အောက်တိုဘာ ဖေးဘရိတ်...

Japanese Garden at Brooklyn Botanic Garden
Brooklyn Botanic Garden

အောက်တိုဘာလမှာ ဖေးဘရိတ်ဖြစ်တဲ့ အရာတွေကို ဝတ်ဆင်ပြီး အောက်တိုဘာလမှာ မဟုတ်ဘဲ နိုဝင်ဘာလရဲ့ ဒုတိယပတ် လွန်ခဲ့တဲ့ စနေနေ့ကမှ ဘရွတ်ကလင်း ဘော်တနစ်ကယ်ဂါးဒင်းမှာ ရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံလေးပါ။ ဦးထုပ်တွေကို နှစ်သက်သူတစ်ယောက်အတွက် ဒီနှစ်ဆောင်းတွင်းမှာ ဖေးဘရိတ်ဖြစ်နေတဲ့ ဦးထုပ်လေးက မကြာသေးခင်ကမှ ဝယ်လိုက်တဲ့ Wool Beret နံပြားဦးထုပ်လေးပါ။ ဆောင်းတွင်းဆို ကုတ်အင်္ကျီကလည်း အနက်၊ ဘောင်းဘီကလည်း အနက်၊ ဖိနပ်ကလည်း အနက်၊ လက်အိတ်နဲ့ မာဖလာကလည်း အနက် တကိုယ်လုံး နက်နေတာများ မျက်နှာလေး ကွက်လင်းနေလို့သာ တော်တော့တယ်။ ဒါကြောင့် နောက်များ ဦးထုပ်၊ မာဖလာဝယ်မယ်ဆိုရင် အရောင်တောက်တောက် ဝယ်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ ဦးထုပ်မှာ ထွင်းထားတဲ့စာလုံးက နာမည် အတိုကောက်လားလို့ မေးကြတယ်။ အမှန်က Ralph Lauren အတိုကောက် RL လို့ ရေးထားတာပါ။

JCrew ၊  Tiffany တို့ရဲ့ တချို့ပစ္စည်းတွေက နာမည်အတိုကောက် ထွင်းပေးလို့ရပြီး ထွင်းခ ပေးရတယ်။  Ralph Lauren တံဆိပ် ဦးထုပ်ဆိုရင် Women ဆိုဒ်ကကြီးနေလို့ Children Girl 7 - 16 အတွက် ထုတ်တဲ့ဆိုဒ်နဲ့မှ တော်တယ်။ အနီရောင်ရဲရဲ၊ ဦးထုပ်ဒီဇိုင်းလေးက ချစ်စရာကောင်းသလို နွေးလည်းနွေးတော့ ဆောင်းတွင်းမှာ ဖေးဘရိတ် ဖြစ်နေတဲ့ ဦးထုပ်ဆိုပါတော့။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်က ဘရွတ်ကလင်းဘော်တနစ်ကယ်ဂါးဒင်းကို ဓာတ်ပုံသွားရိုက်တာ အဲဒီနေ့က မိုးတွေရွာ၊ ရာသီဥတုချမ်းလို့တုန်နေတာနဲ့ ၁ နာရီမှာ စတင်တဲ့ ဘော်တနစ်ဂါးဒင်းတိုးကိုတောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ ပြန်ခဲ့တော့တယ်။ ဝိုင်းက ကိုယ့်လောက် ချမ်းပုံမရဘူး။ ကိုယ် ချမ်းနေတာတွေ့တော့ အနွေးထည်အကြောင်း၊ အင်္ကျီအကြောင်းပြောကြရင်း Cashmere ကက်ရှ်မီးယားအကြောင်း ရောက်သွားတယ်။ ကက်ရှ်မီးယားသိုးဆီကနေ ထုတ်လုပ်ထားတဲ့ ကက်ရှ်မီးယားအဝတ်အထည်တွေက ဈေးကြီးသလို အင်မတန်နွေးတယ်။ ရာမားဝတ်ထားတဲ့ ကက်ရှ်မီးယားက ဈေးကြီးတယ်လို့ ဆူနမ် ပြောဖူးတယ်။

ဟုတ်တယ် ဈေးချတာတောင် ၂၀၀ အောက် မလျော့ဘူး ။ ကက်ရှ်မီးယားဝတ်ထားရင် Layer တွေ အများကြီး ဝတ်စရာ မလိုဘူး။ မင်း ဝတ်ထားတာ ဘာတုန်း wool သိုးမွှေးလေ နွှေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကက်ရှ်မီးယားလောက် မနွေးဘူး။ ဒါနဲ့ ချက်ချင်းပဲ ဈေးချနေတဲ့အထဲက Turtleneck လို့ ခေါ်ကြတဲ့ လည်ထောင်ကက်ရှ်မီးယား တစ်ထည်ဝယ်တယ်။ ကိုယ် ဝယ်ဖူးသမျှထဲမှာ အဲဒီအင်္ကျီ ဈေးအကြီးဆုံးပဲ။ ဆုပ်လိုက်ရင် လက်တဆုပ်သာသာ လက်နဲ့ပဲလျှော်ရပြီး ချိတ်နဲ့မလှန်းရ ။  နည်းနည်းဂရုစိုက်ရပေမဲ့ တော်တော်နွေးတယ်။ ခုလိုအေးတဲ့ရာသီ ပိတ်ရက်တွေမှာ လမ်းလျှောက်ထွက်ရင်၊ တောင်သွားတက်ရင် ကက်ရှ်မီးယားပေါ်မှာ သိုးမွှေးတစ်ထည် ဝတ်လိုက်ရုံနဲ့ လုံလောက်တယ်။ ဆောင်းရာသီဆို လည်ထောင်အင်္ကျီလေးတွေကို သဘောကျတယ် မာဖလာ ပတ်စရာမလိုတော့လို့။ အပေါ်က နက်ပြာရောင် သိုးမွှေးအနွေးထည်က Classic Duffle Coat လေးပါ။

Brooklyn Botanic Garden
Indian caves at Inwood Hill Park. Red Indians inhabited there. Samuel L Jackson took the movie there as if homeless man stayed in the cave.

အစတုန်းကတော့ လည်ပင်းစိနေတယ်လေး၊ အိတ်က ကြီးတယ်လေးနဲ့ နောက်တော့လည်း ကြိုက်လို့ မချွှတ်တော့ဘူး။ Hood လို့ခေါ်ကြတဲ့ ခေါင်းစွပ်ပါလို့ နားရွက်အေးလာရင် ခေါင်းစွပ် စွပ်လိုက်ရုံပဲ။ ခေါင်းစွပ်က ဖြုတ်တပ်လို့ရတဲ့ အရှင်ဆို ပိုမိုက်မယ်။ ကြယ်သီးချိတ်တဲ့ ကြိုးကွင်းတွေက အမြင်ဆန်းတယ်။ အိတ်အကြီးကြီးက ဖုန်း၊ ကဒ်၊ နှုတ်ခမ်းဆီ၊ ဟမ်းခရင်၊ တစ်ရှုး တိုလိုမိုလီ အကုန်ဆံ့တယ်။ ဒီလိုချမ်းအေးတဲ့ရာသီမှာ လက်အိတ် မဆောင်ဘဲ အပြင်ထွက်လို့ မရဘူး။ ကိုယ် သဘောကျတဲ့ လက်အိတ်လေးက လက်ချောင်းထိပ်နေရာလေးတွေကို လွတ်ထားတာမို့ကင်မရာနှိပ်ဖို့ပြုဖို့ အဆင်ပြေတယ်။ ချမ်းလာရင် အဖုံးစွပ်လေးထဲ လက်ချောင်းတွေကို ထည့်လိုက်ရုံပဲ။ ဝိုင်းကတော့ လက်အိတ်ကို ချွှတ်ရင်လည်း အကုန်ချွှတ် လက်မှာ ဘာမှရှိမနေတဲ့ ရိုးရိုးလက်အိတ်ကိုပဲ နှစ်သက်ပါသတဲ့။Swiss Gear ၊ Samsonite  တို့နဲ့ယှဉ်ရင် ပေါ့ပါးတဲ့ ဂျာမန် deuter တံဆိပ် Nomi ကျောပိုးအိတ် အစိမ်းရောင်လေးက ရုံးတက်ရင်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ တောင်သွားတက်ရင်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ လမ်းလျှောက်ထွက်ရင်ဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်ကျောထက်မှာ အမြဲပိုးထားတဲ့ အိတ်ကလေးပါ။

ဒီလိုချမ်းအေးတဲ့ရာသီမှာ ရေနွေးပူပူလေးတစ်ခွက် မှုတ်သောက်ရလောက် နွေးထွေးစေတာ မရှိဘူး။ အဖုံးဖွင့်စရာ မလိုဘဲ အဖုံးကို ဖိလိုက်တာနဲ့ ရေနွေးတွေ ထွက်ကျလာပြီး သောက်ပြီးရင် ခွက်ကို ဗူးပေါ်မှာ ပြန်ဖုံးလို့ရတဲ့ နာရီအတော်ကြာအောင် နွေးနေတဲ့ IKEA Steel vaccum flask ဓာတ်ဘူးလေးက ကိုယ့် ဖေးဘရိတ်။ ဘောင်းဘီက ကိုယ့်ဖေးဘရိတ် Levis ဂျင်းနက်ပြာ ။ ကုတ်အင်္ကျီက အနက်၊ ဘောင်းဘီအနက်၊ ဖိနပ်ကအနက်၊ အားလုံးနက်နေလို့ အရောင်လေးထည့်ရအောင်ဆိုပြီး ဆောင်းတွင်းဆိုဝတ်ဖို့ အနီ၊ အပြာ ဘောင်းဘီတွေ ဝယ်ထားတယ်။ ဝိုင်းက ကုတ်အင်္ကျီအနက်၊ ဘောင်းဘီအနက်မှာ အရောင်အဖြစ် မာဖလာရောင်စုံပတ်တယ်။ ဟိုးအရင်အပတ်က ဘရွှတ်ကလင်း ဘော်တနစ်ကယ်ဂါးဒင်းကို သွားတုန်းက ချမ်းလို့တုန်စေတဲ့ တရားခံက ခြေအိတ်နဲ့ ဖိနပ်။ ခြေကျင်းဝတ်သာသာ ခြေအိတ်ရယ်၊ အပြေးလေးကျင့်တဲ့ဖိနပ်က အေးစိမ့်လာတာကို မတားဆီးနိုင်ဘူး။ ခြေသလုံးတဝက်ထိရောက်တဲ့ ခြေအိတ်၊ လည်ရှည်မြင်းစီးဘွတ်ဖိနပ် Riding Boot စီးထားလို့ကတော့ အတော်လေး နွေးထွေးစေတယ်။ ဦးထုပ်၊ ဖိနပ်၊ ကက်ရှမီးယား လည်ထောင်အင်္ကျီ အနက်ရောင်က Ralph Lauren ဖြစ်ပြီး သိုးမွှေးလည်ထောင်အင်္ကျီ၊ သိုးမွှေးကုတ်၊ လက်အိတ်က JCrew ပါ။

Natural Organics အလှပြင်ပစ္စည်းတွေ ခေတ်စားလာလို့ သုံးကြည့်တာ အကြိုက်တွေ့နေတဲ့အရာတွေက l'occitane က ခေါင်းလျှော်ရည်၊ ဘော်ဒီလိုးရှင်းနဲ့ ဒီဗိုင်းကရင်မ်ပါ။ ကောင်းကင်အုံ့မှိုင်းလို့ မိုးလေး တဖြောက်ဖြောက် မစဲတဲ့နေ့တွေဆိုရင် Shabu Shabu လို့ခေါ်ကြတဲ့ ဟော့ပေါ့စားရတာ ကြိုက်တယ်။နှုတ်ဆက်ပွဲ၊ မွေးနေ့၊ ခရီးကပြန်လာရင် ဝင်စားဖြစ်ပေမဲ့ တစ်ယောက်တည်းတော့ သွားမစားဖြစ်ဘူး။

Mini's Shabu Shabu at Flushings

တေလာဆွစ် သီချင်းလေးတွေ ကြိုက်ပေမဲ့ အခုအသစ်ထွက်တဲ့ 1989 သီချင်းတွေ နားမထောင်ရသေးဘူး။ ခုတလော နားထောင်ဖြစ်နေတာက ဆွီတိရဲ့ အချစ်ဆိုတာ အမည်ရတဲ့ သီချင်းလေးပါ။


ရထားစီးချိန်တွေမှာ ဖတ်ဖြစ်နေတာကတော့ ဆရာမကြီး ဒေါ်ခင်မျိုးချစ်ရဲ့ ဝထ္ထုတိုစာအုပ်လေးပါ။ ကင်နွန် 7D ကင်မရာကသာ ပရောက်ဖက်ရှင်နယ် ကိုယ်က အလွယ်ဆုံး အော်တိုဖိုးကပ်စ်နဲ့ပဲ ရိုက်တတ်တယ်။ ကင်မရာမှာ Function တွေ ပါပေမဲ့ ဘယ်လိုသုံးရမှန်း မသိဘူးရယ်။ ခရစ်စမတ်မီးရောင်စုံနဲ့ ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ အားခဲနေတဲ့ ဝိုင်းက သင်ပါဟလို့ တိုက်တွန်းနေတဲ့အပြင် ကိုယ်ကိုတိုင်ကလည်း ဘယ်လိုရိုက်ရမလဲဆိုတာ သိချင်နေတာနဲ့ User Manual  တွေဖတ်၊ ဗီဒီယိုတွေကြည့်၊ tutorials တွေဖတ်ပြီး လေ့လာနေတယ်။ ခရစ်စမတ်ဓာတ်ပုံတွေ ကောင်းကောင်းထွက်လာဖို့ မျှော်လင့်ရတာပဲ။

အောက်တိုဘာလရဲ့ ဖေးဘရိတ်အဖြစ်ဆုံးက Fall Foliage ရောင်စုံလှပနေတဲ့ သစ်ပင်တွေပါ။ အိုင်အိုဝါ၊ ကန်တက်ကီ၊ မေရီလန်းပြည်နယ်တွေထက် နယူးယောက်ရဲ့ ဆောင်းဦးရာသီက ပိုလှတယ်။ ရာသီဥတုက ၀ ၊ မိုင်းနပ်စ် ၂ လောက် အေးပေမဲ့လည်း ကက်ရှ်မီးယား၊ သိုးမွှေးအင်္ကျီတွေ အထပ်ထပ်ဝတ်၊ လည်ရှည်ဘွတ်ဖိနပ်၊ လက်အိတ်၊ ဦးထုပ် အအေးဒဏ်ကာကွယ်မဲ့  ဝတ်စုံအပြည့်နဲ့ ပိတ်ရက်တွေဆို နယူးယောက်တခွင်က ဆောင်းဦးအလှကို ခံစားကြတယ်။ ဂျော့ဝါရှင်တန်တံတားကို ဖြတ်ကျော်လို့ နယူးဂျာဆီပြည်နယ် ပါလာဆိုဒ်ပန်းခြံဆီ  ဝိုင်လင်းအဖွဲ့နဲ့ ၇.၃၇ မိုင် ဟိုက်ကင်းသွားတယ်။ အဖွဲ့နဲ့ဆို ဓာတ်ပုံကောင်းကောင်း ရိုက်ဖို့အချိန်မရှိဘူး။ နောက်တပတ်ကျတော့ ဝိုင်းနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ ချီတက်ကြတယ်။ ကိုယ်တို့က Phtography Hiking လို့ ခေါ်ကြတယ်။ တကွေ့လောက် လျှောက်လိုက် ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်ကြနဲ့ မနက် ၁၀ နာရီကတည်း ဖိုတိုကရပ်ဖီဟိုက်ကင်းတာ ညနေလေးနာရီခွဲမှာ ၈.၅ မိုင်ပဲ ခရီးပေါက်တယ် ။

ဘရွှတ်ကလင်း ဘော်တနစ်ကယ် ဂါးဒင်းက စနေနေ့ မနက် ၁၀ နာရီကနေ ၁၂ ထိ ဝင်ကြေးအခမဲ့။ နယူးယောက်နေတဲ့ အသိမိတ်ဆွေတစ်ယောက်က ပိတ်ရက်တွေဆို ဘာမှလုပ်စရာမရှိဘူး၊ သူငယ်ချင်း မရှိဘူးလို့ ညည်းဖူးတယ်။ ကိုယ် နယူးယောက်ရောက်တော့ ဘယ်ကသာ လုပ်စရာတွေ မရှိပါ့မလဲ လုပ်စရာတွေများ များလွန်းလို့။ နယူးယောက်မှာမွေး နယူးယောက်မှာကြီး အဘိုးကြီးအရွယ်ဖြစ်နေတဲ့သူက ခုထက်ထိ နယူးယောက်ကို စူးစမ်းရှာဖွေလို့ မကုန်သေးဘူး so much things to explore လို့ ဆိုကြတယ်။ သူငယ်ချင်းမရှိလည်း meet up အဖွဲ့တွေရှိတယ်။ စူးစမ်းချင်တဲ့စိတ်၊ တက်ကြွတဲ့စိတ် ရှိဖို့သာ လိုတာ။ ဝါရှင်တန်ဒီစီမှာတုန်းက ရှန်နယ်ဒိုးဝါးတောင် သွားတက်တာ ဆူနမ်တို့နဲ့ မဟုတ်ဘူး meet up အဖွဲ့နဲ့။ ဘောလိဝုရုပ်ရှင်ပိုကြိုက်တဲ့ ဆူနမ်တို့က ပြတိုက်တွေကို စိတ်မဝင်စားတော့ နေရှင်နယ်မောလ် တဝိုက်က ပြတိုက်တွေကို ကိုယ့်ဘာသာ တစ်ယောက်တည်း သွားတယ်။ ပိတ်ရက်တွေဆို ဘူတာကားပါကင်တွေက ဖရီး။ ဒီစီမြို့ထဲ ရထားစီး ပြတိုက်တွေရဲ့ အထပ်တိုင်း အခန်းတိုင်းကို ဝင်တယ်။

Brooklyn Botanic Garden
Brooklyn Botanic Garden

အိုင်အိုဝါနဲ့ ကန်တက်ကီမှာ လုပ်စရာတွေ မရှိဘူးဆိုတာ မှန်ပါတယ်။ ဒီစီနဲ့ နယူးယောက်လို မြို့ကြီးတွေမှာတော့ လုပ်စရာမရှိဘူးဆိုတာ မမှန်ဘူး လုပ်ချင်စိတ်မရှိလို့သာ။ နယူးယောက်သားတွေ နယူးယောက်ကနေ မခွာနိုင်ကြတာ ဘာကြောင့်လည်းဆိုတာ သဘောပေါက်လာပြီ။ meet up လမ်းလျှောက်အဖွဲ့မှာ ဝိုင်းနဲ့ အသိဖြစ်၊ ဝါသနာတူ၊ စရိုက်တူလို့ ခရီးတွေ အတူတူသွား ပိတ်ရက်တွေဆို meet up အဖွဲ့နဲ့ လမ်းလျှောက်၊ ဟိုက်ကင်းသွားနဲ့ ဝိုင်းလို စိတ်တူကိုယ်တူ  ဝါသနာတူ သူငယ်ချင်းရတာ တကယ်စိတ်ချမ်းသာတယ်။ ဆူနမ်တို့နဲ့ကျတော့ ဝါသနာမတူ၊ သူတို့အချင်းချင်း သူတို့ဘာသာစကားနဲ့ပဲ ပြောကြတော့ သူတို့အနားရှိနေရင် လုံခြုံစိတ်ချနွေးထွေးတယ်လို့ ခံစားရပေမဲ့ အထီးကျန်တယ်။ ဝိုင်းနဲ့ကျတော့ သူကလည်း အီတလီကနေ နယူးယောက်ကို ပြောင်းလာတာ သုံးလလောက်ပဲရှိသေးပြီး သူငယ်ချင်းမရှိ။ ကိုယ်ကလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ ၆ လလောက်ကမှ နယူးယောက်ကို ပြောင်းလာတာ သူငယ်ချင်းမရှိ။ လမ်းလျှောက်၊ တောင်တက်၊ ခရီးတွေ အများကြီး သွားချင်တဲ့ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက် အစားအသောက်လည်း အကြိုက်တူကြတယ်။

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အောက်တိုဘာမှာ ဖေးဘရိတ်အဖြစ်ဆုံးက သစ်ရွှက်ရောင်စုံလေးတွေပါပဲ။ နယူးယောက်တစ်ခွင် ခြေဆန့်ကာ ရိုက်ခဲ့တဲ့ ဆောင်းဦးအလှ ဓာတ်ပုံလေးတွေကို တင်လိုက်ပါတယ်။ အောက်တိုဘာ ဖေးဘရိတ်ကို နိုဝင်ဘာမှ ရေးဖြစ်တာ ဆောရီးနော် မြတ်ကြည်လေး။

စန်းထွန်း
နိုဝင်ဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၄။

4 comments:

Anonymous said...

ကုုိယ့္အနားမွာအဲလိုုအုုပ္လိုုက္အ၀ါေရာင္သစ္ေတာေတြမေတြ ့ရေတာ့ကုုိယ္ကေတာ့ကြက္ၾကားကြက္ၾကားေတြ ့ေနရတဲ့သစ္ပင္၀ါေလးေတြအနီေလးေတြကိုုပဲၾကည့္ရင္းေက်နပ္ေနရတာ။
မမအုုိင္အိုုရာ

Mrs. Bagel said...

အလာေကာင္းေပမယ့္ အခါေႏွာင္းခဲ့ေလျပီ။ ဟီးဟီး စတာ။ ေရးေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးေနာ္ အစ္မ။

Aunty Tint said...

ထံုးစံအတိုင္း ရသစံုေလးခံစားၿပီး ဖတ္သြားတယ္ စန္းစန္းေရ...
မိဘဆိုတာ သားသမီးေတြဆီကေန ရယူလိုျခင္းမဟုတ္ပဲ ေပးဆပ္ျခင္းသက္သက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အလိုက္တသိေပးတာကို ၾကည္ႏူးေက်နပ္စြာ လက္ခံတတ္ၾကတယ္။ သိတတ္တဲ့သားသမီးေတြအတြက္ ေအာင္ျမင္တဲ့အနာဂါတ္ရွိေနျပန္တယ္။

San San Htun said...

Anonymous said...
ကိုယ့်အနားမှာအဲလိုအုပ်လိုက်အဝါရောင်သစ်တောတွေမတွေ့ရတော့ကိုယ်ကတော့ကွက်ကြားကွက်ကြားတွေ့နေရတဲ့သစ်ပင်ဝါလေးတွေအနီလေးတွေကိုပဲကြည့်ရင်းကျေနပ်နေရတာ။
မမအိုင်အိုရာ
November 21, 2014 at 2:00 AM
Mrs. Bagel said...
အလာကောင်းပေမယ့် အခါနှောင်းခဲ့လေပြီ။ ဟီးဟီး စတာ။ ရေးပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးနော် အစ်မ။
November 23, 2014 at 10:53 AM
Aunty Tint said...
ထုံးစံအတိုင်း ရသစုံလေးခံစားပြီး ဖတ်သွားတယ် စန်းစန်းရေ...
မိဘဆိုတာ သားသမီးတွေဆီကနေ ရယူလိုခြင်းမဟုတ်ပဲ ပေးဆပ်ခြင်းသက်သက်ပါ။ ဒါပေမယ့် အလိုက်တသိပေးတာကို ကြည်နူးကျေနပ်စွာ လက်ခံတတ်ကြတယ်။ သိတတ်တဲ့သားသမီးတွေအတွက် အောင်မြင်တဲ့အနာဂါတ်ရှိနေပြန်တယ်။
November 27, 2014 at 1:02 AM