပြင်မှာစကားပြောရအောင် စတိုခန်းထဲဝင်ပြောမလား တံခါးအပြင် လူအများဖြတ်သန်းနေကြတဲ့ ဓာတ်လှေကားနားမှာ ပြောတယ်။ နင် friendly ဖြစ်ပေမဲ့ boyfriend ဆိုတာ ငါ့ personal ကိစ္စ အလုပ်ထဲမှာ professional ဆန်စေချင်တယ်။ နင့်ကို offended အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားရင် ခွှင့်လွှတ်ပါ။ ရတယ် ကိစ္စမရှိဘူး နောက်မဖြစ်စေနဲ့။ သူက အားလုံးနဲ့ ခင်ခင်မင်မင် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေချင်တာ မသိတော့ဘူး မပြောတတ်တော့ဘူးတဲ့။ ကိုယ် ဘာမှပြန်မပြောလိုက်တော့ဘူး ခင်ခင်မင်မင် ရင်းရင်းနှီးနှီး လေးလေးစားစား ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ နောက်ပြောင်စနောက်နေတာမဟုတ်ဘူး။

အလုပ်ထဲမှာ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်၊ မိတ်ဆွေကနေ သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်သွားတာလည်းရှိတယ်။ ကန်တက်ကီအလုပ်မှာတုန်းက စီနီယာဝီလီယမ်ဂရင်းဆို ကားအကြောင်း၊ အာမခံ အကြောင်းတွေ မေးရတယ်။ ကိုယ်မသိတဲ့ programming တွေ သင်ပေးတယ်။ ဂျရတ်နဲ့ ပြသနာတက်ပေမဲ့ နောက်တော့ခင်ခင်မင်မင်ပါပဲ ကိုယ်က အမှတ်ကြီးတဲ့သူမဟုတ် မေ့ပျောက်လွယ်တဲ့သူ။ ဝါရှင်တန်ဒီစီအလုပ်မှာတုန်းကခင်တဲ့ တရုတ်မကလဲယားကွမ်းနဲ့ဆို ခုထိခင်မင်နေတုန်း။ ဒီစီသွားရင် လာကြိုပေးမယ်၊ သူအိမ်မှာလာတည်း စိတ်ရင်းနဲ့ ဖိတ်ခေါ်နေတုန်း။ ဂျီစီရပြီဆိုတော့ မေရီလန်းကိုပြောင်းလာမလား စီဗွီပို့ပေးမယ်တဲ့။ တရုတ်မယန်းဆိုလည်း အလုပ်ထဲမှာခင်တာဆိုပေမဲ့ မသိတာတွေသင်ပေး ကူညီစောင့်ရှောက်ပေးတဲ့ သူငယ်ချင်းကောင်း။ ပီအေရုံးက ဝမ်ချန်၊ ဂျမားဆိုရင် အင်မတန်ခင်ဖို့ကောင်းတာ။ သူတို့နဲ့ပြောဆိုဆွေးနွေးရတာ အင်မတန်စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းလွန်းလို့ lunch buddies တွေဖြစ်လို့။ ကိုယ့်ကိုချစ်တဲ့အစ်မတွေ ညီမတွေက boyfriend ထားဖို့ လက်တွဲဖော်ရှာဖို့ စနောက်ကြတာတွေရှိပေမဲ့ ကောင်းစေချင်တဲ့စေတနာနဲ့ ပြောမှန်းသိတော့ စိတ်မဆိုးဘူး။ မြန်မာပြည်မှာ မိန်းကလေးတယောက်တည်းသွားရင် ရိသဲ့သဲ့စနောက်တဲ့စရိုက်ကို လုံးဝမကြိုက်။ အလုပ်ထဲမှာ ဒီလိုရိသဲ့သဲ့စနောက်တာမျိုးတော့ လုံးဝသည်းခံလိမ့်မယ် မထင်နဲ့။ မဟုတ်မခံ ဆတ်ဆတ်ကြဲ စန်းထွန်းကို လာမစမ်းလေနဲ့ မီးပွင့်သွားမယ် ဘာမှတ်နေလဲ။ ဝိုင်းကိုပြောပြတော့ ကောင်းတယ် မျက်နှာကြော လုံးဝတင်းထားတဲ့။ ခု ဂွတ်မောနင်းလောက်ပဲ နှုတ်ဆက်တယ် ခပ်တန်းတန်း လာမစတော့ဘူး ကောင်းလိုက်တာ။ နောက်တခါ boyfriend ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် လာစလို့ကတော့ marital status နဲ့ discrimation လုပ်ပါတယ်ဆိုပြီး သွားတိုင်မယ်။ အလုပ်ပြုတ်မှာ သနားပါတယ်ဆိုပြီး သနားလိမ့်မယ်မထင်နဲ့ $#@%။ တရားစခန်းမှာတုန်းက ဒင်းကို မေတ္တာပို့ဖို့ ကြိုးစားသေးတယ် ဘယ်လိုမှပို့လို့မရ။ အရင်တုန်းက မျက်နှာကိုလုံးဝမကြည့်ချင်ရာကနေ ခုတော့နည်းနည်း ကြည့်လို့ရပြီ ဒါပေမဲ့ စိတ်ထဲတင်းနေတုန်းပဲ။

စန်းထွန်း
ဇန်နဝါရီ ၄၊ ၂၀၁၈။

3 comments:

စံပယ္ခ်ိဳ said...

အိပ္ယာထ ထျခင္းညီမေရးတာေလးကုိစိတ္ပါလက္ပါဖတ္ေနတာDC မွာလုိ႔ပဲထင္ေနတုန္းခုမွသိတာေျပာင္းသြားတာကုိ

San San Htun said...

၂၀၁၃ ဒီဇင္ဘာကတည္းက ေၿပာင္းခဲ့တာဆိုုေတာ့ နယူးေယာက္မွာ ၄ ႏွစ္ရိွၿပီ မဂ်က္ ...

San San Htun said...

စံပယ်ချို said...
အိပ်ယာထ ထခြင်းညီမရေးတာလေးကိုစိတ်ပါလက်ပါဖတ်နေတာDC မှာလို့ပဲထင်နေတုန်းခုမှသိတာပြောင်းသွားတာကို
January 4, 2018 at 12:56 PM
San San Htun said...
၂၀၁၃ ဒီဇင်ဘာကတည်းက ပြောင်းခဲ့တာဆိုတော့ နယူးယောက်မှာ ၄ နှစ်ရှိပြီ မဂျက် ...
January 6, 2018 at 12:54 PM